• 6 •

152 25 8
                                    

ထို႔ေန႔အျဖစ္အပ်က္အျပီးတြင္ ထယ္ေဟ်ာန္းက ေဘာမ္ဂယူးကို သိသိသာသာပင္ ေရွာင္ေနေလသည္။ တစ္ရံုးထဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနသူေတြမို႔ လြယ္ေတာ့မလြယ္။ တစ္ခ်ိန္လံုးေတြ႔ေနရသူေတြျဖစ္တာမို႔ ထမင္းစားခ်ိန္ေလာက္ဘဲ ဆံုနိုင္ရန္တတ္နိုင္သမွ် ၾကိဳးစားေနမိတယ္။

◆◇◆◇◆◇◆◇

ထယ္ေဟ်ာန္းရဲ့အိမ္တြင္...

"ထယ္ေဟ်ာန္းနား"

"ဟင္..."

"ေဘာမ္ဂယူးHyungနဲ႔ ရန္ျဖစ္ထားတာလား"

"မ မျဖစ္ပါဘူး ဘာလို႔လဲ"

"အခုတေလာ ေရွာင္ေနသလားလို႔ေလ တစ္ခုခုျဖစ္ထားလို႔လား"

"အာ အဲ့တာက"

"ငါကိုေတာ့ ေျပာလို႔ရပါတယ္"

"အဲ့တာက ေဘာမ္ဂယူးက ငါ့ကို နမ္း နမ္းတယ္"

"ဘာ တကယ္ၾကီးလား ဝါး အဲ့ေတာ့ ဘယ္လိုခံစားရလဲ"

"ဘာ ဘာကိုလဲ"

"ငါေျပာခ်င္တာကို မင္းသိပါတယ္"

"ဟို ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ရင္ေတာ့ခုန္တာေပါ့ ေပါက္ထြက္မတတ္ခုန္ေနလို႔ ျမန္ျမန္ထြက္ေျပးလာရတယ္"

"မင္း ေဘာမ္ဂယူးHyungကို ခ်စ္ေနေသးတယ္မလား"

"......"

"ခ်စ္ေနေသးတယ္မလား အမွန္တိုင္းေျပာ"

"အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ ခ်စ္ေနေသးတယ္... ဒါေပမယ့္"

"ဘာဒါေပမယ့္လဲ ေဘာမ္ဂယူးHyungကလဲ မင္းကိုခ်စ္ေနေသးတာကို နွစ္ေယာက္သား ဘာလို႔ျပန္မတြဲတာလဲ"

"ခ်စ္ေနေသးတယ္ ခ်စ္ေနေသးေပမယ့္ ထပ္ျပီးထားခဲ့ခံရမွာ ေၾကာက္တယ္... ပထမအၾကိမ္တုန္းက ငါဘယ္ေလာက္ထိ ခံစားခဲ့ရလဲဆိုတာ မင္းအျမင္ဘဲေလ အဲ့လိုထပ္ျပီးခံစားရမွာ ေၾကာက္တယ္... ဒီတစ္ၾကိမ္သာ ထပ္ျပီးထားခဲ့ခံရမယ္ဆို ငါတကယ္ေသသြားလိမ့္မယ္"

"ေဘာမ္ဂယူးHyungမွာလဲ အေၾကာင္းရိွလို႔ေနမွာပါ သူမင္းကိုထပ္ျပီး ထားမသြားေလာက္ပါဘူး"

"ငါလဲအဲ့လိုဘဲ ယံုၾကည္ခ်င္ပါတယ္"

"ဟင္း မင္းတို႔ျပန္ျပီး အဆင္ေျပသြားမယ္ဆိုတာ ငါယံုတယ္"

Recall-Don't Wanna Recall || BEOMTAE [✓] Onde histórias criam vida. Descubra agora