احمد : يادى النيله هو يوم طويل انا عارف
احمد يفتح الباب
ندى: صباح الخير يا باش مهندس
احمد: صباح النور
ايه ده
ندى: اوعى بس خلينى ادخل الفطار
احمد : فطار ايه
ندى : انا مالى هند الى قالتلى انزلك فطار
و تحطه و تطلع تجرى
احمد: انتى يا بت انتى يا بت
ندى ولا هى هنا
و يقفل الباب
احمد: فطار ايه و كهرباء ايه و عشا ايه هو فى ايه بالظبط
يفطر و ينزل
و يروح الشغل و يوم عصيب و مر على سلام
يرجع الشقه الساعه 5
ياخد شور و يغير هدومه و يريح
الباب يخبط
يفتح الباب
ندى : ابويا بيقولك متنساش تاجى فى ميعاد العشا
يا بشمهندس
احمد : امتى
ندى : احنا بنجهزه اول ما تطلع هنحط و ناكل
احمد : اعتذرى لبابا قوليله مش قادر
ندى : نعم و الاكل الى تعبت فى تجهيزه علشانك
احمد : يلا يا شاطره علشان تعبان
ندى : متقوليش يا شاطره
احمد : يلااااا يا بنتى اطلعى و اعتذرى
ندى (تخاف شويه ) : طيب
تطلع ندى و على وشها تكشيره
هند : مالك يا بنتى
ندى : مليش
هند : طيب عاوزه ايه و اخلى ابوكى يجبهولك
ندى : مش عاوزة حاجة قولت
هند : خلاص انزلى لجارنا قوليله ياجى
مش عارفه ليه ابوكى مخدش تلفونه
ندى : مش هنزل لحد
هند : انتى علطول كده مغلبانى
ندى : يا هند ابعدى عنى الساعه دى
و تاخد بعضها على اوضتها
هند : يا حج شوف جارنا علشان قربت اخلص
ابراهيم : ابعتيله ندى
هند : مش راضيه
ابراهيم: خلاص هنزله
ابراهيم يخبط على الباب
يفتح احمد
ابراهيم: ازيك يا هندسة
احمد : بخير الحمد لله
ابراهيم: مستنيك فوق يا هندسة
احمد: ان شاء الله هغير و اطلع
يقفل الباب
احمد: هو انا مش اعتذرت ايه ده
يلبس و يطلع فوق و يخبط على الباب
تفتحله .....
يتبع
