Unfamiliar

Chapter 23

Matt: Uyy...may naalala ako.

Everyone: Ano un?

Matt: Duet yan..need ba sabay sabay (Laughed)

Sandro: Ano ba yun? Bigla bigla ka nlng nag sasalita eh. (smiled)

Matt: Raigne, sabi mo ipagbake mo ko ng cake?

Raigne: Opo Gov. bukas din po magbake ako ng cake pag uwi. (smiled)

Matt: Yun oh...thank you very much!

Gela: Sana all bakss....sana all.

Sandro: Ano ba kayong dalawa she need to rest first.

Matt: Oo nga rest ka muna... Chocolate flavor ha? (Siniko)

Everyone laughed

Habang masayang nag kakakwentuhan ang apat ay bigla nadin namang dumating ang pamilya ni Sandro. Ang dalawa nitong kapatid at ang nanay at tatay nya.

Atty. Liza: Hija, are you okay? What happened?

Tito Bong: Yes, what happened to you. may masakit ba saiyo?

Vinny: Siguro inaway ka ni Kuya noh? (smiled)

Atty.Liza and Tito Bong: Vinny!

Vinny: What...I was joking. Gusto konlang sya mag smile dba?

Simon: What...Vinny was right. Remember, the last secretary na nahospitalized din dahil kay kuya. Pinagalitan nya at muntik na masagasaan dahil tumakbo sa sobrang sama ng loob?

Tito Bong: Okay that's enough.

Raigne: It doesn't matter. Kulang lang po ako sa tulog kaya nahimatay po ako. Medyo hindi po ako nakatulog ng maayos kagabi eh.

Vinny: Iyon naman pala kuya Simon eh.

Simon: *rolled his eyes

*The Next Day Morning

Naiwan sa ospital ang magpinsan nung gabi at nauna nang umuwi ang mag anak. Babalik nalang daw sila sa paglabas ni Raigne.

Doctor: Okay Ms. Villarazon. Mas mapapa-aga ang uwi mo. You're definitely fine anytime pwede ka na lumabas basta okay na lahat ng papers na need and billing mo.

Raigne: Thank you so much po doc.

Doc: Okay I go ahead.

Lumabas na nga ang doktor at hindi na mapigilan ng dalawa na tumili sa sobrang saya.

Gela: Baklaaaaa! Kala ko dito ka na titira eh. *laughed

Raigne: Baliw...hindi na ako babalik dito ulit. Ano uwi na tayo yoko na dito.

Gela: Aantayin pa natin sila Gov Matt at Sir Sandro. Pupunta pa daw sila ehh.

Raigne: Okay. Pero ayusin mo na ung bills ko...andun ung pera sa bag ko kung walang cash andun sa pouch na red ung cheque.

Gela: Ayy...yaman naman pala talaga ng kasinsin ko na ito..walang credit card dahil ayaw ng utang...sariling pera galing bangko..oh san kapa. Edi ikaw na.

Raigne: Baliw may ipon lang.

Habang Nag aayos ng bills ni Raigne si Gela ay may kumatok sa pintuan nito. Si Simon.

Raigne:  Sir Simon? Ano pong ginagawa nyo dito?

Simon: Ako daw magsundo at maghatid sayo sabi ni Kuya, and si Gela diretso na sa Municipal.

Raigne: Nakakahiya po sa inyo tutal kaya ko naman na po ako nalang uuwi mag isa.

Simon: Dapat lang mahiya ka dahil hindi naman kita responsibilidad. Pero ako na naghahatid sayo.

Tumayo sa higaan si Raigne para sana mag punta sa CR ngunit natalisod sya sa pag suot ng tsinelas ng masalo naman sya ni Simon.
Hawak nito ang mga mala boteng bewang dalaga habang napahawak naman ang dalaga sa malalapad nitong balikat.

*Doors open

Gela: Ay....di ako nainform na may yakapan pala dito *laughed

Biglang bitaw sa isa't isa. Kaya nahulog sa sahig ang dalaga nang walang ka abog-abog.

Raigne: A-Ahh mali ka ng iniisip. N-Na natisod lang ako kay---

Gela: Kaya ka napayakap sakanya...at ikaw naman ser kaya mo din hawak yang bewang ng pinsan ko ganun bayun? Huh?

Sabay na napatango nlng ang dalawa sa paliwanag ni Gela.
Naayos na nito ang Bills ni Raigne kaya nmn nag ayos na sila para maka uwi na at makapag pahinga ang dalaga sa bahay.

Sabay sabay silang lumabas ng kwarto at gayon din sa paglabas ng Ospital. Nauna na si Gela na umalis upang makapasok na kaagad sa trabaho. Habang.....

To be continue..

Thanks for reading mga kapatid..

I will keep updating my story.
But I will not make it every day because I am too busy at my school.

Thank you again and God Bless