Chapter 10 //

45 4 0
                                    

Sophie POV

After ng Napaka habang pag kukunwari na natutulog lang ako ayon sa kagustuhan ni mama para hindi mapansin ni Tita Liz at ni Chris yung mata. Pero mukhang lalabas at lalabas parin talaga yung katotohanan kahit hndi ko itago.

Nang mag pasyang Bumalik muna sina Tita Liz at Tito Nell sa kwarto ni Chris para mag ayos ng mga dadalhin bukas sa America , si mama nman ay umuwi muna sa bahay para ayusin nman ang mga kailngan ko.

Ramdam kong si Chris nalang at ako ang naiwang nasa loob. Kaya siguro hndi pa napasok si papa kasi nandito pa si Chris.

Patuloy parin ang pag tutulog tulugan ko para patuloy parin siyang walang alam.

naririnig ko yung daing niya para lang mas lalong maka lapit yung wheelchair niya sken para maabot ako.

pareho na kami ngayon , Nga lilihim sa isa't isa. Malayong malayo sa dating kami bago pa mangyari ang lahat ng 'to.

Hinawakan niya ang kamay ko. Hinalikan. Umiiyak siya kahit hndi pa nman ako patay.

"Dahil sken kaya ka nandiyan sa sitwasyon na yan ei. Hindi na kita napoprotektahan gaya ng pinangako ko sayo ."

"Everythings Gonna be Alright Sweetie" Mahina kong pag kakasabi kay Chris kasabay ng paghawak ko sa kamay niya ng mahigpit.

Kahit hndi ko nakikita , alam ko kung ano yung reaction niya. Nagulat siya kasi all this time gising naman tlga ako at nakikinig lang.

"Oo .. Kanina pa. I pretend that im sleeping para hndi niyo mapansin ni tita yung sa mata ko"

"Pero, narinig mo nman yung sabi nung doctor. Hndi maganda ang lagay ng mga mata mo ngayon kaya kung hndi kagad magagamot yan kung ano pang mangyari sa mata mo. Baka matuluyan kang—"

"Matuluyang ano ?? Mabulag ? Hindi Chris"

"Sorry Sophie"

"Nawalan lang ako ng paningin nawala na yung Sweetie Sophie mong laging tinatawag sken"

"Hndi yun ang pinag uusapan natin ditto"

"Pwes , ayokong pag usapan natin kung anong  lagay ko ngayon Chris. Ayokong kaawaan mo ako ngayon . Na imbis ako ang Nag papalakas sayo ako pa ang tuluyang sumusira ng buhay mo Chris. lahat yun Dahil sken"

"Hindi yan totoo."

"Pano kita maaalagaan niyan sa States kung pati ako hihiga sa kwarto ng Hosipital nila ? Pano ako mag papakabuting Girlfriend sayo doon kung ganito ako ngayon?" Unti unti na kaming nag tataasan ng boses ni Chris

"Please Sophie"

"Ano ? Masaya kana ba ngayong pinag uusapan ang lagay ko ?"

"Please Stop Sophie , Wag mong kaawaan ang sarili mo dahil ako hndi ganyan ang nakikita ko sayo kasi para sken ikaw parin yung babaeng minahal ko sa loob ng 5 taon" sa isang iglap nawala yung taasan ng boses namin sa sinabi ni Chris. pati ako natahimik. bsta naka hawak lang siya sa kamay ko.

"Mahal na Mahal kita Sophie , kahit mata ko ibibigay ko sayo makakita ka lang"

"Chris , wag na wag mong gagawin yan .. Makakakita pa ako. And I promise that"

 "Kahit ano mang mangyari bukas sa pag lapag nten sa America, Mahal na mahal parin kita tatandaan mo yan. Pag layuin man tayo ng karamdaman ko at ng mga mata mo, nangangako akong ikaw lang ang mamahalin ko hanggang sa kabilang buhay"

"Chris , ano ba yang pinag sasabi mo ?"

"Im just telling you this habang may lakas pa ako at hanggang may pag kakataon pa akong sabhin sayo"

"Nag papaalam kana ba ?"

"Hindi Sweetie Sophie. Hinding Hindi kita iiwan"

"And I'll never leave you too" lalong humigpit yung pagkakahawak namin sa mga kamay namin

"Makaka upo ka ba ?"

"Bakit ? Sige eto pipilitin kong umupo" umupo ako sa kama ko as he wanted kahit na hndi ko alam kung para saan.

Hinawakan niya yung mukha ko.

"Wala lang naman , gusto ko lang kitang Makita ng malapitan at punasan yang luha sa mga mata mo. Hindi ba masakit yang mata mo ngayon ?"

"Masakit. But I don't mind it kapag kausap kita." bigla nnman akong naiiyak

"stop crying Sweetie Sophie masama yan sa mga mata mo baka lalo pa yang sumakit sa pag iyak mo"

Ako nman ang nag reach out kay Chris. Pilit kong kinakapa ang mukha niya

"Gustong gusto ko ng Makita ulet yang mukha mo. Namimiss ko ng makakita ng liwanag"

"Makaka kita ka rin ulet. Let me say this back to you, Everythings gonna be alright" bigla ko nalang naramdaman yung hands niya sa pisngi ko at pinupunasan yung luha ko. He kissed me on my lips and so me too. I feel safe when we hug after.

 "Sana pag naka.kita na ulet ako, ikaw ang unang unang Makita ng mga mata ko" sabi ko sa isip ko habang yakap yakap ko siya.

His EyesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon