Forbidden Fruit

Hoofdstuk 2

Wow, wat had ik dat gemist om keihard los te gaan op de dansvloer. De zaal zit bomvol, wat echt benauwd kan worden. Sofie schreeuwt over de muziek heen dat ze graag even een luchtje scheppen, dus loop ik samen met haar en Lisa even naar buiten.

Het is zo koud dat ik even een rilling over mijn lijf krijg. We hebben een zinloze conversatie over welke smaak jeneverspuitjes het lekkerst is (kers natuurlijk). "Hey kan ik u trakteren op een drankje?" hoor ik plots langs mij. Wow, wtf heeft hij het tegen mij?, denk ik bij mezelf. De stilte wordt gevuld door het gelach (gejuich?) van mijn vriendinnen langs me.

In een paar seconden tijd laat ik mijn ogen over hem heen glijden, ik heb hem nog nooit eerder gezien, waarna ik ja antwoord. Hij heeft een duidelijke grijns op zijn gezicht, maar wel op een schattige manier. Wow, noem ik hem nu al schattig? Oké, ik moet toegeven.. hij is knap.

Ik volg hem naar de toog en natuurlijk zijn mijn vriendinnen 'plots' zoek. Dus blijf ik bij hem staan. De spanning wanneer ik iemand nieuw leer kennen zal ik nooit gewoon worden. Ondanks de fucking luide muziek kunnen we een immens uitgebreide conversatie houden.

Ik weet niet zo goed of hij gewoon zat is of graag oversharet. Want na een een tijdje op de dansvloer heeft hij mij al zoveel informatie gegeven over hemzelf, dat ik me zelfs afvraag of we niet gewoon kunnen dansen. Ik neem het lintje vast dat hij over zijn schouder heeft hangen en kijk nieuwsgierig naar hem op. Hij zit bij een studentenclub vertelt hij, hmm een clubgast dus. "Clément!!!" Hoor ik een groep gasten roepen. Ze komen erbij staan en geven hem een sigaret. Oké shit hij rookt dus ook nog eens. "Deze gasten hebben m'n broer door zijn psychose geholpen, ik ben hen fucking dankbaar." zegt hij me terwijl hij zijn sigaret opsteekt. Ik weet niet echt wat ik moet zeggen, want wat moet ik met deze informatie? Ik probeer nog wat te drinken van de pint die hij me heeft getrakteerd. Zo bitter.

Het volgend nummer coño komt op en is een vibe dus ga ik dichter bij hem staan. Zijn ogen glijden naar mijn lippen en ik kan een lach niet onderdrukken. Hij is groter dan mij dus ik moet licht mijn hoofd naar boven kantelen. Na een paar seconden voel ik zijn lippen al. Ik kus hem overtuigend terug. Hij trekt zich even terug, "Ik muil niet graag tussen al het volk." Juist, ik was even vergeten dat we tussen een menigte mensen staan. Hij loopt met me naar de zijkant van de zaal, waar minder volk staat. Wel vlak langs de toog, maar boeien. Ik sta tegen de muur aan en al snel doen we door met waar we gebleven waren. Hij ruikt lekker en zijn hand gaat door mijn haar. Kan dit moment alsjeblieft niet voorbijgaan? Maar ik voel mijn gsm trillen in mijn achterzak. Ah shit, dat is mama die me komt halen. "Ik moet door" zeg ik. Waarna hij me nog een kusje geeft en ook vertrekt. Nu eerst nog mijn vriendin Lisa zoeken die ik mee naar huis moest brengen...