Admiring Juliette

77

TW // Abuse

Juliette

"Sino 'yon?" tanong ni Tita Christa. "Baka boyfriend niya, Ma. Nabalitaan ko kasi na may pumoporma diyan eh," panggagatong ni Kuya Adrien. "Kuya, hindi naman," sambit ko. 

"Anong hindi Julz? Kalat na sa buong campus, puro ka harot putangina mo," singhal niya. Atleast ako nag-aaral ng mabuti kahit ganito. "Malandi ka talaga, mana ka sa Mama mo," masakit na sinambit ni Tita Christa. 

I let out a heavy sighed. "Huwag niyo po idadamay, Mama ko dito. Wala po ba kayong respeto sa magulang ko na matagal ng naka-tahimik. Kung wala Tita, respetuhin niyo ako kasi nirerespeto ko naman po kayo," matapang kong sambit at lumabas para puntahan si Azi. 

"Hey," I call him when I reach him. "Are you okay?" he asked. "Yes," tipid kong ngiti. "Pasok ko na," he said ng inabot niya sa akin 'yung bibigay daw niya sa akin. Tipid akong ngumiti at umalis na sa harap niya. 

Ayokong makita niya na nahihirapan ako ngayon sa sitwasyon ko. 

Nang makapasok ako doon ako nakaramdam ng malakas na sampal. Alam kong galing iyon sa kamay ni Tita. 

"Parehong pareho talaga kayo ng nanay mo! Kaya hindi ako magtataka kung wala ka din mararating katulad ng ina mo na pawalan!" she burst out her anger. Natapon din ang binigay na pagkain sa akin ni Azi sa akin. 

"Inu-una kasi ang landi, Mama eh," Kuya Adrien laughed. "Kaya hindi ako magtataka kung maagang mabubuntis iyan, walang pinagka-iba sa nanay," Tita Christa sarcastically laughed. 

Nagulat ako ng bigla akong sipain sa tuhod which is na-out of balance ako. Agad akong napa-luhod, sa sobrang sakit ng ginawa nila sa'kin. 

Kailangan kong mag-tiis kasi hindi pa ako puwedeng lumayas kasi bahay ko 'to at hindi ko pa naabot ang pangarap na gusto kong makamit.

Gusto kong ipa-mukha sa kanila na kahit anong sabihin nila makakatapos ako ng walang hinihingi na tulong nila.

"Ano kaya pumasok sa utak ni Azi at pinatulan ka no'n?" Kuya Adrien scoffed back. 

Nilakasan ko na loob ko kasi pagod na akong maging mahina sa harap nila. Pagod na akong lagi nila minamaliit ang pagka-tao ko. 

"Kuya, are you speaking to yourself? Ano din kaya nagustuhan sa iyo ni Ate Rissi?" I scoffed. "Sa ating dalawa, ikaw itong palamunin," mapakla akong tumawa. Pinilit kong tumayo kahit masakit ang tuhod ko.

Hindi siya nakasagot, silang dalawa ni Tita to be exact. "Ngayon niyo po ipamukha sa akin na palamunin ako kasi in the first place, bahay ko 'to...hindi niyo 'to bahay, in short nakikitira lang po kayo Tita Christa. Ako pa nga po ang nagpapa-kain sa inyo gamit ang sarili kong pera, kung may gusto man pong lumayas dito kayo po iyon dapat at hindi ako," I bitterly smiled. 

"Aba'y bastos ka ng sumagot," akmang sasampalin niya ako pero nahawakan ko iyon. "Sige po sampalin niyo po ulit ako, pero sa susunod na saktan niyo pa po ako hinding-hindi na kayo makaka-tapak dito sa pamamahay ko," I seriously said. 

"Kami na ang may ari ng bahay—" Kuya Adrien, I cut off his words. "Hinding hindi magiging inyo 'to kasi hawak ko ang titulo nito at sa akin pinangalan nila Mommy 'to, you all faked the requirements na pinakita niyo sa akin noon," I angrily said.

"Naging uto-uto ako no'n pero Attorney Milendez approached me and give me the certificate of my house," may diin kong sambit. 

"Kung may lalayas man sa ating tatlo, kayong dalawa po iyon at hindi ako. 5 years akong nag-tiis sa pamomolestya niyo sa akin, pero sapat na siguro iyon para lumayas na kayo kasi wala po kayong mapapa-mukha na sa akin dahil in the first place katapangan na lang po ng hiya ang mga umiiral sa inyo," I smiled.

Agad naman namutla si Tita Christa sa aking sinabi. 

"Gulat ka ba Tita? Ang tagal ko na pong nagtitimpi sa totoo lang pero nilalabanan ko kasi kailangan ko kayo pero ang totoo pala hindi ko pala kailangan ng isang katulad niyo po," I tried not to broke my voice.

"Tita, all those years, I've been longing for the presence of love by my where I called family, but it turns out sa iba ko pa pala mararamdaman iyon, pinamukha niyo po sa akin na ako ang may kasalanan bakit namatay magulang ko na dapat sa inyo ko isisi sa inyo 'yon, ako na po ang nagbaba ng pride para sa ikakatihimik ko at ng magulang ko, at hindi ko din kayo ma-sisisi dahil alam natin ang nangyari sa magulang ko," saad ko

"To you Kuya, saan ka kumukuha ng lakas para siraan ako sa mga readers ko? Akala mo ba hindi ko alam na sinisiraan mo ako? Hindi naman ako tanga eh," natatawa kong sambit.

"Hindi ka man lang ba Kuya nahihiya sa mga ginagawa mo sa akin? Mga paninira mo na akala mo kakagat iyon sa mga tumutulong sa akin?" I laughed.

"Nakakahiya po kayo, hindi mo ma-atim na magkakasama tayo sa iisang bahay," I scoffed.

"Nasaan na po mga tapang niyo ngayon? Bakit po ba bigla kayong naging pipe ngayon? Because all of my statements are all true?" I said. 

"Lalayas na kami dito!" Tita Christa yelled. "Eh 'di okay po, mas mainam po iyon para walang lason sa bahay ko," I fake a smile. 

"Ito sinasabi ko sa iyo Juliette! Hindi mo kaya na wala kami!" banta niya at umakyat sa bahay at kinuha nila ni Kuya Adrien mga gamit nila. 

"At ito din po sinasabi ko sa inyo Tita, hindi ko po kailangan ng isang katulad niyo," I winked parang nang-aasar.

Dire-diretso na sila umalis. 

Nang hindi ko na makita ang kotse nila ay sinara ko ang pintuan at agad na napahagulgol.

Finally...after years, I'm free now...malayang malaya na ako, Mommy and Daddy. Are you both proud of me?

I hope you are, Mom and Dad.