Lütfen içeri girmeme izin ver.
Kendini kapının arkasına kitleme.
Düşündüğün gibi kötü biri değilim.
'Düşündüğünden daha kötüyüm'
---
Mini Fic
Başlangıç- 02.02.2022
Scott Cawthon adlı yapımcının oyun kurgusundan esinlenilmiştir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
"Bizi tercih ettiğiniz için teşekkürler!"
Sakin bir nefes vererek telefonu kapattım. Evet, bugünkü görevim burada sona ermişti. Ayağa kalkıp personeller için ayrılan odaya gittim. Üstümü değiştirip kıyıfetlerimi sırt çantama yerleştirdim. Dolabımı kitledim, ve anahtarı elime aldım.
Radyoda çalan şarkıyı duyunca gülümsedim. Ardından melodisi birkaç gündür aklımdan çıkmayan şarkıya eşlik ettim.
İyi hissediyordum ve mutluydum, taaki telefonumda 'Çatlak Brown' yazısını görene kadar.
Yine neden arıyordu bu adam?
"Vanessa nasılsın? Eminim çok iyisindir ve benim çalışanım olduğun için çok mutluyum. Geçenki vardiyanı hatırlıyorsun değil mi? Ah, elbette hatırlıyorsun. Senden bugün de gece vardiyasına kalman gibi küçük bir iyilik isteyeceğim. Ve sende patronun olduğum için kabul edeceksin değil mi? Sağol, çok incesin. İşini düzgün yap, oyuncakları temizle, penceredeki çiçekleri sula, telefonları aç ve siparişleri sakın kaçırma, biliyorsun en sevmediğim şey. Ve evet bu kadar! Kendine iyi bak sevgili Vansessa!"
Ah! Şu adam yine yapmıştı yapacağını. Bir de çok seviyormuş gibi söylediği şeyler... Fazladan iş yüklemesi de sinir ediyordu beni. Her şeyiyle gıcık oluyordum. Ama bir dakika. Yeniden bir gece vardiyası mı?
"Alo? Alo Bay Brown? Hey?"
Şaşkın ve sinirli bir şekilde telefon ekranına bakıyordum. Aptal adam telefonu kapatmıştı. Ne yapacaktım şimdi? Bir daha gece vardiyasına kalamazdım. Acilen Jinsuk'u bulmam lazımdı. En azından onu ikna edebilirsem geceyi beraber geçirebilirdik. Bu yüzden çantamı sandalyeye bırakıp odadan çıktım.
Merdivenlerden inip zemin kata vardım. 2A numaralı odaya girdiğimdeyse yüzümdeki tebessüme engel olamadım. Sahnede oyuncakların yanında şarkı söylüyordu.
Tanrım, sesi cidden berbattı!
Arkamdaki sandalyelerden birine yerleşip sağ elimi kaldırdım ve 'buraya gel' anlamında salladım. Kafasını sallayıp çocuklardan birinin yanına gitti. Eğilip 'birazdan geleceğim' tazı bir şeyler söyledi. Ardından üstünü silkeleyip yanımdaki tahta sandalyeye oturdu.
"Söyle bakalım prenses ne oldu?"
Konuya direkt mi girsem yoksa önce alıştırsam mı? Nasıl tepki verir ki? O zaman direkt yada, yok ya başka bir şey söyledikten sonra-
"Sana diyorum Vaness, hadi"
Emin olamaz bir ifadeyle dudaklarımı büzüp, "Jinsuk benimle gece vardiyasına kalmalısın" dedim. Kafasını sağa eğdi kaşları sorgular şekilde havalanıp, "Seninle mi? Prenses bir kere kaldın sadece, bu sürekli yapacağın bir şey değil" dedi. "Biliyorum, ben de öyle sanıyordum fakat Brown yine kal dedi ve hemen kapattığı için itiraz edemedim" Nefes verip bana baktı tam ağzını açtığı anda yanımıza bir kadın geldi.
