神の赦しの力 / Takemikey

環境

Mikey

Sabah kalkar kalmaz planı kurmuştum. İlk önce takemichy'i dükkandan çıkarken bizimkilerin yanına davet edicem. Sonra gece motorsiklet ile gezmeye çıkacağız, bu sayede çevresi biraz daha genişlemiş olacak. Belki bu onu düzeltir.

-

"Hey, Takemichy!"

"Ah mikey-kun, selam."

"Selam, Bizimkilerle oturuyoruz gelsene sende."

"Sizinkiler?"

"Arkadaşlarım, bak tanıyınca seveceksin çok iyi çocuklardır."

"Peki..."

Elimi omzuna koydum ve bizimkilerin yanına getirdim onu. İlk başta tırmış gibi gözüküyordu. Ama bizimkiler hemen selam verdi.

"Bak şimdi, Şu emmanın yanındaki sevgilisi draken, Sırma saçlı olan baji biraz gereksiz elamandır kendisi çok takma , Yanında ki chifuyu, mor lahana mitsuya  ve hakkai Buda takemichy"

"Anan gereksizdir oç. Bir kere ben çok gerekliyim ayaklarıma kırmızı halı sermeniz laızmken yaşadığımız faciaya bak! "

"Tanıştığıma memnun oldum baji-san'ın kusuruna bakma "

"Önemli değil bende memnun oldum"

Yavaş yavaş kaynaştılar. Bizimkiler takemichy'i sevmiş gibi duruyordu. Sonuçta sevilmicek biri değildi.

"Sen nasıl üniversite öğrencisin lan! Kuru kemik! Ahahahahh"

"Baji herkes senşn gibi ayı yavrusu olmak zorunda değil ya."

"Onu bunu geçin de hadi tepeye gidelim.Şimdi yıldızlar çok güzel gözüküyordur."

"Evet evet hadi takemichy gel"

Onu motoruna doğru götürdüm. Gerekli miydi bilmiyorum ama kask takmak isteyip istemediğini sordum. Bence gelen hava insanı rahatlatıyor. Oda öyle düşünmüş olacaktık beklediğim cevabı verdi. Arkama oturmasını söyledim. Draken ve Emma, Baji ile chifuyu, Mitsuya ile hakkai birlikte gideceklerdi. Takemichy pek mutlu gözüküyordu taki haza basana kadar. Çığlığı bastı.

"ANANI SİKEYİM ÇOK HIZLI BU"

"Ne bekliyordun traktör hızı mı ayrıca bağırma millet uyuyor küfürde etme "

Sıkıca belime sarıldı. Bu kadar korkmasın şaşırdım. Ve en kötüsü ise gene tetiklemişti. Bir anda o baş ağrısı girdi, her zamanki gibi.

-
"Motorla gezerken gelen hava çok rahatlatıcı değil mi."

"Evet hele yazları. Hadi yiyecek birşeyler alalım. "

"Tamam!

-

En sonunda Takemichy'nin çığlıklarıyla varmıştık. Motordan indiği gibi yere yığılmıştı. Hemen yanına gittim.

"İyimisin takemichy!"

"Elim ayağım boşladı sanki . Hayatımda hiç motora binmemiştim."

"Normaldir. Bundan sonra alışsan iyi olur çünkü artık benimlesin ve hep binmek zorunda olacaksın.Gel bana tutun. "

Yardım ederek ayağa kaldırdım. Sonra ise bankaların olduğu o harika yere geldik. Gerçekten yıldızların en güzel gözüktüğü yer burasıydı.

"Aa mikey-kun bak yıldız kaydı! Hemen bir dilek tut."

"Hemen tutuyorum sende tut."

Umarım çevremdeki herkes iyi bir hayat yaşar.

Takemichy bizimkilerle baya iyi anlamıştı. Elimden geldiği kadar ona yardım edeceğim.

-

" Yorulmuşum baya... "

"Ya takemichy senin hiç izin günüm yokmu, Yada hangi gün. "

Her zamanki gibi balkonda konuşuyorduk. Elimizde ise sıcak çikolata vardı. Yazları akşam soğuk oluyor. Ansızın esen rüzgar sanki bizi buzluğa koymuşlar gibi hissettiriyordu. Normalde bu havada asla dışarı çıkmazdım. Ancak karşımdaki çocuk için bunu yapıyorum. Nedenini bilmiyorum. Onu tanımak ve kurtarmak istiyorum sanırım.

"Var. Aslında haftanın her günü izin olabiliyor istediğime göre değişiyor ."

"O zaman bu Pazar birlikte bir yerlere gidelim mi!?"

"Hm  olabilir..."

"Tamam o zaman sakın Unutma!"

"Haha unutmam. Görüşürüz iyi geceler."

"İyi geceler Takemichy!"

Sonunda başbaşa buluşabilicez. Son bir haftadır sadece bizimkilerle takılıyoruz. Aslında kötü birşey değildi ama biraz dışlanmış hissediyorum. Ama şimdi sadece ikimiz olacağız.

-

Ne zaman yb atarım bilemiyorum
Çok üşengecim 😔🤞🏻💔