Tanıtım

162 11 2
                                    

Elif ve Mehmet Yavuzhan; Ailelerini kaybetmiş iki kardeş.

Mehmet; sert, dik başlı, cesur ve yiğit bir adam. Askerliğini henüz yeni bitirmiş, kardeşini ve uğruna ölebileceğini görmek için can atıyordu. Sevdiği uğruna herşeyi göze almış ve aynı zamanda çok gözü kara bir adam. Tek dostu askerde ona yâren olan Furkan Alptuğ.

Elif ise kalbini değil ruhunu abisinin tek dostuna feda etmiş, aşkı için savaşan korkusuz bir kız. Kahverengi gözleri herkesi büyüleyecek kadar ışık saçarken, saçları siyahın güzelliğiyle parıldıyordu.

Furkan, ödediği vatan borcundan sonra saygı gördüğü ve kan bağı olmasada öyle bildiği abisinin evinde kalmaya başlar. Evin küçük kızı, kalbini ilk kez aşk uğruna çarptırır, lakin Mehmete yanlış yapmaktan korkar ve o dirençsiz kalbine bir süre acı çektirir.

Nazlı Solmaz; Hayatını bir yetimhanede, anne ve baba sevgisinden mahrum geçirmiş bir kız. Yüreğini Mehmete kaptırmış, parmağında ömrünün sözünü sembolize eden yüzüğünü taşıyor. Ayrıca Elifin en yakın arkadaşı.

●○●

"Soyadının hakkını veriyorsun küçük kız. Ummadığım kadar cesur ve güçlüsün. Kalbimde taht kurmuş, yüreğimde emir veren bir hükümdarsın. Çok güzel bir hükümdar...", dedi nefes nefese.

Küçük bir buse bıraktım o tadını çözemediğim yumuşak dudaklarına.

"Ya sana ne demeli büyük adam? Cesurluğun benimkiyle eşdeğer. Damarlarında bir savaşcının kanı akıyor ve yüreğini bana kaptırmış yiğit bir askersin. Emrim altında olan askerim..."

Daha da sıkı bastırdı beni o soğuk duvara. Bir ürperti geçti tüm vücudumdan. Yanaştı o eşsiz güzellikte ki yüzüyle daha da yakınıma ve dayadı anlını anlıma.

"Sevdiğimsin.", diye fısıldadı dudaklarıma doğru.

Aynı şekilde bende fısıltıyla mırıldandım.

"Sevdamsın."

"Kalbimi mahkum ettiğimsin."

"Yâr'sın sen bana."

"Ruhumu, uğruna feda ettiğim yârim..."

YÂRİM ▪ Yâr Serisi I ▪Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin