Aynada üzerime son kez bakıp evden çıktım. Emir'e ulaşamıyordum ve merak ediyordum. Ama hata bendeydi o başından beri diyordu.
Ona alışmamam konusunda çok uyarmıştı beni. Zor bela melis'i beni emir ile görüştürmesi konusunda ikna etmiştim.
Şimdi bir kafede oturuyorlardı ama benim geleceğimden emir'in haberi yoktu. Haberi olsaydı gelmezdi büyük ihtimalle.
Heyecanlı bir şekilde kafeye girdim. Cam kenarında ki masalardan birinde oturuyorlardı. Sinirli gibiydi bir yandan da üzgün.
İkisininde arkası bana dönüktü. Ne tepki vereceğini merak ediyordum. Kesin kızacaktı ama böyle olmasını istemiyordum bir şeyleri kesinleştirmek istiyordum. O gün bana söylediklerinde ciddi miydi ? Yoksa sinirle mi söylemişti, bilmek istiyordum.
Masaya yaklaşınca konuşmalarına kulak misafiri oldum.
" Abi kız çok üzüldü "
" Sence bunu düşünebilecek halde miyim melis ? "
" Çıkmasaydın o zaman karşısına bunu nasıl kaldıracak hiç düşünmedin mi ? "
" Elimde mi zannediyosun ? Uzak duramıyorum ama yakın olduğumda da ona zarar veriyorum "
Daha fazla dinlememek adına masaya yaklaşık hiç beklemeden karşısına oturdum.
Bakışları üzerimde duraksadı, beklemiyordu.
Şaşırmış gibiydi ama bir o kadar da sinirlenmişti.
" Ne işin var senin burda "
" Sence de konuşmamız gerekmiyor mu ? "
Ondan cevap bekliyorken melis ayağa kalkıp uzaklaşırken bir yandan da abisine bir şeyler diyordu.
" Lütfen kızma çok ısrar etti "
" Seninle de görüşeceğiz "
Sonrasında bana döndü.
" Konuşacak bir şey yok "
" Nasıl yok emir bana bir açıklama yapman gerekmiyor mu ? "
" Bak açelya öylesine yazdım ve konuştuk büyütülecek bir şey yok "
Dolan gözlerimi onun üzerinden çektim. Buraya gelmeden önce birçok senaryo kurmuştum kafamda ama hiçbiri böyle değildi.
" Büyütülecek bir şey yok mu ? "
Konuşmasına izin vermeyip devam ettim.
" Benim duygularım oyuncak değil diyen sen değil miydin ? Benim duygularım oyuncak mı emir ? "
" Bak özür dilerim böyle olsun istemezdim "
" Ama oldu "
" Elimden gelen bir şey yok tamam mı ? Bir şeyleri düzeltemem o kadar vaktim yok "
" İnanamıyorum sana ya "
Hızlıca kalkıp çıkışa doğru yürümeye başladım. Kolumu saran parmakları ile mecburen arkama dönmek zorunda kaldım.
" Bırak kolumu "
Baş parmağıyla gözyaşlarımı silip gözlerimin içine baktı. Kıyamıyormuş gibi bakıyordu.
" Ağlama "
" Bırak kolumu emir "
" Benim yüzümden ağlama cidden değmez "
" Haklısın değmez ama insan bu kadarını kaldıramıyor "
Kolumu bırakıp gözlerime bakmaya devam etti.
" Söz veriyorum bir daha karşına çıkmıcam özür dilerim "
" Çıkmasan iyi edersin "
Arkamı dönüp yürümeye devam ettim.
Kötü hissediyordum, onu arkamda bırakıp yürümesini hiç sevmemiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARIM KALAN SİGARA |texting|
Teen Fiction0534.......: Yarım kaldık, sen de anla artık 0534.......: Boş bi' kalbe ne sığdırdık, midemde hep ağrı 0534.......: Şişeler izmarit dolunca gün ağardı, yattık 0534.......: Bir uçaktık düştük, bir gemiydik battık Açelya: Simsiyah bir gecenin öfkesiyd...
