KADERİMİN YAZILDIĞI GÜN

Kafesin altında kuşlar gibiyiz

Yazardan:Reyyan tam merdivenlerden giderken bi sancı girer ve çığlık atar...
Reyyan:A-ahhhh b-bebekk
Yazardan:Herkes sofrada Reyyana bakar..Mirana baya endişelenir hemen Reyyanın yanına koştu...
Miran:Reyyan!İyi misin
Reyyan ağlayarak:A-Ahhh çok sancım var Ahhhh yardım edin çok canım yanıyor -Ahh
Yaren:Abla Miran bey bir şey yapın hastaneye gidin ne olur ablama bir şey olmasın
Gönül içi sesi:Canıma desin oh inşallah o bebek düşer sende defolup gidersin
Kiymet:Hemen hastaneye hemen Miran çabuk
Miran;Sakin ol Reyyan yetiştireceğim seni hastaneye..Dayan
Reyyan ağlayarak:Ahh bebek bebeğiniz bir şey oluyor ahh..
Yazardan:Miran hemen Reyyanı kucağına alır..Reyyanın canı çok yandığı için Miranın omzuna yaslar...Gönül kıskançlıktan patlıyordu..
Reyyan:A-Ahğ dayanamıyorum ahğ canım yanıyor ahh of
Yaren:Miran bey lütfen çabuk olun
Miran:Tamam tamam merak etme anne sizde arkadan gelin
Kiymet:Tamam olun hadi Gönül bizde gidelim..
Gönül:Geliyorum
Yazardan:Miran Reyyanı arabaya götürdü Yarenle arkadaydı Miranda araba sürüyordu
Miran endişelenerek:Nasıl oldu böyle bi anda
Reyyan ağlayarak:B-bilmiyorum ben ahh dayanamıyorum bir şey oluyor-
Miran:Geldik geldik Reyyan Korkma..
Yazardan:Hastaneye gelmişlerdir...
Miran:Hemşire hemşire yok muu
Miran:Hadi gel Reyyan kalkabilecek misin..
Reyyan:Ahhh çok güçsüzüm ben Yaren-
Yaren:Ablacım ben burdayım korkma
Yazardan: Miran Reyyanı arabadan çıkartır ve kucağına alır...
Hemşire:Ne oldu böyle yatırın sedye ye
Miran:Hamile sancısı var..
Reyyan:Ahhh dayanamıyorum ben..
Yazardan:Reyyanı sedyeyle yatırdı ve Reyyan baya çığlık atıyordu çünkü canı baya yanıyordu...
Hemşire:Kaç aylık gebe...Düşük tehlikesi çok yüksek..
Miran:Ne! 4aylık
Hemşire:Tamam biz size sonra haber vereceğiz doktor size bilgi verecek müdahale edelimde bi..
Yazardan:Reyyanı müdahale odasına aldılar..Miran ve Yaren bekliyorlardır Gönül ve Kıymet hanımda gelmiştir..
Kıymet:Umarım bir şey olmaz ne oldu ki durduk yere hiç bir şeyi yoktu kızın bebeğe bir şey olmaz umarım
Miran:Umarım olmaz...En önemlisi Reyyana bir şey olmasın...
Kıymet:Büyük Allahım inşallah bebeğimizle döneriz eve
Miran:Düşündüğün sadece bebek mi Anne?Kızın hayatı da tehlikelide
Kıymet:Bizim ne kabahtımız var oğlum kızın bünyesi hem Doktor demedi mi düşük olur diye bizim talihsizliğimiz ayrıca sen Reyyana acıyacana kendi karına açi bebeği doğabilseydi bura larda olmazdık
Yazardan:Miran susar...
Yaren:Hemşire geldi...
Miran:Hemşire Reyyan hanım nasıl bebek-
Hemşire:Endişe etmeyin odaya aldık bu gece burda müsade altında kalsın gerisini doktor size söyler geçmiş olsun...
Miran:Saol...
Yazardan:Reyyan Odada yalnızdır ağlıyordur şu an...Ellini karnına koyar...
Reyyan ağlayarak:Koruyamadım seni..İyi bakamadım sana...Kimseye bir ayrım yok hiç kimseye...
Yazardan:Onu derken daha da hıçkırarak ağlamaya başlar...Miranlarda doktorla konuşuyordu...
Miran:Peki saol doktor hanım girebilir miyiz
Doktor:Tabi ama yormayın kendisini
Yazardan:Yaren biraz hava almaya çıktı...Miran Reyyanın odasına girer..Reyyan ağlıyordur..Reyyan Miranı görünce kalkmak ister Miran yat işaretini yapar..
Miran:Kalkma sen iyi misin neden ağlıyorsun..
Reyyan ağlayarak:Ben çok kötü bir kabus gördüm..Bebek bana el salladı...Bana veda etti biliyorum peşinden koştum ama yetişemedim...
Yazardan:Miran Reyyanın elini tutar...
Miran:Ağlama artık...merak etme bebek bizimle..belki ben burdayım merak etmeyin diye el sallamıştır sana..
Reyyan ağlayarak:Çok özür dilerim sahip çıkamadım ona koruyamadım onu
Yazardan:Onu derken Reyyan hıçkırarak ağlar..Miran derin bi nefes alır
Miran:Reyyan sen elinden geleni her şeyi yaptın
Reyyan:Kızgın değil misiniz bana
Miran:Hiç..değil...peki sen kızgın değil misin bize
Reyyan ağlayarak:Değilim biz hepimiz aynıyız aynı kafesin içinde kuşlar gibiyiz çırpındıkça kanatlarımız birbirlerimize çarpıyor..Ben saçma oluyorum yine pardon
Miran:Bak Reyyan ben sana güveniyorum güvenim tam sana karşı..O bebek sende olduğun sürede ona çok iyi bakacağına biliyorum ama artık kabus kötü rüya görmek yok tamam mi
Reyyan:Tamam
Yazardan:Miran Reyyanın başını okşar...
Miran:Söz mi
Reyyan:Söz..
Yazardan:Kıymet ve Gönül ve Yaren Miranı bekliyorlardır...
Gönül:Bu ne yapıyor on satır Reyyanın yanında Anne çatlıyacam iyice kızın yanına derine oldu
Kıymet:Susana kızım kız var burda
Yazardan:Miran Reyyanın Odasından çıkar..
Kıymet:Ha çıktı..nasıl Reyyan
Miran:İyi iyi dinleniyor Yaren istersen sen ablanın yanına git seni çağırdı
Yaren:Tabi Miran bey..
Miran:Anne siz eve gitseniz evdekiler şimdi merak etmesin bende sonra Yareni alıp gelirim
Gönül:Yok bide kalsaydın Miran abartmıyor musun
Miran:Ne abartması Gönül bebeğimiz düşük tehlikesi var
Gönül:E-eh ne var doktor dedi zaten ilk zamanlarda..
Kıymet:Neyse kızın biz gidelim hadi oğlum gidelim biz
Yazardan:Kıymet ve Gönül konağa gitmişlerdir akşam olmuştur...Miran ve Yaren Reyyanın odasınadalardı..
Yaren:Rahat misin ablacım
Reyyan:İyim ablacım saol..Bana su verir misin
Miran:Al dur ben vereyim..
Reyyan:Saol...
Miran:Dur ben yardım edeyim sana
Yazardan:Miran bardağı alıp Reyyana verir ve Reyyan biraz zorlandığı için suyu içiçtirir..
Reyyan:Geç oldu isterseniz siz gidin yorulmayın siz
Yaren:Seni yalnız mi bırakalım abla asla..
Yazardan:Birden Reyyana bir şeyler olmaya başlıyordu..Sabahtan daha çok ağrı ve halsız hissediyordu..
Reyyan:A-H! KARNIM BEBEK AH
Miran:REYYAN! DOKTOR!!
Reyyan:Sabahtan daha kötü sancı...AHH
Yazardan:Doktorlar geldi Reyyanı muayene ediyorlardır..
Doktor:Hemen ameliyata almamız gerek anneyi kaybetmesi risk büyük
Reyyan:Hayır Hayır bebeğe bir şey olmıcak ameliyat olmıcam...
Miran:Reyyan...
EVET 8.BÖLÜM GELDİ🤍