"ဟယ်လို.hoseok"
"အင်း..
ပြောလေyoongi"
"မနက်ဖြန်ငါဝယ်စရာရှိလို့ငါ့ကိုတချက်လိုက်ပို့ပေးဦး"
"အင်း"
"အော်..ဒါနဲ့ဟိုကောင်ကိုမခေါ်လာနဲ့နော်"
"ဘာဖြစ်လို့တုန်း"
"ငါ နဲ့ဓာတ်မတည့်လို့"
"မင်းကလည်းကွာ အဲ့လိုမပြောပါနဲ့။မောင်ကလူမှုဆက်ဆံရေး ကောင်းပါတယ်"
"အောင်မာ..
မင်းကမင်းလင်ထိတော့နာတာပေါ့"
"အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး"
"တော်ပြီ မင်းလင်အကြောင်းဆက်မပြောနဲ့တော့ မနက်ဖြန်လိုက်ပို့။ဒါပဲ"
တီ....
"ဟယ်လို..
အဲ.. ဖုန်းချသွားတာဟ ။ဘာလဲမသိဘူး သူကပဲစိတ်ဆိုးရသေးတယ်။ကြောင်စုတ် ကြောင်နာ"
. . . . . . . . . . . . . . . .
ဟိုဆော့အိမ်သို့ရောက်ချလာသောထယ်ယောင်း
"ommaရေ
hyungကိုလည်းမတွေ့ပါလား"
မ"ဂ်းhyungကသူ့သူငယ်ချင်းနဲ့ဝယ်စရာရှိလို့တဲ့ထွက်သွားတယ်"
"ဟင်!!
hyungကကျတော်ကိုလည်းမပြောဘူး"
ချက်ချင်းပျက်သွားသောမျက်နှာကိုအသာထိန်းကာစကားလွှဲပြောလိုက်သည်။ရင်ထဲမှာတော့တော်တော်လေးပူလောင်လှသည်
"လိုက်သွားလိုက်ပေါ့"
"သားမှသွားတဲ့နေရာမသိတာ"
"ဖုန်းဆက်လိုက်လေ"
"အော်ဟုတ်သားဘဲ သားသွားဆက်လိုက်ဦးမယ်နော် ဖုန်းကျန်ခဲ့လို့"
"အေ..အေ.."
. . . . . . . . . . . .
အိမ်ကိုအပြေးလေး သွားပြီးhyungကိုဖုန်းခေါ်လိုက်သည်
"ဟယ်လို"
"မောင်..
ပြောလေ"
"hyungအခုဘယ်မှာလဲ"
"အပြင်ရောက်နေတယ်"
"ကျနော်လာခဲ့မယ် ဘယ်နေရာလဲပြော"
"မောင်..ဟို..."
လက်ဟန်ဖြင့်မလာခိုင်းဖို့ပြောနေသောယွန်းဂျီ
