Because you're the Meaning

Chapter 10

   Sa ginawa niyang yun, sumagad na talaga yung pasensiya ko.
 
   Tang*ina, Nat! I yelled in nasty
 
Natigilan siya sa may pinto, ayaw niyang nag mumura ako.
 
   Ano bang problema mo???! nag effort na ako para pasalamatan ka, tapos ganito lang isusukli mo, ubos na ubos na ang pasensiya ko Natalie! Bahala kana nga dyan!!! 
 
  I said, with all my guts, then inunahan ko na siya sa paglalakad.
 
  Ikaw pa talaga may ganang magalit ngayon?
Sagot bigla nitong tunog sarcastic
I paused. Then he continue
 Samantalang ako tong nagtitimpi kanina pa... Na halos ikinatatahimik ko na lang kasi natatakot ako sa kung anong masasabi ko sayo...
Mabigat ang mga bitaw ng salita nito.
 May choice ka naman na pabayaan ako pero sadyang matigas yang ulo mo grace...  Cold na sabi nito pero may kaunting inis na.
 
  Anong pinagsasabi mo Nat?!!
 
Mas nag init ang dugo ko sa pinagsasabi niya. My forehead got puckered
 
   I just cared about you, may mali ba doon? Kaya nangungulit ako... Ano bang ikinagagalit mo? Ano bang ginawa ko?! Tumulong naman kami ni Edrick kanina ah! 
  
  Tumaas na ang boses ko pero wala akong pakialam. Kami lang naman ang nandito sa bahay kasi busy pa si maam sa work kaya nasa office pa ito.
 
   Help?! Naririnig mo ba ang sarili mo, nabubulag kana grace,
 
sarkastiko nitong sabi ulit, still controlling his temper. Nasa stairs kaming dalawa.
 
   What?!!! Can you just say it straight to the point put*ng ina, natalie...
 
   Uuwi na ako grace.. Sabi nito na pailing iling pa...  Nakababa na siya nang stair..
 
  Stop!!! dont be rude natalie!!! Im asking you. Hindi ka aalis nang bahay na ito hanggang di ko nalalaman yang tang*nang ikinaaasal mo ng ganyan...
 
   Once na lumabas ka ng pintong yan,  wag munang asahan pang may grace na papansin sayo period... I said
 
  Mabilis niya akong Hinarap.
 
You want that? If that's what you want, fine! Total pagod na pagod narin ako,
Then he tsked.
Grabe it sound a relieve for me,
 Just don't regret for it grace... But,  cge, before i leave this house, ill let you know, reflect for everything you have done.
 
Madiin ang bawat bitaw ng mga salita nito.
 
  I gave myself and time just to finished your things, and set aside my unfinished thesis... And I never complained, wala kang narinig diba?  kahit andami nun na halos pang isang linggong gawain grace!  Nung dumating si edrick. Medyo gumaan ang pakiramdam ko kasi tatlo tayong magtatrabaho... Yung pakiramdam na nakahinga ako ng maayos, Nagsimula tayo ng 10:30, and I’m looking forward na matatapos ang gawain ng 3 pm...
 
  We are both standing still sa living room. 
 
  Pinapakiramdaman ko lang si Natalie.
 
  But for god sake! natapos tayo ng 5 pm! bakit?! Ilan lang ba natapos niyo huh??!! Ni di mo napansin that the both of you have done just one output!  Thank you sa help huh... And now sobrang nangangalay ang kamay ko.  May narinig kaba  saking reklamo?! While I'm busy kayo naman nagkukulitan at naghaharutan lang!  Tapos yung iba ako nang tumapos. Ang sakit lang sa kalooban ko kasi…
 
  His now trying not to get emotional... Pero namumuo na ang mga luha sa mata niya.
 
   Your doing this to me for 3 times, because of edrick without you realizing it, na inaabuso muna ako grace... Ikaw nalang lagi nauuna! Sarili mo lang naman yung iniisip mo! You never considered me, Kala mo ba sakin robot, na hindi nagsstruggle?
 
Ito yung pangalawa.
 
   Yung nagdate kayo ni edrick na late kana dumating... Alam ko alam mo yun! Alangan namang kalimutan mo, kaso! nakiusap ka sakin, sabi mo mabilis lang kayo,  pero anong ginawa mo?!
      Tapos nag quiz kayo nang araw na yun. Ayoko sanang pansinin, 
 
    kaso inisip ko na lang si tita... ill help you kasi she never forget to help me and gave everything I need, kahit di ko kailangan, Therefore dahil sa utang na loob I did that quiz!
 
Napayuko nalang ako kasi, umiiyak na ako.
 
   Ikaw, baka maisip mo yung pinaka una, grace... Ngayon di ko muna pinansin ang THESIS  ko kasi gusto kong magpahinga. ..Ang sakit nang ulo ko ngayon ang katawan ko, Di ko na alam!
 
  Sana maisip mo kung GAAANO KA kairesponsable ngayon! At the end of the Day
 
   Wala kang narinig na kahit anong comments o reklamo galing sakin, even once sa relasyon niyo ni edrick, grace... Kasi unang una I gave my entire support, kasi masaya ka sa kanya. At alam kung mahal ka ni edrick, na nag adjust ng sarili niya para sayo... Ganun siya kadisidido sayo... Pero di ko alam na ako yung dadala ng maraming pasanin mo... Siguro tama rin yung gusto mo,  yung bigyan natin nang space ang isat isa... Mas Magiging masaya pa ako sa desisyon ko Ngayon... Ma-magpapasalamat pa ako, Ka-kasi Ngayon Ako na-naman, Sarili ko nalang ang iisipin ko.
 
  No! Don't ever do that Nat!!! Sabi ko pa pero tuluyan na siyang lumabas nang bahay...
 
End of flashback...
 
  3 days after nung araw namag sorry ako Kay Natalie... Di pa rin kami bumabalik sa dati. I thought it was gonna be the way. Paminsan minsan kinakamusta niya ang lagay ko pero hanggang doon na lang yun.  His like an alien to me today. Minsan di ko maiwasang maluha nalang.
   
 
  Hinayaan ko muna siya...
 
Heto ako, bumisita ulit ako kina lolo at Lola, Bali nasa kwarto ako ni Natalie... Since Wala naman kasi siya eh...
 
   
 
  Hinawi hawi ng kamay ko halos lahat ng bagay na madaanan ko. Which are gamit niya lahat. Tiningnan ko rin yung mga libro niya, Na more than 80 na ata na naipon niya sa kabibili sa bookstore, Pagkatapos napaupo ako sa kama niya. Napapangiti na lang ako. Napatingin ako sa study table, na katabi ng kama, may drawer yun sa baba... Na never ko pang nahalunkat,  mga notebook lang naman ang nakalagay doon dati, pero di ko na alam ngayon.  So i slowly approach it and bend my knees.  Kasi mababa lang siya... Dahan dahan ko itong hinugot..  So ayun mga notebooks parin ang bumungad sakin.. Dinampot at inilabas ko silang lahat at ipinatong sa kama.. Siguro mga pitong patong patong yung nakuha ko... Di siya lahat notes kasi may photo album din na maninipis lang. Halos lahat old notebooks but they all look good.
 
  I got one of his Baby picture niya... Napangiti ako nang abot tenga, grabe ang cute niya. His such a cute kid despite of his kayumangi skin.  So yun tiningnan ko lang sabay kuha ng camera ko para picturan, para na rin remembrance lang. Sunod kong pinakialaman ang notebooks niya na pinagbubuklat ko.
Yung hand written niya walang pinagbago maganda at malinis very consistent ni tiklop nga wala kang halos makita, ganun siya kalinis at kaingat sa gamit.
  
   After a few minutes, inayos ko na ulit ang pagkakapatong ng mga gamit, iniisip ko rin kasi na baka dumating na lang siya nang bigla. Hate na hate niya pa naman ang nangingialam ng gamit niya,  When I was about to put them back together may isang notebook pang natira na di naabot ng kamay ko.
 
    And its something very familiar to me.  Ipinatong ko muna ang gamit sa lapag at saka ko ito inabot... Orange notebook, medyo luma na pero andoon parin yung design niyang paru-paru which is my favorite. 
 
  Parang akin ang notebook sobrang na curious ako... Kaya agad kung binuksan ang unang pahina.. "My Journal"
 
   As i saw the first page, bumungad ang katotohanan.
 
  What are you doing in my Room?! His voice sound astonished
 
  
  Dapat nagulat at kinakabahan na ako eh, pero di ko yun naramdaman. Kasi mixed emotion ang nararamdaman ko, gusto kong maiyak, pero parang gusto kung matuwa...