PROLOGUE

68 26 6
                                    

It's raining......

It's raining too when our mom left us....

I don't want rain...

i hate it so much..

because its reminds me of her....

---------------------------

*10 year's ago*

I see my mom walking to their room while she was silently crying, I'm worried to her that's why i run to her and ask her if she's ok and ask  her where's dad.

"Mom? Are you ok? And Where's dad? , I thought he was going home with you?" I asked her because i noticed that this past days they're always fighting

Hindi ako sinagot ni mommy instead she just stared at me and she walk coming to me and she held my arms while her tears are falling from her eyes.

" Your dad will never come home this time my little sweetie".

and i know this gonna be happened because of what I have witnessed because my dad cheated on my mom he has a mistress, a homewrecker and guess what? It's none other than my mom's one and only best friend , Tita Kath.....

Bata pa lang ako pero nauunawaan kona lahat na nangyayari around me at alam ko na mali ang ginawa ni daddy kay mommy

Simula nun lagi nalang nag kukulong si mommy sa kwarto nila lalabas lang kapag pupunta sa bar at minsan nalang namin sya makasama sa hapag kainan

Minsan dumadating din yung oras na para syang nawawala sa sariling nyang pag iisip at yun ang kinakatakot ko na baka one time isa yun sa maging reason para mawala sya sa'min.

At kahit sa edad ko na ito nauunawaan kona lahat at ako na ang tumayong kuya samin ni kyle ang kakambal ko, nakuha nya ang mukha ni mommy at ako ang mukha ni daddy

Malaki ang differences namin ni kyle kahit mag kasama kami sa sinapupunan ni mommy at kahit sabay kami lumaki pero mag kaiba kami ng ugali..

Sabi nga nila nakuha kona ang mukha ni daddy nakuha kopa ang ugali nito, tahimik lang ako na tao at walang gana maki salamuha sa iba

Ngunit kabaliktaran ko naman ang aking kambal na si kyle,  kung syang tahimik ko sya namang pagiging jolly at maingay ni kyle sadyang sabay lang kami pinanganak at lumaki pero mag ka salungat kami ng ugali.

Katatapos lang namin kumain ng kambal ko at kinukulit ako nito na pahiramin ko sya nang aking collection na ironman

Pero natahimik kami nung nakita namin si mommy na pababa sa hagdan na parang balisa at nag mamadaling kinuha ang susi ng sasakyan nya, we run to her

"Mom where are you going? Gabi na po delikado na sa daan at aalis ka kahit mabigat ang buhos ng ulan?".

I ask her because I'm worried and what if something bad happens to her, paano na kami? Sya nalang ang magulang namin kaya paano kung pati sya ay mawala din, hindi ko kaya...

" Susunduin ko ang daddy nyo mga anak dahil hindi ako papayag na masira ang pamilya natin dahil sa ahas at malanding  babae nayun hintayin nyo ako at pag balik ko ay kasama kona sya" and then she smile and she run to her car

And that was the last time we saw her


Alive.........

--------------------------

  𝑭𝒂𝒍𝒍𝒊𝒏𝒈 𝑰𝒏𝒕𝒐 𝒀𝒐𝒖𝒓 𝑨𝒓𝒎𝒔Where stories live. Discover now