သွားတိုက် မျက်နှာသစ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှ ကလေးတစ်ယောက်လို Jk ကိုချီကာ ထွက်လာသော Sj... သူ့ကလေးလေးကို ကုတင်ပေါ်ချပေးပြီး အဝတ်အစားများ ထုတ်ပေးကာ
Sj:ရော့ မင်းဝတ်ဖို့ အဝတ်အစားလဲပြီးဆင်းလာခဲ့ အောက်မှာ မင်းအတွက် ပြင်ပေးထားပြီးပြီ
Jk:အွန်း ဝတ်ပေးပါလား☺️နော် နော်လို့
Sj:မင်းဘာသာ ဝတ်လို့ရတာပဲ မင်းအခြေအနေက အဲ့လောက်မှမဆိုးတာ🤨
Jk:ဟွန့်🙄ရပြီ လဲပြီးဆင်းလာမယ်
Sj:ကလေးကျနေတာပဲ
SjလဲJkကိုမျက်စောင်းထိုးပြီး အောက်ဆင်းလာကာ ထမင်းစားခန်းထဲမှာ စောင့်နေလေရဲ့...
Jkကတော့ jin ထားခဲ့သောအဝတ်အစားများလဲကာ အောက်ဆင်းလာလေရဲ့... ထမင်းစားခန်းထဲရောက်တော့ သူ့ရှေ့က ဆန်ပြုတ်ပန်ကန်ကို လက်ညိုးထိုးကာ
Jk:ဒါ ကျွန်တော့ အတွက်လား....
Sj:အင်း ဟုတ်တယ်လေ ပင်လယ်စာဆတ်ပြုတ် မင်းအတွက်ပြုတ်ထားတာ နေမကောင်းတော့ အဆာမာတွေစားဖို့ အဆင်မပြေလို့လေ
Jk:☹️
Sj:ဘာဖြစ်တာလဲ မကြိုက်ဘူးလား
Jk:😐ဆန်ပြုတ်ကြီး မသောက်ချင်ဘူး
Sj:မသောက်ချင်လဲသောက်ရမှာပဲ မင်းက နေမှမကောင်းသေးတာ
ထိုအချိန်
G:ကိုကို နေမကောင်းဘူးလား
Jk:**ဟင် သူက ဘယ်လိုဖြစ်ပြီးရောက်လာတာလဲ**သူစဉ်းစားနေတုန်း သူ့အနားလာကာ အကဲပိုနေသော သူမ
Jk တစ်ယောက် Sj ဆီကို အကြည့်ပို့မိတော့ ခေါင်းငုံ့ကာ အစားပဲ စားပြီး သူ့တို့ နှစ်ယောက်ကို အရေးမစိုက်သော Sj ကြောင့်
Jk:**အစ်ကို စိတ်ဆိုးသွားပြီနဲ့တူတယ် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ဟာကွာ ကျစ် ဒီမိန်းမကလဲ ဘာလို့ အိမ်ကိုလာမှန်းမသိဘူး ဒီအိမ်ကိုလာတာ အစ်ကိုကကြိုက်တာ မဟုတ်ဘူး စိတ်ညစ်ပါတယ် အစ်ကိုစိတ်ဆိုးသွားပြီနဲ့တာတယ်**
G:ကိုကို ချယ် ခေါ်နေတယ်လေ မကြားဘူးလား
Jk:ဟမ်...အင်း...ဘာပြောမလို့လဲ
