𝓡𝓸𝔂𝓪𝓵𝓽𝔂

Κεφάλαιο 19

"You are not my happy ever after
But you came close to it"

ΑΦΗΓΗΣΗ
Οι μερες πέρασαν. Τελικά η Dolores ειχε μια μικρη αποκόλληση. Απλη ακινησία. Αυτο σημαίνει ενα πράγμα. Για να είναι ασφαλής θα πρέπει να γυρίσουν πισω. Στην Ισπανία.

Η Catalina εχει ηδη ετοιμάσει τα πράγματα του και τα εχει φορτώσει στο αμαξι.

Catalina pov

"D ελα αγαπη μου πρέπει να φύγουμε"

"Πρέπει να παμε όντως;"

Την κοιταξα και αναστέναξα

"Βρε καρδια μου ναι. Είμαστε εδω 2 μηνες και μας εχουν επιτεθεί 5 φορες. Και εσυ μπορούσες να τρέξεις. Τωρα δεν γίνεται. Οποτε θα παμε εκει. Ειμαστε ασφαλείς εκει."

"Μα θα ειναι και ο αλλος. Δεν θελω να μαθει για το παιδι."

"Κοιτα δεν χρειάζεται να μαθει οτι ειναι δικο του."

Αναστέναξε και προχώρησε.

Ημουν σίγουρη πως θα το καταλάβαινε. Πρωτα η χρονολογία και επειτα ηταν ο πρωτος της!

Και το έκανε χωρις προφυλακτικό δηλαδη τι κανει νιαου νιαου στα κεραμίδια.

Μπηκε στο αμαξι στην θεση του συνοδηγού. Εβαλα και εγω μπροστά και ξεκινήσαμε προς το αεροδρόμιο.

Αφου πηραμε τα εισιτήρια και μπήκαμε στο αεροπλάνο η D κοιμήθηκε ενω εγω ακουγα μουσική. Εκλεισα τα ματια μου και θυμήθηκα την φωνή του. Πρέπει να το παραδεχτώ πλέον. Ειμαι κολλημένη μαζι του.

Το αεροπλάνο εκανε την προσγείωση του.

Βγήκαμε και κατευθηνθηκαμε στο αμαξι. Μπήκαμε μεσα και σε μιση ωρα φτασαμε εξω απο το σπιτι. Σπιτι λοιπόν.

Κατεβήκαμε και με σταθερό βημα μπήκαμε μεσα με τα κλειδιά.

Ειδαμε τα αγορια στον καναπε και μας κοιταξαν με γουρλωμένα ματια.

"Θα έρθετε να μας βοηθήσετε η θα κοιτάτε για πολυ ωρα;"

Σαν να ξύπνησαν απο τον λήθαργο ήρθαν και πηραν τις αποσκευές.

"Rafael μπορεις να την πας στο κρεβάτι της;"

Εγνεψε θετικα και την σήκωσε στην αγκαλιά του δίνοντας της ενα φιλί στο μέτωπο.

"Μπορω και εγω

"Εσυ Tomas βοηθαμε με τις αποσκευές"

Αναστέναξε και τις ανέβασε πανω.

Dolores pov

"Ώστε θα γινω θειος εε;"

Με κοίταξε με ενα χαζο χαμόγελο.