𓈈 俺 ﹅ The Hole ⋆ Ive

5: Çığlık

Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.

16 Nisan 2022 (03.56)
Hoseok sessizce odasından çıktı, parmak uçlarında yürüye yürüye onun odasının yanındaki odaya vardı. Yoongi'nin odasına.

Odanın anahtarını göze yerleştirip sessizce odayı açtı ve odaya girip tekrar odayı kilitledi. Yavaşça Yoongi'nin yatağına doğru ilerledi ve yatağa oturdu. Yatağın yanındaki komodinin üzerinden ikisinin beraber olduğu fotoğrafı aldı. Elleriyle çerçeveyi sıkıca kavradı ve anlatmaya başladı.

"Yoongi, sensiz her yer çok boş geliyor. Diğerleri eski hayatlarına devam etmek istiyor ama benim eski hayatım sendin. Sensiz nasıl devam edebilirim ki? Bazen kendimden nefret ediyorum, ölümünün o delikle alakası var ve eğer sana anlatmasaydım belki de yaşıyor olurdun. Yoongi, lütfen geri gel. Sana yalvarıyorum. Seni gerçekten özlüyorum, seninle yapamadığım şeyler aklıma geliyor ve ben... ben onları yapamadığım için kendimi suçlu buluyorum. Nolur Yoongi. Geri gel ve bir kez daha sarıl bana; en azından bana el salla, gülümse ve 'elveda' de. Sana veda etmeden gitmene izin verdim Yoongi. Kendimden nefret ediyorum."

Hoseok'un gözyaşları çerçevenin camına damla damla dökülüyor ve camı ıslatıyordu. Yoongi'nin fotoğraftan gülümseyen yüzünü gördükçe daha da ağlayası geliyordu. Tam düşüncelerine ve Yoongi'nin gülüşünün güzelliğine dalmışken bir çığlık sesi yükseldi.

Hoseok, korkuyla elindeki çerçeveyi yatağa bıraktı ve çığlığın nereden geldiğini anlamaya çalıştı. Odasından geliyordu. Tanıdık bir çığlıktı, daha önce duymuş gibiydi. Hızla odasına koştu. Yoongi'nin odasını kilitlemeyi de unutmuştu.

Odasının kapısını açtı ve duvarında yine onu gördü. Deliği. Korkuyla deliğe yaklaştı ve deliğe öylece baktı. Delikten bir kez daha aynı çığlık yükseldi. Ve bir kez daha. Hoseok bu çığlığı daha önce de duymuştu ama hatırlamıyordu. Kimin olduğunu ve nerede duyduğunu. Elini yavaşça deliğin içine soktu ve aniden elini bir şeylerin tuttuğunu, kestiğini, parçalamaya çalıştığını hissetti.

Elini korkuyla çekip eline baktı. Eli sapasağlamdı. Eli deliğin içindeyken katlanılamaz bir acı çekmişti oysaki. Bunun ne olduğunu anlamamıştı ama anlayacaktı. Hoseok eline bakmış düşünürken bir çığlık daha yükseldi ve delik gözlerinin önünde yok oldu.