A twist of yesterday

Chapter 2:

  
        Son of darkness...   
     

"ikaw kasi"

"ako? ikaw ang na una diba?" pabalik na sagot niya at diritsong naka tingin sakin kaya kinabahan ako don.

"bakit ako?"

"gusto kong magunaw ang mondo, ikaw ang dahilan kaya ako pumunta sayo dahil sa hiling mo" tumayo siya ng sabihin niya yon at dahan dahang nag lakad papunta sakin.

" I wasn't talking to you when I said that!" taas kilay na sabi ko saka inirapan siya. Ang assuming naman ata niya kong ganon.

"then whom were you talking to? I'm the destroyer the darkness. "

'mababaliw ata ako sa lalaking to' sabi ko sa sarili ko.

"sabing tutuo to!" inis na sabi niya

"pero sabi mo panaginip lang to" matapos ko yong sabihin ay agad akong tumak bo saka hinanap ang daan palabas.

Ng biglang nag iba ang lugar kaya napa hinto ako.

"it's where you wanted to go" sabi niya habang ang tingin ay deretso sa dagat.

namamangha ako dahil sa ginawa niya pero at the same time naguguluhan padin.

"so are you saying your the darkness?" muli akong nag tanong sa kanya.

"I'm responsible for everything that dies or gets destroyed."

"then why not end the world yourself? why do you keep asking me for help?" I was confused when I said to him.

"Do you think I haven't tried it?" natatawang sabi niya kaya medyo na inis ako.

"it didn't work out?" i ask him.

"it's probably because I'm just a small part of a system and unlucky one" sabi niya na ngayon ay naka tingin sa akin.

bigla akong naka ramdam ng awa sa mga mata niya.

"don't look at me like that, I'm not the one you pity" sabi niya at binalik ang tingin sa lulubog na araw.

pinag masdan ko din ito, masarap sa pakiramdam na muli akong nakabalik sa lugar nato kahit sa panaginip lang.

"ano? hindi ko maintindihan ang sinabi mo?" hinarap niya akong muli saka natawa ng mahina.

"In other words, you guys have more authority than I do..." hindi ako naka imik sa sinabi niya.

"but this time I hope it would work, because it's what a human being wants."

"kaya bah nag pakita at nag pakilala ka sakin dahil dyan?" mokahng naliliwanagan nako sa sinabi niya.

"yes"

"it's just like a fantasy novels wooow!" wala sa sariling sabi ko kaya natawa naman siya.

"of course not. it's just a small event. sinabihan akong maging hiling ng isang tao sa piling taon."

"is this a nightmare?" na sabi ko nalang sakanya.

"Your life is a nightmare"

"what?~"

bigla akong nagising sa alarm clock ng phone ko.

yawn*

"it's just a dream"

nag pasya nakong mag handa para pumasok kahit walang working hours.

nag lalakad ako papuntang busstop at nag hintay ng masasakyan.

sakto naman ang pag sakay ko ng makita ang lalaking nasa panaginip ko kagabi.

kasabay kona ngayong sumakay ng buss. ang lupet naman.

agad ako umiwas at saka umupo sa may bakanteng upuan, sakto namang wala akong katabi kaya tumabi siya sakin.

'hayss pano ko bah maiiwasan ang isang to' sabi ko sa isip ko.

"You can't ignore me" sa gulat ko ay parang mas madali pakong mamamatay dito.

"How was your sleep?" nilingon ko siya nong sabihin niya yon.

"What do you say?" na e-excite na tanong niya kaya inirapan ko siya, hindi ko na siya pinansin kaya nag headphone ako.

ilang sandali lang nilingon ko siya at nagulat akong nawala siya sa tabi ko, hinanap ko naman siya sa ibang upuan baka lumipat lang kaso wala talaga.

"pano naman siya naka baba ng hindi humihinto ang bus" wala sa sariling sabi ko saka binalik ang headphone sa tenga ko.

sakto lang din ang pag babako sa bus ng may nag text sakin.

' mis. Elaine may meeting daw kayo nong writer na si seberya'

ang naaalala ko mamaya pa ang schedule ng meeting ko ehh.

wala nakong magagawa kundi ang maki pag meet nalang.

'saan daw' nag type ako at tinanong kong saan ang meeting place namin saka pinuntahan iyon, saka nag umpisa nakong nag lakad para mas maaga akong makarating.

ng maka pasok sa coffee shop ay agad kong hinanap ang writer na asinasabi ni camil ngunit walang ka tao tao ang coffe shop nato.

sa halip na writer ang hahanapin ko ay yong lalaki nanamang baliw ata.

walang ka tao-tao dito kaya nag taka ako kong siya ba ang writer na sinasabi ni camil, o baka naman siya ang pakana ng lahat ng ito.

Aasta sana akong aalis ng biglang na lock ang pinto teka~

'multo ba may gawa non' sabi ko sa isip ko habang nag dadalawang isip na lalapit sa pintuan.

"nag kakamali ka"

"pwede ba tantanan mona ako mamamatay ako ng di oras dahil sayo baliw ka." mabilis na sabi ko saka naman siya natawa.

"bakit naman? may wish ka pang hindi ko natupad dibah?" pag papaalala niya.

"pwede ba!? hindi ko yon wish, nasabi ko lang yon dahil lasing nako."

"ed mag lasing ka ulit para ma sabi mo yon"

"wala ako sa mood"

"teka, pano mo nalaman ang iniisip ko?"

"ahh medyo slow ka pala no?" nang iinis na sabi niya.

"hindi ako slow huh!" pag tatama ko sa sinabi niya tungkol sakin.

hinampas ko ang table ng mahina saka umalis ng walang pag dadalawang isip.

***
nag kulong lang ako sa bahay buong araw kaya nag pasya akong mag bar ngayong gabi.

wala paring nag bago, kahit...may nalaman ako.

hindi ka takot sa mga bagay, na hindi mo nakikita tulad ng  kamatayan pero kapag nasa harap mona nagiging tutuo ang lahat ng takot mo.

sino ngayon ang natutuwang pag laro-an ang buhay ko?

Flynn's P.O.V.

"why me?" I rather ask

"who knows..."(smirking*) she answered

"fate is cruel for everyone" she turned her back at me

"ang ganda, kamusta?" pag iiba niya sa usapan namin.

"parang masyado kang relax huh" I murmured 

"dapat nag palit ka muna ng damit" hindi parin nawala ang ngiti sa mukha niya.

"hindi na para makita mo." inis na sagot ko.

"pano na gagawa ng isang dyos ang kahit anong gusto niya huh, naiinip kana ba?"natatawang sabi ko habang naka tingin sa kanya.

habang siya naka tingin sa mga taong nasa baba. Nandito kami ngayon sa rooftop ng hospital kaya mahangin at kitang kita mula dito ang liwanag ng araw na malapit ng lulubog.

"it's never bin Boring"

"Stop throwing yourself a pity party."sabi ko habang nanatili parin akong naka tingin sa araw na lulubog na.

"I'm like the owner of my own garden. I plant them, water them, and wait with all my Heart"

"so you're not responsible for this?" I said with sarcasm tone, darn it!