bölüm 6

21 2 0
                                    

Benim gözlerime bakmak için değilde anlamak için baksan neler göreceksin
                    ~Azat karadağ~

Dicle gökyüzüne bakarken öksürdü azat telaşla yanına gitti "iyimisin" diyerek eliyle dicleye dokunacaktı ,dokunamadı elleri havada kaldı ve geri indirdi 

"İyiyim " dedi Dicle azata bakarken sonrasında ikiside sustu konuşmadı Dicle bu konu hakında konuşması gerektiğini biliyordu "özür dilerim" dedi ,azat dicleye baktı kaçırdığı bakışlarını gözlerine sabitledi "neden ?" Diye sordu " benimle evlenmek zorunda olduğun için" Dicle bakışlarını kaçırırken

Azatın bu söz altında ezildiğinden haberi var mıydı? Zorunda kelimesi azatın canını yakmıştı azat dicleye teşekür edecekti bundan diclenin haberi var mıydı? Yoktu azat kendi kendine gözlerine bakarak teşekür etmişti belki Dicle anlar diye ama anlamamıştı çünkü Dicle azata kördü

"Sorun yok" dedi azat ,dicle azata bakarken " ben anlık konuştum fikrini sormalıydım kendi kendime karar verdim "azat dicleyi konuşurken dinliyordu bu onun hoşuna gidiyordu minik bir tebessüm etti bu tebesüm ilk defa onu uzaktan izlemeyip karşısında olduğu içindi başkasıyla konuşurken değilde ilk defa onunla konuştuğu içindi

"Ablamı seviyor musun?"diye sordu Dicle
Azat konuşamadı ne derdiki ablanı değil seni seviyorum mu? " Ablama bi faklı bakıyorsun" dedi Dicle, azatın ona nasıl baktığını farketse ablasına normal biriymiş gibi baktığını görürdü ama Dicle azatı göremiyordu çünkü dicle azata kördü

Dicle "neyse boşver " derken "sevmiyorum" dedi azat " eminmisin?" Diye sordu Dicle ,azata inanmamıştı emin olmak istiyordu azatın bu sorularla kalbinin kırıldığını görse nasıl özür dileyeceğini bilemezdi

"Eminim" dedi azat, sesi kırgın çıkmıştı Dicle azatın gözlerine bakmak için değilde anlamak baksa herşeyi görürdü o zaman azatın ondan başkasına kör olduğunu anlardı, Dicle azatan başka herkezi görüyor bir azata kör oluyordu ama azat dicleden hariç herkese kördü

"Yanlış anlama " dedi Dicle "üzülmeni istemem" azat kendine hakim olamadı dudağında tebesüm belirdi "gerçekten istemez misin"dedi içinden, ona söylemeye cesareti yoktu

"Yanlış anlamıyorum" Dicle gülümserken azat aşık olduğu gülümsemeyi izledi " şimdi ne olacak" diye sordu Dicle "okulu bırakmak zorundamı kalıcam " "hayır " dedi azat , Dicle anlamayarak  baktı yüzüne " sana karşı çıkarlar kızarlar " "ben istedikten sonra kimse birşey diyemez" "ya baban " "benimle evleniyorsun babamla değil hem boşver kim ne derse desin "

"Gerçekten okumama devam etmeme izin vericek misin?" Dedi Dicle heycanla bu heyecanı azatı gülümseti başını salladı "seni kısıtlayan biri olmam kısıtlanmana izin de vermem"

Dicle biraz utanmıştı "teşekür ederim " dedi "teşekür etmene gerek yok " "senin için belki bir teşekür bile azdır ama bende minetimi başka şekilde dile getiremiyorum"

Ah bi bilse bir teşekkürün bile azatın kalbine iyi geldiğini ama bilmezdi Çünkü o dicleydi azata kör olan Dicle

"Azat " dedi kuzey ağa ,dicleyle azat kuzey ağaya dönerken "hadi gidiyorsunuz " nereye diye sormadılar nereye gittiklerini iyi biliyolardı

Dicle azata bakarken korkuyordu azat korktuğunu biliyordu çünkü o görüyordu görmese bile hisediyordu"korkma " dedi sesizce "korkmuyorum" dedi Dicle azat korktuğunu biliyordu kendi duygularında yanılsada diclenin duygularından yanılmazdı kendi duygularından çok diclenin duygularını biliyordu işte aşk budur?

"Düğün olmayacak " dedi kuzey ağa yürürken, olması gerekende buydu Ece hastanedeyken eğlenmek olmazdı sadece bir nikah yapılacaktı

Azat Dicle için arabanın kapısını açtı Dicle girdi girerken azatın gözüne elinin titrediği çarptı kapıyı kapatı o da arabaya bindi " elin titriyor iyi misin?" Dicle elini saklamaya çalışarak "iyiyim" dedi ,azat buna inanmıştı yalan olsa bile inanmıştı çünkü bunu Dicle söylemişti

Arabanın arka kapısı açıldı içeri mert girip oturmuştu "amca beni nasıl unutursun" Dicle tebesüm ederek merte baktı "seni unutmadım " dedi azat "yalan söyleme resmen unutun" Dicle bir kahkaha patlatırken Mert sinirli bir şekilde dicleye baktı

"Niye beni unutuğunu anladım amca " Dicle bir anda susarken azat merte sırıtarak göz kırptı "yenge bu amcamla işin zor annem bazen amcan senden de çocuk oluyo diyo ,yani yengecim çocuk bakmadıysan şimdiden geçmiş olsun"

"Mert susarmısın" diye kızdı azat sevdiği kızın önünde kim rezil olmak ister ki?

Dicle tebesüm ederek merte baktı "kaç yaşındasın sen " o an konvoy başladı azat  deli gibi kornaya bastı elinde olsa evleniyorum lan ben hemde sevdiğimle diye bağırırdı ama bağıramadı azat yerine kornalar bağırdı

"7 " diye bağırdı mert dicleye doğru Dicle gülümsedi nikah salonunun önünde durulduğunda korkmuştu ne kadar kabul etmese bile korkması normal değil miydi?

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 21, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BERDELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin