اعيش فى بلده من صعيد مصر و يعرف عنا الطبع الحامى و اننا صعايده أبلغ من السن ٣٠ عام اسمى أحمد مهندس و بطبيعتى و طبيعه شغلى اتعرض إلى ظروف قاسيه قرأت في مدونات و روايات عن الساديه
انتقلت للعيش في مدينه أخرى و هى العاصمة
كنت منسجم و لكن لها عادات و تقاليد غير التى عشت فيها
كانت النساء تعمل و تخطلت بالرجال
و بكونى مهندس كان التعامل مع النساء قليل و الاحتكاك بهم اقل
و كنت قد أجرت شقه فى مكان شعبى و يعج بالزحمه و بالنساء
و اول يوم لى فى الحاره و انا صاعد إلى مسكنى إذ بفتاه في قمه الجمال و من عادتي الا انظر إلى النساء
و اتخذت جنبا حتى نزلت و صعدت إلى مسكنى
و بعد أن صعدت درجتين شعرت بها ثابته فى مكانها و لم ألقى لها بال او اى اهتمام و اغلقت الباب .
غيرت ملابسى و أحضرت كوبا من القهوه و أشعلت سجارتى و جلست فى البلكونه و معى هاتفى و استمع الى ام كلثوم و منسمجم و سارح .
و فجأه إذ بقطعه من الملابس تسقط على حبال البلكونه و لم اعرها اى انتباه و مرت ٥ دقائق و إذ بطارق على الباب.
اسمع طرق الباب و استغرب فأنا لا اعرف احد و لا انتظر احد
فاقوم بفتح الباب فإذا بفتاه صغيره تقول
عمو فى حاجه وقعت على حبل البلكونه عندك ممكن تجيبهالى
نظرت إليها بتعجب و قولت لها
مفيش مشكلة يا بنتى ثوانى و هجبهالك
رحت مديهالها و قفلت الباب
و يتكرر و انا جالس بسقوط قطعه ملابس مره أخرى
فابتسم و اذا بطارق على الباب
علمت انها الطفله مره أخرى ففتحت و فى يدى قطعه الملابس و اقول لها و انا ناظر تجاه التلفاز خافت الصوت
خدى يا بنتى و خلى حد كبير ينشر مكانك
فإذا بصوت جميل
ماشى يا بابا
و تاخذ قطعه الملابس و بابتسامه لن انساها
و انا تسمرت مذهول
و خرجت انظر إليها
ثم اغلقت الباب
و أكملت جلستى و انسجامى
و اذا بصوت عذب يدندن مع الاغنيه
حينها علمت انها هى فاغلقت الموسيقى
إذ بقطعه من الملابس تسقط مره ثالثه
و يطرق الباب ولا ابالى
و أكملت جلستى و انسجامى على صوت ام كلثوم
و صوت يدندن فاوقفت الموسيقى
إذ بقطعه من الملابس تسقط مره رابع
و يطرق الباب فهممت و فتحت الباب
و إذ بها امامى و انا ابتسم
و امسك بيدى قطعة الملابس
خدى يا بنتى قولتلك خلى حد كبير ينشر مكانك
هى : هو منشور اصلا بس الهوا بقا ال بيطره.
احمد : هوا ايه مفيش هوا انا قاعد فى البلكونه و الجو حلو
هى: طيب بالاذن بقا و معلش اذعجتك و هطلع اثبت الهدوم الى بتطير من الهوا ده
احمد: طيب تصبحى على خير
هى: و انت من اهله يا استاذ
صحيح اسم حضرتك ايه
احمد: بشمهندس احمد
حاجه تانى يا انسه تصبحى على خير و متوقعوش غسيل تانى
هى: ان شاء الله يا بشمهندس احمد
يغلق الباب
و يذهب إلى الشرفه و يكمل تامله
و يقطع تامله رنين هاتفه
(مكالمه شغل )
احمد:ايوة يا هندسة
مهندس زميله : ان شاء الله الخلاطه مش هتاجى بكره
احمد: هندسه كده استهتار و مينفعش الكلام ده و الى بيحصل ده كده عطله ملهاش لازمه
زميله: هما بلغونى دلوقتي
احمد:ازاى يعنى ده كده بيستقلو بينا و بيستهبلو
انا هكلمهم يا هندسة سلام دلوقتي
(هى تتابع حديثه من الشرفه)
احمد: سلام عليكم يا حج محمد
محمد: وعليكم السلام يا هندسة
احمد : حج محمد بكره بإذن الله السقف يتصب
محمد: الخلاطه فيها عطل يا هندسة
احمد: خلاص تمام كده و المستخلص هيتعطل و العطله بتاعت بكره مخصومه عليك يا محمد و فى خصم غير العطله سلام
محمد: هندسة خلاص هاجر خلاطه يا هندسة
احمد: والله تاجر متاجرش انا ليا ان شاء الله السقف يتصب اشوفك الصبح سلام
(هى قاعده و منسجمه )
توقع حته الغسيل
و تجرى تنزل تخبط
احمد يفتح
هى: بشمهندس احمد
احمد: خير
هى:معلش انا اسفه الهوا وقع الغسيل عندك
احمد:انتى اسمك ايه
هى:ندى يا بشمهندس
احمد: بصى يا ندى انا هجبلك الغسيل بس لو وقع تانى النهارده هخليكى تعمليلى قهوة دلوقتي و بكره كمان
ندى:بس كده من عيونى من غير ما يقع هات الغسيل و انا هجبلك قهوه من بن بابا
احمد:لا من البن بتاعى و اهو الغسيل
ندى:ثوانى و هجبلك القهوة و اجى
و تجرى على فوق
اول ما تدخل الشقه
هند:فى ايه يا بت طالعه نازله
ندى:الغسيل بيوقع عند البشمهندس احمد يا ماما
هند:بشمهندس احمد مين
ندى:جارنا الى تحتنا الى جه جديد
هند:انتى عرفتى اسمه ازاى يا مضروبه
ندى:الله مش جارنا
هند:و بتعملى ايه فى المطبخ
ده انا بتحايل عليكى تقفى معايا فيه
ندى:بعمل قهوة للبشمهندس
هند:طيب اعمليها و انا هنزلهالو و تكونى عملتيلى واحده
ندى:نعم
هند:هنزلهالو و تكونى عملتيلى واحده
ندى:مش هتنزليها و هعملك واحده ها
هند:طيب يا قزعه
ندى:الله انا مش قزعه انتو الى طوال
هند:و مذاكرتك يا ام لسان طويل عاوز قطعه
ندى:هذاكر و هطلع مهندسه
هند:ابقى تفى فى وشى لو دخلتى دبلوم
ندى:استنى بقا علشان القهوة هتفور منى روحى تابعى المسلسل الهندى و لما يبتدى التركى ابقى اندهيلى
هند:تنزلى القهوة و متتاخريش يا مجنونه
ندى:ملكيش دعوه
هند:مش كل جيران تنطى عندهم انتى مبقتيش صغيره
ندى:الله و بعدين بقا
تنزل بالقهوة و تخبط
احمد يفتح
ندى:احلا قهوة للبشمهندس
احمد مبتسم:انتى صدقتى طيب شكرا
تصبحى على خير
ياخد القهوة و يقفل الباب
ندى:ايه ده قفل الباب فى وشى
تطلع لاوضتها تفكر و تسرح شويه
تجيلها فكره تجرى على امها (مامتها علشان فى ناس مبتحبش كلمه امها)
ندى: وحشتيني قوى يا مامى
