Müzik Rekabeti 🎼 ChanBaek (Tamamlandı.)

4. Bölüm🎻| Ağlayan güzelin üzücü hikayesi

''Provalar için çağırdı seni, hoca.''

Gülümseyip ayaklandım ve nöbetçi çocuğu takip ettim, piyano odasının önünden geçerken kapının camından Baekhyunu gördüm, son derece sakin, ciddi ve gözleri kapalı bir şekilde parmaklarını piyanonun tuşlarında dans ettiriyordu resmen. Birden gözleri kapalı olan Baekhyun gülümsedi ve yanağından bir damla yaş aktı. Hala ona kitlenmişken önümdeki çocuk bana seslenince ona döndüm ve yoluma devam ettim.

Odaya girdiğimde öğretmenime selam verdim ve gülümsedim. ''Günaydın, hocam.''

''Günaydın, Chanyeol. Hazır mısın, provaya?'' Diye sordu. Başımı sallayarak gülümsedim. ''Her zaman hocam.'' Dedim ve Çellomun başına çekip provaya başladım.

''Çok iyiydin Chanyeol, istersen biraz mola verelim, su iç dışarı çık gez hava al.''

''Tamam hocam, teşekkürler.''

Çellomu kenara bırakıp ayağa kalktım ve odadan çıktım, piyano odasına ilerlerken kapı açıldı. Baekhyun gözyaşlarını koluna siliyordu, beni farkedince normal olmaya çalıştı. ''Oh, Park Chanyeol selam.'' Dedi. ''İyi misin? Ağlıyor muydun?'' Dedim merakla. ''İyiyim sadece duygulandım, merak edecek bir şey değil.'' Dedi ve yanımdan geçip gitti.

Ama aklım onda kalmıştı nedensizce, neden ağlamıştı?

Koridorda dalgın dalgın yürürken Luhana denk geldim, "Selam, Chan. Sehun'u gördün mü?" Dedi gülümseyerek. "Sehun dans pratik odasında olmalı, orada değilse bahçede göt kesiyordur." Dedim gülerek. "Hmm, eh sağ ol ben bi ona bakayım." Dedi. "Luhan... Byun Baekhyunu tanıyor musun?" Diye sordum birden, Luhan durdu. "Çocukluk arkadaşım aynı zamanda vokal sınıfımdan arkadaşım." Dedi.

"Bugün onu piyano çalarken ağlarken gördüm, nedenini sordum ama bana cevap vermedi geçiştirdi."

Luhan şaşırdı. "Neden merak ediyorsun?"

"Sen neden Sehun'u merak ediyorsan ondan."

"İlgini çekiyor yani? Arkadaşımla dalga geçme malzemesi değil?"

"Luhan, söyleyecek misin?"

Derin nefes verdi geyik gözlü çocuk. "Baekhyun babasını çok severdi onunla her gün mutlaka piyano düeti yapardı ve babası  Bay Byun ünlü ve sevilen bir piyanistti. Performansı sırasında sahnelerinden birinde aniden kalp krizi geçirdi, ve hayatını kaybetti."

Chanyeol şokla gözünü pörtletti. "Ben... Ben verecek cevap bulamıyorum..."

"Baekhyun o melodiyi çalınca aklına hep babası gelir ve duygulanır, ağlar ama hiç bir şey yokmuş gibi davranır."

Luhan yavaşça arkasını dönüp gidecekken arkasında duran Baekhyunla yutkundu. "Herkese saçar mısın böyle sırlarımı?" Diye sordu Baekhyun ciddiyetle. "Baekhyun ben..."

"Söylemesi için onu bıktırdım."

Baekhyun siyah göz torbalarıyla ve kahvenin en güzel tonu olan gözleriyle bana baktı. "Ne değiştirdi söylemesi? Babam geri mi geldi? Yada sen bundan zevk mi aldın?"

Şaşırdım, amacım o değildi sadece dikkatimi çekmişti ve onu üzen şeyi öğrenmek istemiştim ama kötü niyetim yoktu. Endişe, merak, maydanozluk ne derseniz diyin. Kötü bir smacım yoktu.

"Baekhyun sadece seni ağlarken görünce ben-" Lafımı Baekhyunun dolu gözlerle bana bakması kesti.

Baekhyun kolunun tersiyle sildi gözlerini. "Çık yolumdan." Dedi benim önümde durarak. Bize odaklanmış Luhana baktım. "Ben... Sehuna bakayım."

Luhan geri geri giderken onun hizasında koşan Sehuna çarpmadan Sehun'un sesi duyuldu. "Yeol bir çocuk gördüm-" Luhan ona çarpınca Sehun refleks olarak Luhanı belinden kavradı. Sehun Luhana doğru eğilmiş bir şekilde gülümsedi. "İyi misin Han?" Diye sordu. "Evet.."

Luhan kalkınca Sehun'un gerisinde durdu. "Yeol bir çocuk gördüm götü- Lan neden siz kedi köpek kavgasına girecek gibisiniz?" Diye sordu birden. Baekhyuna döndü. "Baekhyun güzelim, iyi misin? Köpeğin üstüne atlayacak kedi gibisin." Dedi. Luhana baktım, Sehun'un Baekhyuna güzelim demesi onu üzmüştü, Sehun her güzel erkeğe karşı böyleydi ama Baekhyuna Luhanın en yakın arkadaşına demesi ayrıydı.

"Siktir git, Sehun."
"Siktir git, Sehun."

Baekhyunla dönüp aynı anda söylediğimizde birbirimize baktık, o da şaşkındı, daha sonra güldük.