Nepenthe

TARTIŞMA

Kitap boyunca genellikle Alara'nın duygularını,hislerini okuyacağız yani anlatım Alara'nın ağzından olacak,iyi okumalar!
&*
Son ders zili çalmasıyla rahat bir nefes verdim.Bugün okul beklediğimden yorucu geçmişti,biran önce eve gidip uyumak istiyordum.Sınıftan çıktım ve üniversitenin otoparkına doğru yürümeye başladım.O sırada "Alara" diye birinin bana seslendiğini duymuştum.Hiç insan çekesim yoktu şuanda ama mecburen dönmek zorunda kaldım bana koşarak gelen kişiye,bu kişi Zeynep'ti.Sevemiyordum bu kızı ama bilmiyordum işte neden sevemediğimi.Zeynep,nefes nefese yanıma geldiğinde hızlı hızlı konuşmaya başladı."Alara duydun mu bilmiyorum ama bir seminer düzenlenecekmiş" dedi.Garipsedim çok sık seminer düzenlemezlerdi okulda ama bundan bananeydi? Daha fazla bekletmeden cevap verdim; "Ee yani ne yapabilirim Zeynep? Düzenlesinler seminer beni ilgilendirmiyor." Dedim.Zeynep tekrar konuşmaya başladı,artık eve gitmek istiyordum! Başka zaman olsa onu dinlerdim fakat şuanda çok yorgundum ve kafam hiçbir şey almıyordu o yüzden sinirlenmeye başlıyordum."Semineri düzenleyen kişi,ünlü iş adamı Demir Keskin'miş.Şey diyecektim ben seminer için sana da bilet aldım,katılmak ister misin?" Zeynep bunu dediği anda içimde garip bir his oluştu,ben neden sevmiyordum bu kızı bana bir zararı dokunmamıştı.Pişman hissediyordum hemde çok pişman,hemen gülümsedim ve cevap verdim."Tabii ki katılırım,bana da bilet aldığın için çok teşekkür ederim Zeynep." Diyip sarıldım.Oda şaşırmıştı.Garipsemişti.İlk kez ona böyle yaklaşıyordum,beni daha fazla bekletmeyip oda bana sarıldı ve sonra ayrıldık,görüşürüz diyip yanımdan uzaklaşmıştı Zeynep.Derin bir nefes aldım,daralmıştır biraz.Artık eve gitmeliydim.Arabayı binip üniversiteden çıktım.

Biraz nefes almak amacıyla sahilden gitmeye karar vermiştim.Nedensizce,aldığım nefes bana yetmiyormuş gibi hissediyordum.Ve bunun bir etkiside İstanbul trafiğiydi.Boğuyordu resmen insanı bu trafik.

Kırmızı ışık yandığını görünce yavaşça arabanın hızını düşürüp durdum.O sırada hiç beklemediğim bir şey oldu ve bir anda öne doğru savruldum.Biri bana arkadan çarpmıştı resmen biri bana çarpmıştı.

Arabadan sinirle indim bana çarpan adamda inmişti.

Sinirle ona baktığımda konuşmaya başladım, "Beyefendi ne yapıyorsunuz ya! Allah aşkına kör müsünüz,kırmızı ışık yanıyor görmüyor musunuz?!" Diye sinirle sorduğumda adama bana baktı,hayır ne bakıyorsun bir çarpacağım görecek! "Hanfendi bakın,isteyerek olmadı zararınız neyse karşılarım.Telefon numaranızı alabilir miyim?" Dedi.Ne saçmalıyordu bu? Arabanın zararı umrumda değildi,bu arabanın içinde ben vardım ya bana bir şey olsaydı? Sinirle konuşmaya başladım."Beyefendi ne saçmalıyorsunuz? Sizce şuanda arabanın zararı çok umrumda gibi mi gözüküyor,o arabanın içinde ben vardım,ya bana bir şey olsaydı! Ne bu vurdumduymazlık! Birde utanmadan telefon numarası istiyorsunuz." Karşımdaki adam derin bir nefes aldı,öyle bir nefestiki bu,Allah'ım sen bana sabır ver gibiydi resmen."Hanfendi bakın lütfen daha fazla uzatmayalım,trafiği kapatıyorsunuz." Sinirle güldüm,ben mi kapatıyordum trafiği,ben? Hem suçlu hem güçlü! "Ben mi kapatıyorum trafiği beyefendi,hem suçlusunuz hem güçlü!" Çok fazla sinirlenmiştim.Başım ağrıyordu ve benim bir dakika bile burda duracak halim yoktu.Uğraşmak istemiyordum artık bu adamla.Hanfendi derken sözünü kestim ve ne halimiz varsa görün diyip çekip gittim.Arkamda bırakmıştım ben gittikten sonra oda arabasına binmiş gitmişti.Biran önce eve varmak ve uyuyup dinlenmek istiyordum.

Hızla arabayı sürmeye başlamıştım.Sonunda evin önüne geldiğimde,çalışanlardan biri arabanın kapısını açtı.Bu muameleyi sevmiyordum.Benim elim,kolum vardı ben açabilirdim ama açıyolardı sürekli uyarmama rağmen.

Başımı iki yana sallayıp indim arabadan.Çalışan hoşgeldiniz dedi bende hoşbulduk dedim.Yorgun olduğum için baya durgunlaşmıştım.Hemen evin zilini çaldım,mehtap abla açmıştı kapıyı "Hoşgeldin kızım" dedi Bende cevapladım hoşbuldum diye.İyi misin kızım diye sordu iyiyim dedim.

Rutin haline gelmişti artık iyiyim demek,yorgundum ve sadece uyumak istiyordum.Annem ve babam yine evde yoklardı.Büyük ihtimalle annem alışverişte babam ise işteydi.Ben Alara Şen.Mehmet Şen'in tek ve biricik kızıyım.21 yaşındayım.Babam ise ünlü bir iş adamı.

Merdivenlerden koşarcasına çıktıktan sonra hemen odama geçtim ve duşa girdim.Duştan çıktım,üstümü giyindim ve son olarak saçlarımı kurulayıp,topladım.Artık yatmaya hazırdım.

Kendimi yatağa bıraktım ve derin uyku beni içine doğru çekti.

&*
Evett ilk bölüm böyleydi.Yarın İkinci bölüm gelir.Umarım beğenmişsinizdir.Yorumlarınızı belirtebilirsiniz! <3

Vote vermeyi unutmazsanız,sevinirim🤍