Chapter 3.2

6 0 0
                                    

Gising na kami umaga palang. Bakit? Schedule para magluto. Para saan? Feeding program.

Di ako marunong magluto -.-

"Pakihiwa ng mga yan. Unahin m muna ang bawang at sibuyas. Panggisa."

Buti nalang magaling si Ysa. Haha
Tagahiwa nalang ako ng ingredients.

---

"Ang init na. Pawis na ako pardx." Reklamo ko. Kasi naman. Kanina pa kmi dito. Hindi naman karamihan ang mga bata pero marami ang naluto. Kaya kelangan ipaubos. Wag magsayang. Patay kami pag ngkataon. Minomonitor kami ni miss Len kaya hindi pwedeng gumawa ng maling hakbang.

"Busog na sila pardx. D na nila yan kaya.." oo nga naman. Tama si Ysa.

"Miss Len. Pakain napang namin sa mga magulang ang sobra. Bka maimpatso mga yan" umoo ka nlng please!

"I'll call your kuya"

....

"Hello Sir, Miss J is a----" inagaw ko ang phone.

"Hey Hades. Napasobra ang luto kaya ibibigay namin sa mga magulang. It was written in the schedule that we need to cook for the feeding program. No specification. We assume that this is for all. So walang masasayang na pagkain."

I ended the call at inabot kay miss Len. NGumiti lang din naman siya sa akin.

---

"1pm maghaharvest ng mangga at ibebenta sa bayan" binasa niiss Len ang schedule namin for thos afternoon.

Pgkatapos namin mananghalian, inumpisahan na namin ang gawain.

"Ang hirap naman nito. Di ko maabot ang iba" tagaktak na rin ang pawis ni Ysa.

"Ako rin. Kaya natin to.!" Pampalakas loob lang.

Natapos kami bandang alas kwatro. Mabilis lang kasi konti lang naman ang puno at marami ang namimitas.
Kelangan namin ng marketing strategy dito. Siyempre hindi na to para lang makabenta dahil sa utos ni kuya kundi para sa mga tao doon.

"Ate wala na po bang itataas? Kakapitas lang po talaga namin nyan. Fresh from the puno at matamis po yan pg nahinog. I assure you that" sige pa Ysa. Iconvince mo.

Napakunot-noo ang babae.

"Ate taga maynila po kami. Nagpunta po kami dito pra sa isang proyekto. Malayo pa po ang pinanggalingan ng mga manggang iyan. At sinisiguro po namin na mataas ang kaledad ng mga iyan. Sana po makatulong kayo sa kanila" oh please.. huhuhu

"O sige dadagdagan ko ng limampiso bawat kilo nyan."

"Yes!! Thank you po!"

----
Nakakapagod.. huhu apat na araw pa. Hindi namin alam kung ano pa ang mga mangyayari. Isa lang naman ang alam namin. Mahihirapan kami.

Madaling araw palang ay ginising kami para maghanda ng agahan para sa mga magsasaka. Hanep. May katulong na sila, taga maynila pa. Kung ang mga taga probinsya lumuluwas para mkapgtrabaho at mgkasweldo, kami naman pinatapon dito. Este pinadala para magsilbi at wala pang sweldo. Pahirapan.

"Pardx okay na to." Naghain na si Ysa.

Ako naman naiiyak na. T^T

"Bkit? Di m na ba kaya? Pagod ka na ba? Tawagan nalng natin si Kuya." Napansin ni Ysa ang pananamlay ko.

"Uwaaaaah!!!" Naiyak na ko. "Kasi...hukhuk. ka..si. ang hotdogs ko.. uwaaaah!! Apat na kilo kaya yan. Dinala ko para lang saken tapos ipapakain lang sa magsasaka."

"Antakaw mo lang talaga no? May limang kilo ka pa dun. Andami mong dala. Ilang araw nalang naman tayo dito. Arte mo." -.- maldita talaga to.

"Ganun ba.. uhmm.. gutom na ko" dadampot na sana ako ng hotdog ng paluin ni Ysa ang kamay ko.

Sadist Anime Lover *(//_^)*Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon