Date

988 63 61
                                    

beni aşka inandır - kolpa

"Evet gençler, yarın Karasuno Lisesi'ni ziyaret edeceğiz. Belki dönüşte alış veriş merkezine uğrayabiliriz. Ona göre yanınızda para getitin ve vereceğimiz formu aileleriniz doldursun."

Damian ünündeki forma bakıyordu. Kendi doldursa anlaşılır mıydı? Annesini küçük yalında kaybetmişti. Babasının ölse umrunda olmadı zaten. Ne yapacağını bilmiyordu. Büyük ihtimalle gitmeyecekti.

"Babamlar buna çok sevinir!" Önündeki pembe saçlı kız havaya zıplarken, Damian onun ne kadar şanslı olduğunu düşündü.

"Babam beni şu kadar önemsese yeter..." diyerek mırıldandı çocuk.

Anya yerine oturmuş ve Becky ile dersteki anime hakkında konuşmalarına devam etmişlerdi.

O sırada Damian, Anya'ya yaklaşan sarışın çocuğu izliyordu.

"Anya-chan."

Yeşil gözlü kız kafasını çevirdiğinde Yuki yeniden karşısına çıkmıştı. Göz devirip konuştu.

"Efendim Yuki-san?"

"Okul çıkışı işin var mı?"

Anya, onu bir yere çağıracağını anlamıştı. Biraz tereddüt etsede belki Damian kıskanır diye düşünüp sırıttı.

"Yok Yuki-san. Neden sormuştun?"

"Okul çıkışı benimle Rona Restoran'a gelir misin?"

"Um... Neden olmasın?"

Becky arkada neler olduğunu kafasını kurmaya çalışırken Damian sinirden kıpkırmızı kesilmişti.

Yuki ufak bir teşekkür mırıldanarak uzaklaşmıştı.

"Anya-chan gerçekten o çocukla gidecek misin?"

Anya arkalarında Damian olduğunu biliyordu. Biraz gıcıklıktan zarar gelmezdi herhalde.

"Evet neden olmasın? Yuki-san benden hoşlanıyor. Belki bende ona karşı bir şeyler hissediyorumdur."

Anya Yuki'ye karşı bırak hoşlantıyı, ondan nefret ediyordu. Zaten oraya gidince bunları anlatacaktı. Yuki de bir daha ona yaklaşmayacaktı.

Becky en yakın arkadaşının bir şeyler planladığını anlamıştı.

"Anya-chan biraz hava almaya ne dersin?"

Becky yavaşça ayağa kalktığı gibi Anya'nın kolunu hafifçe çekiştirdi. Kız anlamıştı. Kafasında ne kurduğunu ona anlatmasını istiyordu.

İki kız sakince ve tek kelime etmeden bahçeye çıktılar.

"Anya aklından ne geçiyor senin?!"

"Becky sakin ol biraz. Sadece Yuki'ye karşı hiçbir şey hissetmediğimi söylemek için gideceğim. Ve Damian'ın beni kıskanıp kıskanmayacağını kontrol edeceğim."

Becky şaşırmıştı. Hemde baya.

"Anya-chan sen bu kadar zeki miydin?"

--

"Eee Yuki-san, sen beni ne için çağırmıştın?"

Anya makarnasından bir çatal daha alırken sormuştu bu soruyu.

"Anya-chan ben... ben... ben sizden hoşlanıyorum..."

Anya bunları duyacağını biliyordu. Makarnası yarım kalmasın diye bir cevap vermedi Yuki'ye. Yüzüne ciddi bir ifade takındı. Biraz daha yemeğini yediğinde konuştu.

You're the reason i believe in fate// DamianyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin