Prolouge.

1 0 0
                                    

May mga bagay na mahirap ipaliwanag. Buwan ng hunyo't ika-labing syam. Nasa dalawang libong dalawampu't taon. Kung saan nakilala ko ang taong ni oras ay hindi kami pagtagpuin. Ni sariling mundo ay hindi kami pagharapin.

mabilis na napigil ang paghinga ko ng sa pagsubok sa pagabot sa singsing ng apoy, Ay ang tanghaling tapat ang pumaso sakin. Gabi na sa pwesto ko pero, ng subukan kong sumilip sa kanang kamay kung saan makikita ang dapithapon ay nahahati ang langit sa araw at gabi.

Sa gulat ko ay nalaglag ako sa puno. Isang lalaking nasa edad ko ang nakita. Hindi lang yun, gwapo't inosente ang kanyang mukha.

"Ako si Luna."

"Ako si Sol."

Alam kong sa pagbanggit ng mga pangalan natin, habang ang ginintuan mong mga matang sakin nakatingin at kulay abong asul kong walang emosyong diretso roon. ay malayo layo ang lalakbayin ng ating kwento..

It's unbelievable to meet you... Standing infront of you... Feel the heat of you. While actually im the moon, who's not really meant to see you.

This Catastrophe. How can I stop myself for pulling you. That Even if universe only wants me to get a blink, and sight you. In a minute. I'll betrayed it just to be with you.

"Meet Me At The Eclipsé. Luna.."

"And I'll do my best just to meet you again, Sol..."

Meet Me At The EclipséWhere stories live. Discover now