神の赦しの力 / Takemikey

保護

-

-(20.35)

Takemichi

İşten çıkıp dükkanı kilitlemiştim. Eve giderken biraz ilerde ufak bir kavga olduğunu gördüm. Müdahale etmek için oraya yürüdüğümde Mikey ve arkadaşlarını gördüm. Bir anda yürürken koşmaya başladım.

"NANKÖRSÜN SEN NANKÖR VERDİĞİMİZ İLGİYİ HİÇ HAKETMİYORSUN!"

Emma mikey hızlıca bir tokat attı. Ne olduğunu pek anlamasamda. Herkes çok sinirli bir şekilde ona bakıyorlardı belli ki olaylar baya karışmıştı.

"Biz sana ne yaptık mikey ne olduda bu hale geldin kavga etmeni geçtim zaten ama böyle bir hatayı nasıl yapabilirisin!"

"Emma-chan dur!"

Bu sefer atacağı tokayın önüne geçtim. Eli cidden sertti gerçi yenilmez mikey'in kardeşimden başka ne beklenirdi ki.  Herkes gözünü dört açmış bana bakıyordu.

"Siz napıyorsunuz böyle olan olmuş kavga dövüş ne gerek var?"

"Takemichy...Onudamı kendi tarafına çektin mikey!"

"Bana hiçbirşey yapmadı! Gel otur sakinleş düzgünce konuşalım Emma-chan lütfen."

"Uğraşma takemichy..."

"Sende kapa çeneni mikey!"

"Takemichy yaptıkları karşısında nasıl hala onu savunabiliyorsun!?"

"Aptallık etme draken tabiki de ona söylememiştit ne de olsa MİKEY ZAYIF KORKAK BİR-"

"Emma-chan! Haddini aşmamalısın o senin abin."

"Bellimi söylememiş onun hakkında hiç birşey bilmiyorsun takemichy! Eğer bilsen savunmazdın! Birgün sanada zarar verebilir uzaklaş ondan!"

"Hayır savunurdum, eğer dünyanın en kötü suçunu işlesede arkasında dururdum, nede olsa arkadaşıyım!  Size inanamıyorum, yapılan hatalar sonucunda ona bağırarak veya vurarak geçecekmi zannediyorsunuz ne aile ne de arkadaş olmaya layık değilsiniz... Kalk mikey-kun gidelim."

Elinden tutup onu götürdüm. Belliki yaptıkları dokunmuştu ona. Bu kadar bağıracak veya vuracak ne olmuş olabilirdi ki? Baji ölmedi sadece uyanmasını bekliyoruz. Bu yüzden olamaz. Yaptıkları çok saçma. Eve girdiğimizde tam oturduk ki mikey konuştu.

"Takemichy. Dürüstçe herşeyi söyleyeceğim sadece beni dinle ve bitirene kadar tepki gösterme."

"P-Peki..."

"Ben...O kavgada birini öldürdüm. Ama kasıtlı değildi benim karanlık dürtüm var. Ve etkileşime geçtiğinde zihnim kontrolüm altından çıkıyor ne yaptığımın farkına varamıyorum. Bu çocukluğumdan beri devam ediyor. Psikolok pek işe yaramıyor. Emma bana bugün o yüzden kızıyordu, haklıydı da . Suçlu olduğumu kabul ediyorum. Şimdi istersen bana vur veya kov hatta polise ver. Ama lütfen benim kötü birisi olduğumu düşünme. "

Birkaç dakika duraksadım. Birşey diyemedim, gözlerime bakamıyordu.

" Hayır yapmayacağım. Mikey bu çok acı verici, küçüklüğümden beri diyorsun. Kim bilir canın ne kadar yanmıştır. İsteyerek öyle birşey yapmayacağını kesinlikle inanıyorum"

Uzun süre öylece şaşkın bir şekilde bakmıştı. Belli ki beklemiyordu. Sonra ise güldü. Dürtü müydü her ne halta onu yenmesine yardımcı olacağım. Ve en kısa süre içerisinde herşeyi yola getireceğim.

"Merak etme en kısa sürede herşey yoluna girecek. Hatta düzelmesse şuradan şuraya gidemeyim haha..."

"Takemichy teşekkür ederim bana güvendiğin için."

"Teşşekür etmene gerek bile yok. Ah biraz ağır konuştum orada kesin benden nefret edecekler."

Birkaç saat daha muhabbet ettik. Sonra ise uyumak için yataklara geçtik.Ve uyuduk.

9.20

Çok sesli çalan telefon sesine uyandık
Sabah bu saattinde gelen telefon birçok şeyi değiştirecek gibi gözüküyor.

-
Üff ağlıcam ya