Because you're the Meaning

Chapter 5

    Edrick is Natalie's close friend, and a classmate since high school. I was In my 4th year, di pa uso ang K-12 nung magkakilala talaga kami, originally si edrick talaga ang
Laging kasa-kasama
Niya noon, hindi ako. Sa bahay lang kami nagkakabardagulan ni Natalie.

Do you still remember the day  na nilagyan ni Natalie ng kolorite ang mukha ko? It though he was going to make fun of me talaga, Totoong minake-upan niya ako pero hindi pang clown, pang party look yun. 

Gulat na gulat ako ng araw na yun,
Di ko alam na kaya niya mag make up, but natalie have  shared it to me that he watched a tutorial online just for that day.

Ginawa niya akong partner. Ayaw ko sanang pumayag sa gusto niya.  Hindi kasi Yun ordinaryong birthday lang, kasi isinama ang celebration ang pagiging successful ng business ng family nila... 

The party was held sa Mansion nila edrick.

At yung katawagan niya sa phone.
that time ay si edrick mismo. Basta ng party na yun nagsimula ang lahat ng connection namin ni edrick.  And di ko rin inaasahang siya ang magiging boyfriend ko ngayon.

   Nasa one table na kaming tatlo. Ako, si edrick at si mom.

Kanina pa nagsasalita si mom.

  Alam niyo.. Normal naman yung away sa isang relasyon. Pero kung nakakaapekto na kayo sa iba masama na yun at di na normal. Matanda na kayo, Hindi na kayo yung Basta bastang mga teenager na high school ang dating, Dapat alam niyo i handle ang isa't isa,  ikaw edrick ilang buwan nalang gagraduate kana so better focus on that hijo, and i'd like to Congratulate you in advance.

Edrick gave mom a smile.

Yes tita, thank you po, he replied. Then sakin sunod nabaling ang atensiyon ni Mom.

at ikaw naman gracia,  kailangan mo pa ng dalawang taon. Madami kapang pagdadaanan, Kaya wag mo naman pabayaan ang pag aaral mo. We all support you diba, your dad is working hard para lang sa course na ginusto mo okay? Ngayon lang ako nagsalita about this, sa relasyon niyo.

Mahalaga ang oras para sa mga bagay na dapat pinag uusapan niyong dalawa. Kaya dapat wag niyong kalimutan ang tamang oras para sainyong dalawa. Maliwanag ba?

Opo tita, naiintindihan ko po... Edrick replied.

Wala naman akong sinabi basta nakinig nalang ako.

Pagkatapos naming kumain tumambay muna kaming dalawa sa balcony. Nakaupo sa mahabang  silya pero may distansiyang namamapagitan.

He signed,

Wala ka bang sasabihin man lang, kulang pa ba yung sorry ko? I did my best to explain everything to you  bago ako umalis, yet it feels like nothing to you.
wag mo naman lahat isisi sa akin, kasi unang una nagpaalam ako sayo na mawawala ako ng 5 araw. Nasa battle game lang naman ako ng mga araw na yun. Pero di mo maibigay yung tiwala mo saakin grace.

He sighed in frustration.

Bigla kana lang magtatampo oh kaya magagalit. Sabi nito na nakatingin sa kalangitan.

Habang sinasabi niya yun, napapaluha na talaga ako, ramdam ko yung pagtitiis niya ng paguugali ko.
pagkatapos niyang magsalita,  napayakap nalang talaga ako sa kanya... Kasi yung totoo miss na miss ko na siya.

Sadyang marupok at tuyuin lang talaga ako. Naramdaman ko naman ang pagyakap niya saakin...

I'm so sorry.. I miss you so much... I love you.

I said sincerely.

Masaya ako na umalis siyang nagkaayos kami.

Papasok ako ng room ko ng marinig ko pa ang tunog ng gitara ni Natalie,  Magkalapit lang naman kasi ang kwarto namin and its partly open.

Suddenly he start singing.

I took a deep breath

His guitar is the only thing makes him not to feel alone.

Dati rati naiirita pa ako sa kanya satwing kakantahan niya ako, madalas ko pang itago ang gitara niya, pero ambilis niya ring mahanap, isa pa bigay ng mom niya ang gitara, it has a sentimental value na di matutumbasan ng ano mang bagay, I saw him crying because of that guitar, ng masira ko.  Isa sa mga rason kung bakit hindi ko narin pinakialaman.

I cant stop my tears to shed.

I  took the door knob and close it gently.

Pumasok na rin ako ng room ko,

Tinapos ko nalang din yung mga written reports ko, since wala na akong aasahang pang iba,

And it gaves me so much frustration. Im having a hard time to maintain my grades.

For a few months, nasanay na rin ang katawan kong late na natutulog.