GEÇMİŞE MAHKUM!

Eksik Notalarım

Yukarıdaki fon müzikle beraber bu bölümü okumanızı öneririm .

Gökyüzü kara bulutlarla dolmuş , bulutlar her an yüklerini boşaltacak gibi duruyor ; yağmur çiseleyerek yağıyor , dışarıda kimse yok! Her yer durgun ,fırtına öncesi sessizlik
gibi...

Daha ne kadar savaşabilirler ki ? Savaşı kaybedeceklerini bile bile neden savaşıyorlar ?

Cemile'nin anlatımıyla

Cemal'le el ele tutuşup arabaya doğru ilerledik. Başımı kaldırıp gökyüzüne baktım , derin bir nefes aldım . Yağmur damlalarının toprakla buluştuğu an çıkardığı güzel kokuyu içime çektim .Yüzüme değen yağmur damlasına tebessüm ettim.

Merhaba gökyüzü , neden bugün bu kadar üzgünsün ? İçin kan ağlıyor değil mi? İçindeki kötü hisler dışına vurmuş , kalbin sızlıyor, çiseleyen yağmur senin gözyaşların . Neden senin gözyaşların beni mutlu ediyor? Yüzüme değen yağmur , toprağa düşen damlalar , içime kadar işleyen o koku : toprak kokusu , beni mutlu ediyor. Nedenini bilmediğim bir mutluluk !

Annesizdim , babasızdım , evsizdim , kimsem yoktu. Evden yurda , yurtan eve hayatımın ritmi buydu do-re diğer notalarım yoktu . Eksiktim , hep eksik kalacağımı sandım.

Ta ki , o güne kadar : hem elimi ısıtan , hemde kalbimi ısıtan ; bana sarı papatyalar vererek , beni sevdiğini söyleyen : ela gözlü , kumral saçlı çocukla karşılaşana dek . Onunla gözgöze geldim gözlerim -mi notasını , bana papatyalar uzattı ellerim -fa notasını , beni sevdiğini söyledi kalbim -sol notasını çaldı .

Onun yanından ayrıldım okul servisine bindim , beynim de -la notası yankılandı .Servise binmeden önce bana söylediği sözler "Eve gitip bir kâğıdın üzerine, bugün yarışmada sarışın bir kız gördüm . Onu görür görmez ona aşık oldum , o benim ilk ve son aşkım . Büyüdüğüm zaman gidip mavi gözlü kızı bulucam ,diye not alıcam. "bu sözler -si notasını...

"O güne kadar seni bekleyeceğim .Kumral saçlı ,ela gözlü çocuk Cemal Acar "dediğimde gülümseyip bana el sallaması ;eksik notalarımı tamamladı. Artık hayatımda -do notasıda var .

Kalbimin ritimlerini tamamladım . 10 yaşında, okullar arası bilgi yarışmasında. Evet ben ritimlerimi beşinci sınıfa giderken buldum .Cemile Aydın'dım şimdi Cemile Acar ' ım .Ela gözlü kumral saçlı çocuğun ilk aşkı ,Cemal Acar'ın son aşkı...

Cemal arabanın kapısını açıp beni koltuğa oturttu . Yanağımdan öpüp ,arabanın kapısını kapattı. O da arabaya bindi , klimayı açıp arabayı çalıştırdı .Arkama dönüp yuvama baktım .

Ben : kafeste yaşamaya mahkûm edilen , kimsesiz ,yaralı bir kuştum. Ela gözlü çocukla gözgöze geldiğimde ; siyah camlı gözlükle baktığım güneşe , çıplak gözlerle bakabildim . Hemde ışıkları gözümü hiç acıtmadı . Gördüğüm güneş , özgürlüğümün ilk adımı oldu .Artık uçmaktan korkmuyordum .

Herkesin ev dediği yer benim için yuva oldu.Herkesin eşim dediği insan benim için anne , baba , dost ,sevgili , tüm hayatım oldu . Yakında çocuğumun babası olacak.

Yuvama uzun uzun baktıktan sonra önüme dönüp , Cemal'e baktım . Benim sağlığım için arabayı yavaş sürüyordu , bende yolumuzun uzun sürmesini istiyordum zaten . Bazı yolcuların yolları uzun sürer, bazılarının ise yolları çok kısa sürer. Ben de bugün bir yolcuyum, yolunun uzun sürmesini dileyen bir yolcu . Başımı koltuğa yaslayıp cemali seyretmeye başladım.

- Neden beni izliyorsun?

- Öylesine kocama bakamaz mıyım?

- Tabiki de bana bakabilirsin ama bugün çok farklı
bakıyorsun .