His Eyes

Chapter 8 //

Christopher POV

"Sir Okay lang po ba kayo ? Sir ?" Naging malikot ang utak ko pati ang paningin ko ay nag iiba na, napahawak ako sa dibdib ko sa sobrang pangambang nararamdaman ko

Napahawak ako sa dibdib ko ,parang naninikip yung dibdib ko sa narinig kong pangalang paulit ulit pang sinabi ng nurse na kaharap ko ngayon. Paulit ulit lang akong tinatanong ng nurse kung ayos lang ba ako hanggang sa pumasok si mama at dali daling pinuntahan ako

"Maam , buti at dumating kayo , tatawag lang po ako ng doctor" nurse

"Aaa. Nurse" buong Lakas kong sigaw habang hindi pa man din nakakalabas yung nurse. napalingon nman siya

"wag ka ng tumawag ng doctor , okay lang ako" biglang kumalma ang kaninang nag aalalang mukha nung nurse sa narinig niya mula sa akin

"Okay kana ba talaga anak ?" Hindi ko lang inimikan si mama

"Pede mo na kaming iwan, nurse okay na ako" sumunod na rin nman na yung nurse at naiwan nalang kami ni mama sa loob ng kwarto. maya maya ay pumasok na rin si papa galing sa labas

"Anong ginagawa nung nurse na kakalabas lang dito ?" tanong ni papa pagkapasok niya

"Nasan si Sophie ? saang room pala siya ng hospital na to ngayon ? kamusta na yung lagay niya ?" Imibis na sagutin ko yung tanong ni papa , mas maraming tanong ang ibinalik ko sa kniya at pati narin kay mama.

Nag katinginan naman sila at halos parehong walang nakasagot sa mga tanong ko.

"Ma naman , Pa , hindi ibig sabhing nag sinungaling tayo kay Sophie last time mag sisinungaling narin kayo sken sa nangyayari sa kaniya ngayon .. Alma kong may nangyari sa kniya. alam kong naaksidente siya.Nakita ko yung kotse niya sa News, at kani kanina lang nag tanong ako sa nurse kung may dinala ba ditong pasyente ng Car Accident na nasa news, kung babae ba at pati pangalan."

"OO na Christopher , naaksidente si Sophie ng dahil sayo ng dahil sken sa amin ng papa mo, ngayon hindi pa siya nagigising at kasalanan ng pamilya natin ang nangyari sa kniya" pasigaw at naiiyak na pag tatapat sa akin ni mama habang si papa naman sa sobrang hiya ay napalabas nalang ng pinto.

"Gusto ko po siyang Makita Ma, pag bigyan mo sana ako"

walang alinlangan akong tinulungan ni mama na isakay sa wheelchair at dinala ako room ni sophie ..

Nandito lang kami ni Mama sa Tapat ng room ni Sophie. Hindi pa kami mkapasok ni katok dahil hndi pa ako sumasagot sa tanong ni mama sken na knina ko pa hndi nasasagot. Biglang bumukas ang pinto ng room ni Sophie at lumabas si Tita Aireen. Kita sa mga mata niya ang pagkagulat nang Makita kami.

"Liz , Chris ?? anong ginagawa niyo ditto ?" bungad sa amin ni tita

"Si Sophie pede ko po ba siyang Makita ?" tanong ko kay tita. Natanggal ang tingin sa akin ni Tita at tumingin nman siya kay mama

"Kausapin ko lang muna ang Mama mo sana Chris kung pede sana?" puro kami tanungan. para matapos to, tumango nalang din ako saying na sige payag ako.

tumabi lang ng konti sila Tita Aireen at Mama para makapag usap sila, and dahil sa malayo sila ng konti sa akin, wala kong marinig sa pinag uusapan nila.

Maya maya lang bumalik na si mama sa pwesto ko habang pumasok nman si Tita Aireen sa room ni Sophie.

"Ayusin lang daw ni aireen yung loob ng kwarto ni Sophie para hndi nman nkakahiya pag pasok natin. saglit lang din naman yun." paliwanag sa akin ni mama kaya nag hintay kami ng ilang saglit

"pasok na kayo" tawag sa amin ni Tita sa may pintuan.

tulaktulak ako ni mama papasok ng kwarto ni Sophie nadaig ko pa yung tindi ng Sakit na dinadala ko sa tindi ng sakit na nararamdaman ko sa sitwasyon ni Sophie

"Sabi ng Doctor na kagagaling lang din ditto kanina, bali sa kaliwang braso ang natamo niya sa aksidente at yang mga sugat at pasa sa noo at pisngi" naka tingin lang ako sa mukha ni Sophie malapit sa kama niya habang nag kukwento si tita aireen.

Gusto kong hawakan nag mukha ni Sophie pero hndi ko magawa , masyado nang mahina ang mga braso maski na mga binti ko para mag reach out sa kniya kaya puro tingin lang ang nabibigay ko. PERO

tama ba yung NAKIKITA ko ?

DUGO sa gilid ng MATA ni Sophie ??