En son: S:öyle işte. Senin hikayen nasıl?
E: benimkisi seninkinden biraz daha berbat. Daha doğrusu benim hayatım 8 yaşımdan sonra bitti.
S: nasıl?
E: ben 8 yaşındaydım. Gerçi 8'e daha yeni girmiştim. Doğum günümü kutladık. Çok güzel geçmişti. Ben çok eğlendim ama son doğum günüm olduğundan habersizdim tabi.
S: son mu?
E: evet. Geceydi doğum günün olduğu için herkes gelmişti aileden amcam teyzem yengem kuzenlerim herke evdeydi. O gece felaket oldu benim için. Ben gecenin ortasından bi koku aldım. Ayağa kalktığımda evimiz yanmaya başladığını gördüm. Hemen bağırmaya başladım bir adım attığımda önüme birşey düştü kolum yanmıştı. Burda hala izini taşıyorum kolumda. (Serkan bakar) geri gittim odama. Annem ve babamın odasını girmişsin alevler. Onu gördüm en son. Sonra bana doğru gelmeye başldılar yangınlar. Ben napıcanı bilemedim itfaiye de geliyor mı gelmiyor mu bilemedim. Ve camdan atlamaya karar verdim. Atladım. Dizlerim kanıyordu ve ellim burkulmuştu. Yerde yatıyordum ve öylece odamı ateş içinde gördüm. Sonra komşular da toplandı işte sonra itfaiye de geldi söndürdü. Ama herşey için çok geçti. Kuzenlerim dumana çok fazla maruz kalmış. Üstelik 4 ve 6 yaşınsalardı. Amcam teyzem yengem de gitmişti. Annem ve babam hastanede öldü. Tüm müdahelelere de gittiler. Ben inanmak istememiştim öldüklerine küçüktüm farkına varamadım tam ama inanmak istemiyordum işte. Sonra beni başka bir ailenin yanına götürdüler. Başka aileyle yaşadım. Ama önle beni hiç sevmedi bende onları çünkü hep sorun çıkarttığım için sinirleniyorlardı hep. 15 yaşıma geldim. Artık herşeyin farkındaydım. Erken büyümüştüm çocukluğum felaketi. Bir gün bana şiddet uygulamaya başladılar. Bundam öncelerde de yapacaklardı ama yapmadılar. Her gün dövüldüm. Bırakıldım dışarda bırakıldım kapatıldım. Çok kötüydü. Bana bir gün dediler ki"seni ailen öldü tmm mı yeni ailen biziz ve senden bize hizmet edeceksin bir kız dediğin öyle yapar. Unut onları öldüler" bende dedim ki hep"hayır ölmediler. Kalbimdeler hepsi. Ben onları istiyorum . Siz benim ailen değilsiniz"dedim hep. Ama ne fayda bubdan sonra da hiç doğum günü kutlamadım çünkü onlar yüzleşmek istediğim şeyi söyledi sonunda "bana bak o ailen var ya senin yüzünden öldü. Doğum gününde öldüler kim bilir ne yanlış yaptılar yada me unuttular ki eviniz yandı.onlar senin yününden öldü Eda. Bunun farkına varman gerek" dediler. Ben artık dayanamadım ve ordan kaçtım. Çünkü olmuyordu yapamıyordum. Orda daha fazla kalsaydım ölecektim. Gerçi ben zaten öldüydüm. Bir gün yolda armina çarptım. Bana dedi ki"dikkat et kızım" bende "pardon özür dikerim" dedim devam gitmek isterken devam konuştu dedi ki"hey sen nereye böyle" bende gidicem bir yer olmadığını söyledim kimsesizim defim" benimle kalmak isterim misin" dedi sonra "Sana iş bulurum eğitirim de" dedi bende kabul ettim. Arminaya çok iyi anlaşıyorduk. O beni o karanlıktan çıkartmıştı ve büyüdüğümde yeni bir karanlığa atmıştı ama onunla her yer yola vardım. Beni çok iyi eğitti korkusuz yaptı yenilmez yaptı. Bana görmediğim sevgiyi tekrar göstermeye çalışmıştı. Benim ailen oldu. Bana aileni hatırlatıyordu hep.
İkisinin de gözünden yaşlar gelir.
E: yani armina benim için kardeş değil. Anne ve babaydı. Bana sahip çıkan tel kişiydi. Şimdi de mafyalıkda en iyisiyim. Ama o öldü
S: çok üzücü bir hikaye.
E: hıhı. Ben kahave yapıcam kendime.
S: bende geliyorum
Mutfak kahve yapar Eda da bi biçak çıkartır.
S: napıcaksın bıçakla.
E: bıçak atmasını severim.
S: hmm. Ben en iyisiydim. Kimse yenemezdi beni
E: benide. Hadi bakalım beni yenebilecek misin?
S: gel dışarı. (Dışarı çıkarlar) senin kolun sakat olduğu için kesin olarak ben kazanıcam.
E: görücez. Hedef Ağacın ortası.
S: peki. (Serkan atar ve tam ortası olmasada yakındır)
Eda atar
E: bak da öğren serlan efendi
Eda atar ve doğruca ortaya saplar.
S: vay. Çok iyi.
E: hıhı ahh.
S: iyi misin.
E: evet.
Sabah olur
E: güneş doğdu
S: evet.
E: kararlısın bana yardım etmemekle.
S: biliyorsun.
E: biliyorum. Ama Onu öldürdüğümde üzüleceksin.
S: evet ama senin de için soğucak.
E: evet.(üzgünce)
Kapı çalar
S: bu kim ya?
E: hani bu evi kimse bilmiyordu
S: bilmiyor aslında. Saklan sen.
Eda saklanır Serkan da kapıya gider. Kapı gözünden bakar.
S:sessizce : deniz gelmiş.
E: Allah kahretsin ne işin var senin burda. Tmm.
S: sessizce: sakin sakın ortaya çıkma. Birşey de yapma.
Eda kafa sallar ve saklanır. Serkan da kapıyı açar.
S: deniz hoşgeldin
D: ne çok sürdü bi kapı açman ya (içeriye dalar)
S: sen nerden biliyorsun burayı ya.
D: bem herşeyi bilirim Serkan unuttun mu?
S: doğru. Eee niye geldin.
D: çok güzel bi konuyla geldim. Aaa önce bi kahve içelim hadi.
S; sur sen burda ben yaparım.
Kahve yapıp getirir
S: er nedir konu
Eda dinliyordur
D: ekip yolladım şu edanın cesetini bulsunlar diye.
S: ne? Neden? Niye böyle birşey yaptın?
D: görmek istiyorum cesetini. Bulsunlar getirsinler.
Eda sinirlenmeye başlıyordur.
S: napıcaksın cesetiyle
D: düşünücem daha ama önmeli olan cesetini gelmesi. Öldü mü ölmedi mi. Sonuçta bunu armina yetiştirdi kolay kolay ölmüş olamaz belki.
....Edanın ceseti gelmezse napıcak deniz?
Eda öldürebilecek mi?
Serlan Eda ne olcak?
🖤🖤🖤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık taraf🖤
RandomSerkan Eda iki ayri mafyacilara çalışıyorlar. Düşmanlıkla başlarlar ama sonra aska dönüşecek çok engel aşarak. (Şimdiden söylim hemen sevgili olmayacaklar! Çekişmeli geçecek ama güzel olacak) Eda: en iyi mafyalardan biri, ailesi yok, aşka inanmaz...