Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son Feci Bisiklet -Elektrot
Uyarı : Bu hikaye gerçeğe dayalıdır. Olaylar biraz daha kurgulaştırılmıştır ancak çoğu yaşanmış şeylerdir.
22.06.2022
03.12.2022
05.03.2023
---
Hani hayat size bazen tesadüfen mucizeler getirir ya bu yazda işte benim için oldukça tesadüf ve mucizelerle doluydu. Yaz aylarından nefret eder Seoul'un o delici sıcağında bile evimde odamdan çıkmazdım -aman ne delici sıcak! Seoul ilk defa bu kadar sıcak bir yaz geçirmiştir.- Ailem bu konuda oldukça şikâyetçiydi. Pek arkadaşım yoktu. Aslına bakarsanız kuzenim Jimin dışında ciddi anlamda konuştuğum kimse yoktu. O da zavallı haftada bir zorla beni dışarı çıkarır hatta "seni mağarandan çıkardım" diye dalga geçerdi. Sıradan oldukça monoton bir hayatım vardı. Daha lisenin ilk haftalarında üniversite sınavı için hazırlanmaya başlamıştım. Yeri geldiğinde hedeflerine düşkün yeri geldiğinde umursamazdım. Aslında bakarsanız ders çalışmayı sadece kafa dağıtmak için yapıyordum. Bu da tüm günümü kitap ve defterler arasında geçirmekle sürüyordu. Şimdi ise üniversite sınavıma çok az kalmıştı. Taehyung her zaman aynı Taehyung idi. Asosyal, insanlarla konuşmaktan çekinen ama içerisinde bir yerlerde küçük bir çocuk ve duygularına hâkim olamayan birisini taşıyordu. Dışarıdaysa buz gibi donuk ve hayattan bezmiş gibi mimikler takınan bir Taehyung... Ne kadar güzel bir tanışma oldu değil mi? Dalga geçiyorum..
On sekiz yaşında Seoul'de ailem ile yaşıyorum. Lise dördüncü sınıf öğrencisiyim. Az öncede anlattığım gibi oldukça sıradan ve sıkıcı bir insanım. Hayatımda Jimin dışında pek bir insan yok. Olsa bile gelip geçici insanlardı. Tabii endişelenmeyin ne kadar sıkıcı olsam da konuk olacağınız hayat hikayem sizi benim kadar sıkmayacaktır.
Haziran ayının normalin üstede olan yakıcı sıcağıyla gözlerimi ışıl ışıl bir sabaha açmış ve tüm düşük modumla evdekilerin acelesini es geçip sarsak adımlarla banyoya adımlamıştım. Yine bütün gece bilgisayar başında oturduğum için göz torbalarım çıkmış ve gözaltlarım morarmıştı. Kendi kendime söylenip soğuk suyla yüzümü yıkamış ve uykumu biraz açmışken annemin gelip aniden beni sarsmasıyla paniklemiştim.
Hala ayakta uyuyordum.
"Taehyung çekil şuradan acelem var görmüyor musun?"
"Anne durduk yere iteklemene gerek yok. Çekil diyebilirsin hem ne bu acele?"
"Oğlum geçen hafta söyledim ya. Bir iki günlüğüne Daegu'ya gideceğiz. Se-"
"Ben gelmiyorum."
"Ne demek gelmiyorum? İki adımlık bir yere gitmiyoruz nasıl bırakayım seni tek başına evde?"
