6. Bölüm "olay yok,öylesine"

15 2 0
                                    

Pelin gittikten sonra bir adama yanıma geldi.

"Size bunu bırakmamı istedi" dedi, bir kartvizit verdi ve gitti.

"Size bunu bırakmamı istedi" dedi, bir kartvizit verdi ve gitti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bu beni güldürmüştü. kartvizitin sol alt köşesinde yazan numarayı kaydettim.

"Haşmetlim"  kişisini eklediniz...

Onlar gittikten sonra Aylin şaşkın bir şekilde yanıma geldi.

"az önce bu pavyona işbirliği yapan o mafya ile mi konuştun sen??"

"evet biraz konuştuk eğlenceli komik birisi aslında... Bak kartvizitini de verdi :)) "

"bakim..." çok tatlı bir şekilde gülümsedi "Aaa dur bende sana numaramı vereyim kartvizite bakınca aklıma geldi "

Birbirimize numaramızı verdik. Eve gitmek için hazırlandım tam kapının önüne geldiğimde  Aylin  bana seslendi

"Hacer eve gidince mesaj at bana. Aklım sende kalmasın"

Beni düşünmesi hoşuma gitmişti

"tamam atarım sende kendine dikkat et olur mu"

"tamam bay bayy"

"bay bay 👋"

04:23

Sonunda eve geldim. Pavyonda ki gürültüden ve ışıklardan başım çatlıyordu. Ayakta dikilmekten dolayında ayaklarım ağrımıştı.

Salondan televizyon sesleri geliyordu.

"anne? Niye yatmadın se-" derken anneme baktım koltukta uyuya kalmış.

"anne hadi kalk yerine yat." dememle uyandı.

"sen ne ara geldin? Neden bu kadar geç kaldın? Bu iş sürekli böyle mi olacak?" uyku sersemiyken bile çok soru soruyordu.

"şimdi geldim anne ve evet sanrım iş bu şekilde ilerleyecek ama kısa zamanda ikimizde alışırız. Sen beni merak etme sakın. Uykun geldiğinde yatağına yat olur mu? "

Uyku sersemi oluğu için "peki" demekle yetindi. Ve yatak odasına gidip uyudu.

Ayline mesaj attım ve üstümü değiştirdirdim. O kadar yorgundum ki  yemek yemeyi düşünemedim bile hemen uyudum.

07:45

Gözlerimi yavaşça açtım. Saate bakmak için telefonumu elime aldım.
Saat 07:45 ti bu saatte neden uyanırım ki. Hacer dediğin bu saatte uyur. Ve birden komşunun süpürge sesi odamda yankılandı. Evet onun yüzünden uyanmışım...

Bir daha uyuyamayacağım için yataktan doğruldum ve yerdeki kağıtları fark ettim. Bu kağıtlar benim resimlerimdi 16 yaşında beridir çizdiğim resimler... Onları görünce duygulandım. Masanın başına geçip bir şeyler çizesim geldi ama yapmadım çünkü açım.

HIZLI VE HASHMETLİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin