• 1 •

327 34 8
                                    

"ဘာ လက္ထပ္ၾကေတာ့မယ္"

"အြန္းေလ ငါတို႔အရြယ္က လက္ထပ္ဖို႔သင့္ျပီမလား"

"ဒါေပမယ့္ အရမ္းမျမန္လြန္းဘူးလား"

"ငါတို႔ကမတြဲျဖစ္ခင္ထဲက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခဲ့ၾကတာေလ"

"တြဲတာလဲၾကာျပီဆိုေတာ့ လက္ထပ္ေတာ့မယ္"

"လက္ထပ္ျပီးရင္ ငါကကိုကိုနဲ႔ အီတလီလိုက္သြားေတာ့မွာ"

"အာ... က်ေနာ္ေတာ့ Hyungကိုလြမ္းေနေတာ့မွာဘဲ"

"အမေလး လြမ္းတယ္သာေျပာတာ ဖုန္းေတာင္မဆက္ဘဲနဲ႔"

"ဟီး က်ေနာ္အလုပ္မအားလို႔ပါ"

"အဲ့အလုပ္ၾကီးဘဲလုပ္မေနနဲ႔ ရည္းစားေလးဘာေလးလဲထားဦး မင္းအရြယ္က ဒီခ်ိန္ရည္းစားေလးေတာ့ ရိွသင့္ေနျပီ တစ္သက္လံုးဒီလိုေနသြားမလို႔လား"

"ထယ္ေဟ်ာန္းနား ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ကိုမေမ့နိုင္ေသးတာလား"

ဆူဘင္းေျပာလိုက္ေတာ့ သိသိသာသာ ျငိဳးက်သြားတဲ့ ထယ္ေဟ်ာန္းရဲ့မ်က္နွာေၾကာင့္ ေယာန္ဂၽြန္းတစ္ေယာက္ အံၾကိတ္ျပီးသတိေပးလိုက္ရေသးသည္။

"အာ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ထယ္ေဟ်ာန္းနား ငါမင္းအတိတ္ကို ျပန္တူးဆြမိျပီ"

"ရပါတယ္ Hyungရဲ့ က်ေနာ္အဆင္ေျပပါတယ္ က်ေနာ္ေနသားက်ေနပါျပီ"

ထယ္ေဟ်ာန္းရယ္ ဘာလို႔တစ္ေယာက္ထဲၾကိတ္ခံစားေနရတာလဲ အဆင္မေျပရင္ Hyungတို႔ကို ရင္ဖြင့္လို႔ရရဲ့သားနဲ႔

ေယာန္ဂၽြန္းနဲ႔ဆူဘင္းမွာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရံုမွလႊဲ၍ ဘာမွမတတ္နိုင္ သူတို႔အေၾကာင္းကို အတြင္းက်က်သိသူမ်ားပီပီ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲဆိုတာ သူတို႔သာအသိ ဘာေတြကမ်ား စျပီးမွားသြားရတာလဲ...

"မဟုတ္ေတာင္ ဒီတစ္ပတ္ပိတ္ရက္က် ၾကင္ဖက္သြားေတြ႔မလို႔"

"ထယ္ေဟ်ာန္းနား စိတ္မပါဘဲအတင္းၾကီး မလုပ္ပါနဲ႔"

"ဟုတ္တယ္ ဘင္း ေျပာတာမွန္တယ္ မၾကိဳက္ဘဲနဲ႔ေတာ့ အတင္းၾကီးမလုပ္နဲ႔ နွစ္ဦးနွစ္ဖက္ အဆင္မေျပတာဘဲရိွမယ္ တစ္သက္မွာတစ္ခါဘဲကို ကိုယ္တစ္ကယ္ခ်စ္တဲ့သူကိုဘဲ ေရြးခ်ယ္ေစခ်င္တယ္"

Recall-Don't Wanna Recall || BEOMTAE [✓] Donde viven las historias. Descúbrelo ahora