İnsan sadece bir kurşun ya da keskin bir hançer ile yaralanmıyor. Bedende delinen deri,kanayan yara zamanla kabuk tutup kayboluyorken. Zihnimdenki o zehirli sözcükler beni her geçen gün kan gölüne çeviriyor. Bedenimde beni ayakta tutacak kan kalmadı...
Sesi öyle acı doluyduki. Gök yarılsın, sel olsunda kardeşimin üstündeki ateş sönsün diye Allah'a yalvardım.
🥀
🔞(kısımlar,şiddet,ve kan içerir)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🔪 Gecenin bir yarısı kapı yumruklanarak çaldı. Odadan çıktım,Murat'da benim ardımdan beliri verdi "Hayırdır inşallah" dedi "Umarım hayırdır" Murat kapıya gitti. "Sen açma!" Dedim. Kapıyı açtım teyzem ve Orhan karşımdaydı. Teyzem "Gir içeriye!" Dedi telaşlı haldeydiler. İri mavi gözleri fıldır fıldır dönüyordu. Siyah kabanın cebinden kağıt çıkardı. İnce dudaklarını oynattı. "Çabuk imzala şunu!" Ellerimi geri çektim "Neyi? Defolun gidin!" Murat'a bakıp "Git uyu erken kalkıyorsun" Murat yüzüme endişe ile baktı. Babasının kolundan tuttu "Defol git!" Orhan kolunu itti. "Siktir lan piçe bak" teyzem bana bakıp "Hadisene kızım imzala şunu!" Murat "Abla sakın sakın!"
Teyzem dudaklarını ısırdı "Zamanımız yok!" Onu korkutan neydi? Kaşlarım çatıldı "Ne bu?" "Kefil olacaksın sıradan bir kağıt" "Kocana imzalat? Eniştem bilmiyor değil mi kumar oynadığını? Orospu! Birde kardeşinin kocasıyla" hırsımı alamamış tokat atmıştım. Teyzem sinirden çığlık attı.
"hadi yol al!" Titreyen elleri ile telefonu eline aldı. Onu korkutan neydi? "Doğan Bey gelin birde siz görün. Evet bekliyoruz" "Kimden bahsediyorsun? Kim?" Kapı çaldı teyzem açtı. İri,kısa ,ellisinin ortasında,sakallarına ak düşmüştü,saçları tamamen beyazdı. Beni mavi gözleri ile süzdü "İyiymiş" kağıdı teyzemin elinden çekti. "İmzala bunu!"
Dört göz ile teyzeme bakıyordum. "İmzalamıyorum" Omuz silkti,belinden silah çıkardı. Murat'a silahı çevirdi "Bu mu kardeşi?" Orhan onay vererek "Evet efendim" köpek olmuştu! Kendi oğlunu ateşe atacak kadar namusuz
"İmzalama istersen" Murat ile göz göze geldik. Rengi atmış,kara gözlerinde telaş vardı. Nefes nefese kalmıştım. "Sıkayım mı?" Titreyen ellerim ile kağıdı aldım, lacivert ceketinin içinden kalem çıkardı. Duvara yasladım kağıdı. Okumama fırsat bile yoktu. Kağıdı aldı "Bana tam altmış milyon Türk lirası borçlusun!" "Ne?!" Teyzeme baktım "Ne diyor bu ayı!"
Adam kolumdan tuttu "Çalışıp ödeyeceksin" kolumu çekmeye çalıştım. Silahı çıkardı. Orhan'a bakıp "Oğlanıda sen al" zorla çıktık. . Teyzem "Doğan beycim borcumuz yok değil mi?" "Kapandı"
Çıplak ayaklarım ile ıslak asfalta basıyordum. Sesimi çıkaramıyordum. Murat'a baktım. Çaresizdi. Bizi bir arabaya tıktılar. Bağırarak "Eslem eğer ölmezsen git bu ülkeden yakanı bırakmam" "İş sahibi oldun ne istiyorsun?"
Kapı sertçe kapandı. Murat bana sarıldı,titreyen sesi ile "abla aklıma gelen değildir değil mi?" göz yaşlarım aktı "Yok... yok!" Adam arabaya bindi "Aynadan bana baktı" "Çok para eder ablan" gülmeye başladı. Murat koltuğa tekme attı,adam direksiyona yapıştı. Güldü "Ablanı gözünün önünde sikicem lan"
