Jules + Harper

Ik heb mijn tas met spullen al klaargezet. Ik stuur Juro nog even snel een appje en dan ga ik er vandoor.

[8:48] Ik: 'Heej Jur, ik ga er zo vandoor.. Doe je de groetjes aan je vriend van me? Liefs Harpie'
[8:55] Juro: 'Hey babe, tuurlijk doe ik dat! Have fun vandaag!'

Ik stop mijn telefoon terug in mijn tas en zoek naar de autosleutels. Altijd weer stress op het laatste moment. Ik voel in de zakken van mijn jas, en jawel, de autosleutels zijn gevonden.

Ik start mijn auto, zet het album 'evermore' van Taylor Swift aan op spotify en volg het navigatiesysteem van google naar de locatie waar we straks de schilder cursus hebben. De zon schijnt en de dauwdruppeltjes op mijn voorruit veranderen in kleine regenboogjes. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. 'Dit moet toch een teken zijn?'

Inmiddels rij ik door een heuvellandschap heen. Aan beide kanten liggen grote akkers van boeren waar momenteel het eerste groen al uit de grond komt. Verderop staat een groep koeien in de wei te grazen en weer wat verder een kudde schapen. Ik zet mijn raam wat verder open zodat de zon met haar stralen naar binnen schijnt en zet de muziek van Taylor harder. It's a vibe. Ik zing keihard met het nummer 'betty' mee en druk het gaspedaal wat harder in.

Het is nog een paar minuutjes rijden. Volgens mijn navigatie wordt de schildercursus gegeven in een boerderij tussen de heuvels in. Wat eerst een geasfalteerde weg was is nu over gegaan in een weg bestaande uit kleine stenen. De grassen worden hoger en de bewerkte landschappen veranderen in weelderige gebieden waarin de natuur met haar magische kleuren overheerst. Ik rij de laatste kilometer door een bloemenveld met allemaal pastel kleurige bloemen. Lichtroze, babyblauw, wit, licht paars en botergeel.

En dan kom ik aan bij de boerderij. Het is een oudere boerderij met een 'cottage' uitstraling. De muren zijn begroeid met klimop en lichtroze stokrozen groeien tegen het huis op. Ik parkeer mijn auto naast de andere auto's in een nabij gelegen grasveldje. In mijn zijspiegel zie ik Jules staan. Ik voel dat ik een soort tintelingen door mijn lichaam heen krijg maar ik kan niet zo goed plaatsen waar ze vandaan komen. Ik stap uit de auto. "Hey Harper" zegt Jules zacht. "Hey Jules" zeg ik zacht terug, en we lopen samen naar de ingang.