" ဂေလာက္....ကြၽီ....."
မဲေမွာင္ေနသည့္ ရဲတိုက္ပုံစံအိမ္ႀကီးသည္ လင္းထင္းေနသည့္ေန႔ခင္းဖက္ဆိုလွ်င္ေတာင္ ေခ်ာက္ခ်ားစရာေကာင္း မည့္ပုံပင္။ ယခုအခ်ိန္သည္ ညီအစ္ကိုမသိတသိအခ်ိန္ျဖစ္၏။ Lucas အသင့္ယူလာသည့္ ေသာ့တံျဖင့္ စံအိမ္တံခါးမႀကီးကို ဖြင့္ခ်လိုက္သည္။ ဆီခမ္း ေျခာက္ေနသည့္ တံခါးပတၱာမ်ားေၾကာင့္ သံ႐ွည္စြဲၿပီး ခိုင္ခံလွသည့္ တံခါးမႀကီးသည္ တအိအိပြင့္၍ သြား၏။
အပ္က်သံမွ်ပင္ ၾကားႏိုင္ေလာက္သည့္ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ဤေနရာႀကီးမွာ တံခါးျမည္သံႀကီးသည္ မေကာင္း ဆိုး၀ါးတစ္ေကာင္ အံက်ိတ္သံအလား ၾကက္သီးထဖြယ္ေကာင္း၏။ Lucas မေၾကာက္တတ္၍သာေတာ္ေတာ့၏။
"ႀကိဳဆိုပါတယ္ Lucas "
အိမ္ႀကီးထဲသို႔ Lucas ေျခတစ္လွမ္းစ၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ ထြက္ေပၚလာသည့္အသံေၾကာင့္ လန္႔ဖ်တ္သြားကာ ေျခႏွစ္လမ္းေလာက္ အလိုအေလ်ာက္ေနာက္ဆုတ္သြားမိသည္။ ႐ုတ္တရက္မို႔လန္႔သြားျခင္းပင္။
" ခင္..ဗ်ား ဘယ္သူလဲ၊ ဘာလို႔ ခင္ဗ်ားကို မျမင္ရတာလဲ။"
Lucas ထိတ္လန္႔စြာေမးလိုက္၏။ လူရိပ္လူေယာင္ပင္မျမင္ရပဲ အသံသာၾကားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ေသခ်ာသည္က ထိုအသံက မိမိအနားမွာေျပာေနသကဲ့သို႔ပင္။
"မေၾကာက္ပါနဲ႔ ၊ ကြၽန္ေတာ္က Ivan ပါ။ မင္းရဲ႕ ေ႐ွ႕တည့္တည့္မွာ ႐ွိေနပါတယ္။ မင္း မျမင္ရတာကလြဲရင္ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း မင္းလို လူသားတစ္ေယာက္ပါပဲ။"
...................
Lucas ဟာ တိတ္ဆိတ္သည့္ဧည့္ခန္းအတြင္း သူမျမင္ရသည့္ Ivan ဆိုသည့္လူ၏စကားမ်ားကို ၿငိမ္သက္စြာ နားေထာင္ေနမိသည္။ ႐ုပ္မျမင္သံၾကားကဲ့သိုပင္။ Ivan ေျပာျပခ်က္အရ သူ ငါးႏွစ္သားအ႐ြယ္မွစ၍ သည္အိမ္ႀကီးထဲမွာ မိခင္ႏွင့္အတူ က်ိန္စာမိၿပီး ပိတ္မိေနခဲ့တာျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က Lucasလူ႕ေလာကထဲပင္ မေရာက္ေသးသည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္၏။
ယခုဆို ဒီအိမ္ႀကီး၌ Ivan ပိတ္မိေနျခင္းသည္ Lucas တစ္သက္မက ႐ွိၿပီျဖစ္သည္။ Ivan၏မိခင္သည္လည္း ထိုအိမ္ႀကီးထဲ၌ပင္ သူ ၁၅ႏွစ္သားအ႐ြယ္မွာကြယ္လြန္သြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ Lucas ၏မိဘမ်ားသည္ စံအိမ္ႀကီး၏ ယုံၾကည္ စိတ္ခ်ရသည့္ သစၥာခံလူယုံမ်ားျဖစ္ၾကသည္ဟုဆို၏။
YOU ARE READING
Magical Love
Short StoryReview တွေအများကြီးမပြောတော့ဘူး။ သဘာ၀လွန်ဖြစ်ရပ်ဆန်းများကို စိတ်၀င်စားမယ်ဆိုရင် ၀င်ဖတ်ကြည့်လိုက်ပါ။ စိတ်ကျေနပ်မယ်ဆိုရင် တစ်ခုခုပြောခဲ့ပေးပါ၊
