Fell in Love with the President (Book 2)

Chapter 15

BBM's POV

Natapos na yung burol ng in laws ko kaya nagdecide na silang magkapatid na ilibing yung parents nila. Up until now, tahimik pa din ang asawa ko. I cant blame her tho. Mabilis silang naulila eh. Bunso pa si Jade kaya sobra sobra talaga syang nasaktan sa lahat ng nangyari.

All of us are wearing white. While Jade chose to wear an all black attire. Sya tuloy ang naiiba sa lahat. She refuses to wear white kasi, hindi naman na kami nakipagpilitan.

Isinakay na sa hearse ang kabaong ng in laws ko. Ang dami ding media sa paligid. Nagalit pa nga si Jade kasi daw, hindi na binigyan ng respeto yung libing nila mom. Charlotte talked to her until kumalma sya.

Sumakay na din kami sa sasakyan. I sat beside my wife. Sa Libingan ng mga Bayani ko dapat ipapalibing si dad kasi nga retired general, but they didnt agree. Jade said that our parents should not be separated. Kaya sa Manila North Cemetery ang napili naming venue.

Nakarating naman na kaming lahat sa North Cemetery. We walked behind the hearse. Nakabalot sa Philippine flag yung coffin ni dad, tribute na din sa mga naging contribution nya nung general pa sya.

Inakbayan ko ang asawa ko. Hawak hawak nya si Ferdie at si Miley sa magkabilang kamay. Si Zayn naman, naglalakad alongside his cousin. Tiningnan namin yung kambal and makikita mo talaga na wala silang ka malay malay sa mga nangyayari.

Narating na namin yung paglilibingan sa in laws ko. Nagpamisa muna kami sandali bago sila ipasok sa nitso nila.

Tahimik lang na umiiyak ang magkapatid. Namumula na yung ilong ng asawa ko. Ilang araw natong umiiyak.

'farewell, mama and papa. Until we meet again.. thank you for being the best parents God has given to us.. I love you..' Charlotte said

Si Jade naman ang lumapit saka naglagay ng white rose sa nitso nila. Medyo matagal lang syang tumayo. Pinapakinggan namin yung sinasabi nya.

'sorry, mama and papa.. dahil sa akin, nawala kayo. Kung di dahil saken, edi sana buhay pa kayo. Sana pala, pinagbigyan ko na kayo nung minsang nag request kayo na umuwi kami sa Cavite..'

Napapaiyak na kami. Sinisisi nya talaga ang sarili nya sa mga nangyari. Nakatingin lang kami sa kanya. Hawak ko si Miley, si Ferdie naman, hawak ni Manang.

'kung alam ko lang, na ayun na pala yung huli nyong request, sana nagleave na ako. Sana umuwi nako satin. Edi sana buhay pa kayo..' she continued

'but I know that everything has a purpose. Maybe God wants you to come home, jan kasi, wala nang problema. Hindi na kayo mag aalala sa kapakanan namin. Makakapagpahinga kayo ng husto ni dad jan..' she added

Napangiti naman kami. Kahit nasasaktan sya, she still chose to look at the brighter side.

'papa, wag mong dadalhin yung pagiging lasinggero mo jan ah? Please take care of mom, watch over your grandchildren, kayo na po ang guardian angel namin.. thank you for everything that you have done for us. Until we meet again, mom and dad, I love you for the last time.. mamatay man ako tapos mabigyan ng chance na mareincarnate ako, kayo pa din ang pipiliin ko para maging parents ko. Love you and miss you..' she said

Sumunod naman sila tita Myrna, Lyndon and tito Charles to pay respect. Followed by the kids, me, my siblings, mama Meldy, my sons and my nephews.

Inantay lang namin na maikabit yung lapida bago kami umalis. Niyakap pa ni Jade at Charlotte yung nitso ng parents nila bago sumunod sa amin.

Sumakay na lang ulit kami ng sasakyan. Nakatingin lang ang asawa ko sa kawalan.

'wife? I dont know what to say, but please, stop blaming yourself. Its not your fault..'