106

28 2 2
                                    

Aziel

Nagulat naman ako kasi nandito kami sa isang fancy restaurant, feeling ko nga ang mahal dito eh. "Love? Ano ginagawa natin dito?" I asked. "Just follow me," she winked at lumabas na kami sabay-sabay sa kotse niya.

Pareho naman kami ni Mama na nagka-tinginan at parehong walang ideya. 

Nang pag-pasok namin madilim kasi kanina sa labas mga nakababa ang kurtina. "Happy Graduation!" everyone yelled na ikinagulat ko. 

Nandoon mga kaibigan ko from volleyball team saka si Killian pati na din mga kaibigan niya. "Surprise," she smiled. "Love, sana hindi ka na lang nag-abala," singhal ko. "But I want to surprise you eh," she pouted that makes her cute. 

"Oh tama na iyan, tangina niyo kanina pa kami gutom," Nash interrupted. Natawa naman kaming lahat sa kaniya. 

"Let's eat na," she said at agad naman mga nagtungo ang mga kaibigan namin sa kung saan nakapuwesto ang mga pagkain. Halata nga na hindi mga gutom.

"Thank you for this, Mahal," he smiled. "Anything for my love," she giggled.

I kissed her forehead, after kumuha ng pagkain ng mga kaibigan namin kami naman ang kumuha. "'Nak, Julz. Salamat dito ha, hindi ko naman inaakala na may pa-ganito ka pa sa boyfriend mo," she thanked my girl. "Anything for him and for you, Tit- este Mama," she laughed. 

Nang makakuha na kami ng pagkain ay pumunta na kami sa bakanteng table at doon kami. She even rented the whole restaurant for sure ang mahal nito. 

May videoke pa kaya naman ang mga bisita ko ay mga nagpa-unahan na sa pagkanta. After namin kumain ay umuwi na si Mama kasi wala daw tao sa bahay, ayaw ko pa sana pero ma-bobored lang naman siya dito. 

"Do you have any plans now?" she asked while we both watching our friends. "Balak kong mag-enroll sa USTe ng law school, ikaw ba?" I asked. "Sigurong kung nasaan ka nandoon na lang din ako," she smiled. 

"Love, ayokong mapilitan ka sa hindi mo gusto, kung saan mo gusto doon ka mag-enroll," I said. "Hayaan mo na,  doon na lang ako sa USTe," she finalized. Wala din ako magawa kasi ipipilit nito ang wants niya eh mahirap makipag-talo. 

That's what I admire her for being who she is. 

"Let me tell you a fact," I said. "What is it?" she asked. "I was your first reader," I smiled. 

Her eyes went round after what I said. "Weh?" she wants to confirm it. "Yes, I was your silent reader," I chuckled. 

Hindi siya makapaniwala. Hindi niya siguro na ineexpect na babasahin ko mga nobela na ginawa niya. 

"Nakakahiya," she became shy. "Wala ka dapat ika-hiya, proud nga ako dahil naka-gawa ka ng ganoong mga magagandang storya," I smiled.

"I-i don't know what to say, but I am thankful for you," she smiled. 

"Anything for you, My love," I smiled back. 

I am thankful to have her in my life; I couldn't ask for anything but to be with her until last. 

Admiring JulietteWhere stories live. Discover now