احمد بنظره تحدى: خلاص هدرسلها يا حج و من بكره
ندى: بس انا مش موافقه
ابراهيم: خلاص يا بشمهندس من امتى هتبتدى
احمد: من بكره ان شاء الله بعد الشغل
ابراهيم: على خيره الله
ندى: الحصه بكام
احمد بغضب: من غير فلوس
ندى : ليه أن شاء الله
ابراهيم: ليه يا هندسة
احمد : مش محتاج الفلوس و لو هدى بنتك درس هديها علشان خاطرك يا حج
ابراهيم: لا مينفعش يا بشمهندس
احمد: انت مش أكرم منى يا حج
و الا مش هديها درس
ندى : احسن
ابراهيم: الى تشوفه يا بشمهندس
احمد: استأذن انا بقا يا حج
ابراهيم: لسه بدرى يا بشمهندس
هند: القهوة على النار
ابراهيم: هتكسف ام ندى
ندى : عادى ممكن يكسفها زى ما كسفنى
ابراهيم: كسفك ازاى
ندى : ها
احمد : اصل انا قولتلها اعتذرى للحج و لما انت نزلتلى طلعت
ابراهيم(ضحكه) : بقا هى عملت كده
ندى : تقول ايه بقا يا هيما
احمد : بجد استأذن علشان معايا شغل بكره بدرى
ابراهيم: يا بشمهندس ام ندى هتزعل منك
ندى : خلاص يا هيما سيبه على راحته
احمد : استأذن منكم معلش الجايات كتير
ابراهيم: خلاص يا بشمهندس ندى هتجيلك بكره ان شاء الله
احمد : ان شاء الله يا حج
ينزل احمد و يقفل الباب
و يقعد على السرير
و فجأه
يا ترى هيحصل ايه
هل بكره هيدرس لندى ولا لا
يتبع
