𝓡𝓸𝔂𝓪𝓵𝓽𝔂

Κεφάλαιο 14

Κοντεύγ' η ωρα κι ο καιρός, κυρα μου,
που μέλλει να μισέψω απο ξαυτόν σου,
όμως αφήννω δα στον ορισμόν σου
ολον τον εμαυτόν μου, αγγέλισσά μου.

Μηδέ απορείς, αν εμπορώ, θεά μου,
μισεύγοντα ν' αφήσω εμέν σ' αυτον σου
μοσεύγω αμμ' οπου παγω, γοιον δικος σου, μενουσιν μετα σεν τα πνεύματα μου.

Πάγω,κι αν ένωσες ποτέ σ' εσέναν
πάθος αγαπης, βλεπε την καρδιαμ μου
πας και το σωμαν πιον δεν σε βιγλισει.

Αν πει κανένας κι αλλην παραν σεναν
αγάπησα ποτέ, πε αχ την μεριαν μου
μα δίχως την καρδιαν, πως ν' αγαπήσει;

[Μετάφραση]

Κοντεύει η ωρα και ο καιρός,κυρα μου, που θα πρέπει να φύγω απο κοντά σου,ομως άγγελε μου, άφηνω εδω στους ορισμούς σου ολο τον εαυτό μου.

Και μην απορείς, θεα μου, πως θα μπορέσω φεύγοντας ν'αφησω τον εαυτό μου σ' εσενα° φεύγω, αλλα οπου κι αν πάω, σαν δικός σου (που ειμαι), μένουν μαζι σου οι σκέψεις μου.

Φεύγω, και αν καποτε ένιωσες μεσα σου παθος αγαπης, φυλαγε την καρδιά μου, γιατί ίσως το σωμα μου δεν θα μπορέσει να σε αντικρίσει πια.

Κι αν κάποιος σου πει πως αγάπησα ποτε καποιαν αλλη, εκτος απο εσενα, πες του απο μεριάς μου χωρίς την καρδιά του, πως ηταν δυνατόν να αγαπήσει;

(Πάγω)

Dolores pov
Κατέβηκα στην κουζίνα για τον πρωινό καφε. Μολις μπαίνω αντικρίζω τον αδερφό μου και τον Tomas να κάθονται στο τραπέζι. Ο αδερφός μου ειναι αρκετά σκεπτικός και γνωρίζω ηδη το γιατί.

"Ειναι καλα. Μην ανησυχείς. Απλα εφιάλτη ειχε." Του είπα προσπαθώντας να τον καθησυχασω.

Με κοίταξε με ματια παραπονεμενα;

"Απο οτι κατάλαβα δεν ηταν απλα εφιάλτης αλλα ανάμνηση"

Πηγα να μιλήσω αλλα εκείνη την στιγμή ηρθε η Cat στην κουζίνα.

"Buenos días"

"Catherine θελω να μιλήσουμε. Βγείτε λίγο οι υπόλοιποι."

Πριν προλάβω να μιλήσω με άρπαξε ο Tomas απο το χέρι και με τράβηξε εκτός κουζίνας.

"Παραταμε πια"

Και με μια απότομη κίνηση απελευθερωσα επιτέλους το χερι μου απο το δικο του.