Chapter 31

712 53 10
                                    

YUMI’s POV
 
 
I am currently watching television kasi mag-isa lang ako sa bahay. Boring. Hays.
 
 
I am currently watching 2521 on Netflix.
 
 
“The time took everything from you. You can’t give up on happiness!”
 
I pauses the movie then read again the caption.
 
 
“The time took everything from you. You can’t give up on happiness!”
 
“The time took everything from you. You can’t give up on happiness!”
 
“The time took everything from you. You can’t give up on happiness!”
 
“The time took everything from you. You can’t give up on happiness!”
 
 
YOU CAN’T GIVE UP ON HAPPINESS! I should not give up on happiness!
 
 
Dali-dali akong tumayo at nagpalit. Oh no! I can’t drive since di ko pa kaya and wala din kasing sasakyan.
Magcocommute na lang ako.
 
 
 
Pagdating to ka place na pupuntahan ko, agad kong binuksan yung phone ko to call Coleen.
 
 
“Adi. Hi” sabi ko
 
 
“Hi? what’s up! Why are you outside? Akala ko naiwan ka sa bahay niyo mag-isa?” takang sabi nito
 
 
“uhhh. I’m watching 2521 kasi----“
 
 
“Andddddd?”
 
 
“The time took everything from you. You can’t give up on happiness!”
 
 
“oookaaay?” naguguluhan pa rin siya
 
 
 
“Listen----- The time took everything from me. I should not give up on happiness” sabi ko
 
 
 
“Okay. Then what’s the message related to you outside?” tanong nito
 
 
 
“I want to be happy. I am choosing my happiness, right now?” sabi ko
 
 
“And it’s outside your house?” sabi niya
 
 
“It’s inside my phone. the person I am talking to right now. Adi” sabi ko smiling widely at her.
 
 
 
“Adi. Remember the ferris wheel?” sabi nito.
 
 
“You rejected me” I said smiling
 
 
“Then what is this?” she asks
 
 
“I want to be happy Adi” sabi ko
 
 
“Then forgetting what you said that day, and forcing me to like you back is what you think will make you happy?” sabi nito.
 
 
“Forcing? I am forcing you to like me back Adi?” sabi ko
 
 
“I think that is what you’re trying to do” sabi nito
 
 
“Don’t you like me kahit konti lang?” sabi ko
 
 
“Please go home Adi. It’s cold na” she worriedly said “And wala kang kasama jan o” dagdag niya
 
 
“Please answer me first” sabi ko. “Kasi di ako makakapag scream kapag nasa bahay ako. Mag-woworry yung mga neighbors namin” sabi ko
 
 
Nakita ko siya nag-smile.
 
 
“I do. I really do like you Meng. But-----“ panimula niya
 
 
“As a sister?” dugtong ko. Nag-aalanang siyang tumingin sa kung sino man ang kasama niya ngayon.
 
 
 
“Now or never---“ bulong niya
 
 
 
“more than actually. It’s just that, ayoko lang masira yung friendship natin” sabi nito
 
 
 
“Wala namang masisira e. Let’s just try. okay?” sabi ko. Tumigil siya ng konti. Naririnig ko na sinasabi niya yung quote from 2521.
 
 
“Okay” sabi niya
 
 
“Omg. Really?” Tumango siya smiling. “YES” sigaw ko. Shocks! Finally. Fuck! Naiiyak Ako.
 
 
 
“FINALLY! OH LORD! THANK YOU SO MUCH! THANK YOU” sigaw ko. Ahhhhhhhhh. I can’t believe this.
 
She likes me.. She likes me back.
 
 
“Hey. You should go home now. Please I’m worried. You should’ve not went outside in the first place. Wala ka din namang kasama sa Apartment niyo.” sabi ni Coleen
 
 
“Oh. Okay. Yeah. Thank you Adi. You’re the best.. And… This place is really special to me Adi.” sabi ko
 
 
“Special place? There’s nothing special there Adi. Just a…… park” sabi nito. I smiled.
 
“It is special Coleen. Maybe to everyone, it’s just a simple park, but for me, there’s more to it.” I said inside my mind, di ko sinabi. I’m just smiling at her.
 
 
“Anyway, I am doing everything to make you happy Adi. Thank you. Ayaw talaga mag-give up e” sabi nito at tumawa. Tumawa na din ako.
 
 
“Walang nag-gigive up na Garcia Adi. Lams mo yan! Ahhh.” sabi ko
 
 
“Please go home. Don’t hang up. I want to make sure you’re safe na makakarating sa inyo.” sabi niya. Tumango ako at nagabang ng sasakyan pabalik ng Apartment.
 
 
Nag-usap lang kami until I reached our place.
 
 
“Sige na Adi. Rest ka na. Thanks for giving me a chance” sabi ko
 
 
“Always welcome Adi. Mahal kita. Gusto ko happy ka lang always” sabi niya
 
 
Nginitian ko siya at binaba na namin yung phone namin.
 
 
“Hi” nagulat ako sa biglang nagsalita sa harap ko.
 
 
“Hey. Kanina ka pa jan?” tanong ko
 
 
“Not really. Saan ka galing?” tanong nito
 
 
“Lumabas lang. Bakit nandito ka? You should be enjoying the party no.” sabi ko dito
 
 
“It’s not fun without my bestfriend” sabi ni Bianca
 
 
Nginitian ko siya.
 
 
 
BIANCA’s POV
 
This is wrong------
 
 
Agad akong tumakbo papunta sa table namin to get my things. Iniwan ko si Emil na nakatulala sa gitna ng dance floor.
 
 
“Hey. You okay?” tanong ni Max nung nakabalik na ako sa table.
 
 
“Sorry. Di ako dapat pumayag na isayaw niya ako” sabi ko
 
 
“No its fine Bianca. Okay lang na isayaw mo siya. Wala kang ginagawang kasalanan” sabi ni Fatima
 
 
“No. Feeling ko niloloko ko si Yumi at ang sarili ko dahil sa ginawa ko” sabi ko sa kanila
 
 
“You wanna go home?” they asked
 
 
“C-can I? I shouldn’t be here in the first place. I just want to enjoy my time with her” sabi ko
 
 
“Oo naman. Hatid na kita?” sabi ni Max
 
 
“N-no Max. Enjoy the rest of the night. Kaya ko naman. Malapit lang apartment natin dito.” sabi ko. Isa isa ko silang niyakap bago ako umalis.
 
 
Pagkadating ko sa bahay walang tao. Asan ni Yumi?
 
 
Lumabas ako para hintayin siya if ever man lumabas siya. Maya-maya nakita ko na siya papalapit habang nakangiti sa harap ng phone niya.
 
“Hi” Nagsalita ako na kinagulat niya
 
 
“Hey. Kanina ka pa jan?” tanong niya
 
 
“Not really. Saan ka galing?” tanong ko. Gabi na kasi tapos mag-isa pa siya
 
 
“Lumabas lang. Bakit nandito ka? You should be enjoying the party no.” sabi niya
 
 
“It’s not fun without my bestfriend” sagot ko
 
 
She smiled at me.
 
 
“Come” sabi ko sa kanya at hinawakan ang kamya niya papasok sa living room.
 
Ni-set up ko na to kanina nung wala siya. The living room feels cozy now. Slow music is playing as our background song.
 
Angel Baby by Troye Sivan
 
 
“As I told you awhile ago, that party is no fun without my bestfriend” sabi ko sa kanya looking directly at her eyes.
 
 
🎶I just wanna live in this moment forever
'Cause I'm afraid that living couldn't get any better
Started giving up on the word "forever"
Until you gave up heaven so we could be together🎶
 
 
 “Kaya I came into a decision na dalhin yung Acquaintance Party dito well—di na siya acquaintance party kasi dadalawa na lang atyo pero at least 2nd year ako, 1st year ka naman, parang ni-welcome na rin kita as freshmen sa school tho wala tayo sa school,. right?” sabi ko dito. ang awkward. Ang gulo gulo ko haha
 
 
“Awww. Sweet. Thank you Biancakes” sabi niya sa akin.
 
 
 
“At dahil I didn’t had the chance to dance with you noong high school dahil bukod sa wala ka sa Pilipinas, galit ka sa akin that time….. soooo” NI-ready ko yung sarili ko and extended my arms towards her.
 
 
 
 
“Can I dance with you?” sabi ko sa kanya.
 
Ngumiti siya at kinuha yung kamay ko na nakalahad sa harap niya. I put her hand on my waist bago ko nilagay yung mga kamay ko sa shoulder niya. Tamang-tama, natapos na yung unanag kanta.
 
 
(Please play Isa Lang by Arthur Nery)
 
🎶Pag-usapan muna natin ang iyong gabi
Ikaw ang pahinga ko, mahal
Lumiliwanag aking ngiti kapag kausap na kita
Pasensya lang kung🎶
 
 
 
Nakatitig lang kamin dalawa sa isa’t-isa habang nagssway sa kanta. Ang ganda ng kanta naman. Tamang-tama sa nararamdaman ko.
 
 
“You look beautiful Bianca. Gorgeous!” sabi niya
 
 
 
“Thank you sa pumili ng dress.” sabi ko
 
 
“Well, kung sino man siya, pakisabi ganda ng taste niya ha. Bagay na bagay sa’yo” sabi niya
 
 
“Okay. Kapag nakita ko ulit siya. Maganda talaga taste non” sabi ko sa kanya. Tumawa naman siya.
 
 
🎶Babalik pa rin sa atin
Kahit 'di mo 'ko hanapin
Magpapaalipin lang sa 'yo
Pinapawi mo ang uhaw ng aking puso
Oh, sabik sa lalim
Ng pagtingin mo para sa 'kin
'Pag napansin mo na ako
Ipapaunawa ko agad sa 'yo na
Isa lang, isa lang
Ang hinahanap ko, hanap ko
Ikaw ra man, ikaw ra man
Kung papalarin na, mapapasa'kin ba?🎶

Heartbeat (ON-HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon