BEŞ ERKEĞİN TEK DELİSİYİM

0.1

MİLAS'DAN
Sabah yanağımdaki öpücükle uyandım gözümü araladığımda Efe'nin olduğunu gördüm gülümsedim "Günaydınnnn" dedim bu seferde burnumdan öpüp "Günaydın şapşiğim" dedi ve kapıya ilerledi "Hadi hazırlan okula geç kalıcaz" dedi yataktan kalktım "Tamam" dedim o giderken saate baktım ve gerçektende geç kalıyorduk hemen hızlıca giyindim ve Efe'nin yanına gittim "Geç kalıcaz Efe koş hadi" dedim ve çekiştirmeye başladım gülerek benden daha hızlı koştu ve "Ben sana demiştim" dedi sonra bir anda durdu "Ne oldu" dedim sıkıntıyla baktı "Ama senin eteğin var,ya açılırsa" dedi kıkırdadım "O zaman koşmadan hızlı yürüyeceğiz" dedim ve yürümeye başladım Efe'de benimle yürümeye başladı sonra durduk yere "Milas beni hiç bırakma tamam mı benim hiç ailem yokken sen benim kardeşim oldun" dedi gözlerim doldu "Hiç bırakırmıyım sende bana abim oldun kardeşim oldun" dedim hemen güldü "Yağ benim sulu gözlüm ağlama hemen" dedi ve sarıldı bende sarıldım ona, sonra ayrıldım "Tamam biraz daha sarılırsak geç kalıcaz ama" dedim kolunu omzuma attı bende kafamı onun göğüsüne yasladım ve okula gittik.

5-10 dakika sonra sınıfa girdik ve sıralarımıza oturduk aynı sırada oturuyorduk ve bu da çok şanslı olduğumun kanıtıydı bugün bütün dersler boşmuş o yüzden Efe'nin kucağında uyumayı tercih ettim. Teneffüste Efe kulağıma eğildi "Birşeyler alalım mı kantinden" dedi uykum vardı ama yemek herşeyden önemli "Tamam" dedim ve beraber kantine indik.