هند: خير عاوزة ايه
ندى: الله فى ايه وحشتينى
هند: ادخلى فى الموضوع علطول و بطلى سهوكه
ندى: عاوزة درس رياضيات
هند:ايه ده من امتى ده
ندى:من النهارده
هند:شوفى مدرس و هجبلك فلوس من ابوكى
ندى:المدرسين اغبيا مبحبهمش
هند:يعنى عاوزة ايه مش فهماكى
ندى:الله يا مامى بقا
هند:الله ما طولك يا روح
ندى:تكلمى المهندس جارنا يدينى درس
هند:نعم و ده ازاى ان شاء الله
ندى:معرفش بقا و لا عاوزانى اسقط
هند:هشوفه بكره ان شاء الله
ندى:لا مليش دعوه النهارده
هند: يا رب صبرنى
ندى:ها
هند: طيب هلبس و انزله
ندى: هاجى معاكى
هند بتخبط على الباب
احمد : مين
هند : جيرانكم
احمد (بتكشيره ) يفتح الباب : خير عاوزة ايه
يلاقى هند فى وشه
هند (مبتسمه ) :شكل ندى غلبتك
احمد (شبه مصدوم ) : لا ابدا ده زى اختى الصغيره
هند : انا جايه عاوزه منك طلب
احمد : عاوز اقولك اتفضلى بس انتى عارفه انى لوحدى فى الشقه و مينفعش
هند : يا اخويا عندك حق طبعا بس انا عاوزة كلمتين بس
لو تحب تطلع عندنا و تشرب شاى و يكون ابو ندى جه
احمد : ممكن بكره بس علشان انا طول اليوم فى الشغل و لسه ناقل النهارده
ندى : يا هندسة انت تامر الوقت الى انت عاوزة
هند : خلاص اهى قالتلك المزغوده
تصبح على خير يا بشمهندس
احمد: و انتى من اهله
احمد يدخل ينام
المنبه يرن الساعه ٦ و الباب بيخبط
احمد : فى ايه على الصبح
يفتح الباب
رجل الكهرباء: فين العطل الى هيولع البيت
احمد : عطل ايه
رجل الكهرباء: فى واحده قعدت ترن كتير و تقول البيت هيولع
احمد : بنت مين مفيش بنات هنا و مفيش حاجه
رجل الكهرباء: طيب ممكن ابص على العداد و لوحه الكهرباء
احمد : انت مين
رجل الكهرباء: من شركة الكهرباء
احمد : طيب بص
رجل الكهرباء يلقى نظره و يمشى
احمد يقفل الباب
احمد : ايه التهريج ده على الصبح
يمسك الفون و يرن على محمد
احمد : السلام عليكم حج محمد
محمد : و عليكم السلام يا هندسة
احمد : وصلت ولا لسه
الباب يخبط
محمد : خلاص اهو بنثبت الخلاطه
احمد : الله ينور سلام
محمد : سلام يا باشمهندس
احمد يروح يفتح الباب
ابو ندى : صباح الخير
احمد : صباح الخير انت مين كمان بتاع الميه
ابو ندى : ميه ايه يا استاذ
احمد : انا عارف البيت الغريب ده كل شويه حد يخبط
ابو ندى : ده بيت المعلم ابراهيم
احمد : معلم ابراهيم مين ده انا لو فى الشارع مش هيحصل ده
ابو ندى : انا يا استاذ المعلم ابراهيم ابو ندى
احمد : اهلا يا معلم معلش بقا جات فيك
ابو ندى : ولا يهمك يا استاذ
احمد : اسمى أحمد و شغال مهندس
ابو ندى : كويس اهو تبقى تبنيلنا العماره
على العموم انت معزوم على الغدا النهارده عندى
احمد : لا مش هينفع خالص
ابو ندى: ليه
احمد : برجع من الشغل ٥ او ٦
ابو ندى : خلاص يبقى عشا الساعه ٧ هستناك
احمد : ان شاء الله
ابو ندى : سلام يا باشمهندس
احمد : سلام يا معلم
يقفل الباب
احمد: عشا ايه بس
يروح يلبس
و قبل ما يلبس الجزمه
الباب يخبط
احمد : يادى النيله هو يوم طويل انا عارف
احمد يفتح الباب
يتبع