METE'DEN
Kantinde Ömerle otururken,kantine Milas ve yanında bir erkek girdi. Milas'la ilk defa göz göze gelmiştik o kadar heyecanlanmıştım ki ne yapacağımı bilemedim hemen Barış abimi aradım "Alo efendim Mete" dedi "A-abi Milas karşımda" dedim bir süre sessiz kaldı "Konuşmadın dimi onunla" yanında ki çocuğa sinirle baktım "Hayır ama o lavuk Milas'ımın yanından ayrılırsa konuşucam" dedim abim hemen konuştu "Kim var yanında" dedi sinirlenmişti anlaşılan "Bilmiyorum bir erkek var" dedim "Tamam o gitse bile konuşma en azından şimdilik" dedi ofladım "Ama çok güzel dayanamıyorum" dedim "Mete anlıyorum abicim ama dayanmak zorundasın" dedi benim için söylemesi zorda olsa uzatmak istemedim "Tamam" dedim ama benim Milas'ımla konuşmam gerekiyordu hemde hemen ne yaptıklarına bakmak için çaktırmadan onları izledim. Yanında ki çocuk Milas'ımı güldürüyordu o kadar çok kıskanmıştım ki anlatamam Milas'ın yanında ki çocuk bir yere gidince bende fırsat bildim ve derin nefes alarak Milas'ımın yanına gittim bana baktı gözleri çok güzel ve değişikti ne yeşil ne maviydi ikisinin ortası bir renkti sanki gülümsedi "Buyrun" dedi nazik bir ses tonuyla, bende gülümsedim "Sizinle birşey konuşmam gerek oturabilir miyim?" dedim Milas oturuşunu dikleştirdi "Ah tabiki ne konuda konuşacağız" dedi o kadar nazikti ki anlatamam oturdum "Ee ben Mete sende Milas'sın" dedi biraz şaşırmıştı "Evet ama siz nereden biliyorsunuz?" dedi son kez derin bir nefes aldım "Milas ilk önce senden çok özür dilerim" dedim tam ağzını açacakken "Sözümü kesmeden dinle çünkü bu çok önemli bir konu" dedim "Pardon" dedi cümlesi nedense gülümsememe yol açtı konuşmama devam ettim "Milas senin annen ve baban yangında öldüler biliyorum konumuz aslında bu" dediğim an gözleri doldu ve gitmek için ayağa kalktı kolundan tuttum "Bende seni iyi biri sanmıştım ailemden vuracağını hiç düşünmemiştim" dedi ve gitti peşinden gittim boş bir sınıfa girdi arkasından bende girdim çok kötü ağlıyordu yanına gittim "Özür dilerim" diyebildim bana baktı "Sen benim hakkımda daha neler biliyorsun?" dedi nefesimi kesik kesik verdim "Benim sana birşey demem gerek" dedim tamamen bana döndü "Söyle" dedi sesi boğuk çıkmıştı "Senin abilerin vardı ya" dedim yine gözleri doldu "Ee" dedi bunu söylemek çok zordu ama başladık bir kere dedim içimden "Milas" dedim hâlâ bana bakıyordu "Ben...ben" diyebildim sadece ve benim de gözlerim doldu "Neden ağlıyorsun?" dedi ve artık dayanamayıp hem ağladım hemde ona sarıldım "Affet bizi Milas bizde yeni öğrendik" dedim beni itmedi de bana sarılmadı da bir müddet öylece durduk ve ben geri çekildim "Neyi bilmiyordunuz" dedi göz yaşlarımı sildim "Bana söz ver cümlem bitene kadar beni dinleyeceksin ve beni burada bırakmayacaksın tamam mı" dedim "Tamam söz ama ben seni tanımıyorum ki" dedi uzun uzun gözlerine baktım "Anlatınca tanırsın" dedim ve derin bir nefes alarak söze girdim "Milas benim de annem ve babam yangında öldü" dedim şaşırmıştı ve gözleri dolmuştu "Biz beş kardeşiz 3 abim birde benden 3 yaş küçük erkek kardeşim var ve aslında bizim bir kız kardeşimiz daha varmış bize 'Yangında öldü' dediler ona rağmen onu çok aradık fakat hiçbir iz bulamadık en sonunda en büyük abim iki gün önce kardeşimizi bulmuş" dedim ve sessiz kaldım "E peki söylediniz mi ona" dedi buruk bir gülümseme oldu yüzümde "Abimi aradım 'Söyleme şimdilik istemez bizi' dedi ama ben söyledim" dedim sonra ekledim "Hatta söylüyorum inşallah kabul eder bizi" dedim ve sessizliğime devam ettim.

MİLAS'DAN
Onun bu söylediklerine çok üzülmüştüm hayatlarımız çok benziyordu buruk bir gülümsemeyle "İnşallah" dedim ve bir anda durdum korkarak "B-ben miyim?" dedim sanki kendisini zorluyormuş gibiydi kafasını salladı ikimizinde gözleri dolmuştu kafamı 'hayır' anlamında salladım "Hayır o kız ben değilim yalan söylüyorsun" desemde bir yanım inanıyordu "Abicim özür dilerim ama bu gerçek" dedi kulaklarımı ellerimle kapattım çünkü onu ve onun yalan yanlış uydurma hikayesini dinlemek istemiyordum ardından sınıfa Efe girdi ve bana sarıldı Mete denen çocuk sınıftan çıktı. Efe'ye herşeyi anlattım çünkü şuan ne yapacağımı bilmiyordum "Bence onunla tekrardan konuşmalısın ve tabiki diğer abilerinlede" dedi dolu gözlerimle ona baktım "A-ama Efe bunca yıl sonra neden geldiler neden buradalar" dedim anlayışla kafasını salladı "Farkındayım fakat onlar seni ölü olarak biliyorlarmış onlarında suçu yok ki" dedi mantıklıydı aslında ama yinede düşünmem gerekiyordu.

Akşam olduğunda erkenden yatağıma gittim bugün olanlar hakkında biraz düşünmek istedim. Ve kararımı verdim..evet konuşacaktım en azından en büyük abimle konuşacaktım birde onun ağzından dinleyecektim.. Ama sadece beni Mete kabul ederse? Ya da onları tekrardan kaybedersem? O zaman ne olacaktı tekrardan mı geleceklerdi?..Hayır!!

Bebişlerim bu bölüm kısa oldu kusuruma bakmayın bu aralar pek müsait değilim diğer hesabımdanda artık yazmaya başlayacağım:)