His Eyes

New Chapter 14 //

Sophie POV

"Nakakawalang respeto yung isang yun huh. Kapatid ba tlga siya ni Chris ?? Kung Magkapatid man sila or hindi , hindi halata dahil ang layo ng pag uugali niya sa kuya niya" sabi ko sa isip ko habang naka upong higa sa hospital bed ko ngayon sa kwarto ko.

narinig ko biglang bumukas ulit yung pinto ko.

"Diba sinabi ko na sayong lumabas kana ? bakit ka bumali—" naputol yung pag sasalita ko ng narinig ko yung boses ni Tita Liz.

"Iha ? May problema ba ?"

"Ahhm. Wala po tita .. Tita si Chris po ? Nasan po siya ngayon ?" pag tatanong ko

"Actually his here, may gusto lang siyang sbihin sayo" bigla nman akong napalunok dun at nag teary eyes kagad.

"Chris ? Nandiyan ka ba ?" pag hahanap ko sa lalaking mahal na mahal ko.

"Ma, Pede po bang iwan niyo muna kami ni Sophie ?" rinig kong pakiusap ni Chris kay tita. Kagad na bumukas yung pinto na para bang may lalabas at maya maya nga'y sumara ito.

Nabalot ng katahimikan ang loob ng room ko. Hindi ko alam kung nasan si Chris. "Nandito pa kaya siya?" pag iisip ko

"Im here Sweetie Sophie , let me take your right hand" command niya

"Alam ko na yan , alam ko na yang pag dadrama mo sken Chris. alam ko na ring mag uundergo ka ng surgery maya maya lang." maluha luha yung mata ko habang nanginginig yung boses ko nang sinasabi ko yun

"Actually , I dropped by to say I LOVE YOU SO MUCH Sophie—" kagad kong pinutol yung pag sasalita niya at nag salita ng "I Know , thats why I LOVE YOU TOO — SO MUCH Chris"

"Maybe , nasabi na sayo ni Kyle yung tungkol sa unexpected surgery ko and after this talk , tutuloy na ako dun ngayon" humigpit yung pag kakahawak niya sa kamay ko . Hndi ko manlang mahawakan iyong kamay niya kasi may bali pa yung kaliwang kamay ko.

"Hindi ba delikado yun ? Chris — Im getting nervous"

"Shhhhh , Dont be . Cause after this , I Know You'll be better. No matter what happened next , I'll be here to Love you and protect you from now on kasi gagaling ako , at makakita ka. Hinding hndi kita iiwan Sophie" Inabot niya yung pisngi ko and kiss me into my forehead. While me , iyak lang ako ng iyak at hindi manlang makpag salita sa kniya.

He Pressed my lips through his lips and hug me after we kissed.

"Babalik ka okayy , walang labis — wlaang kulang" sabi ko habang yakap yakap ko siya. narinig kong tumawa siya ng mahina at saglitan habang nakayakap siya sken kaya napangiti narin ako. I felt relieve after all.

Rinig ko yung pag bukas ng pinto ng room ko

"Hindi ko gustong istorbohin kayo kuya pero kailangan ka nang mag undergo ng surgery ngayon na." -kuya- so si Kyle yung nagsalita , yung walang respetong nakausap ko. Hndi ko nalang siya pinansin at ipinagpatuloy ko yung yakap kay Chris hanggang sa si Chris na mismo ang nag hiwalay sa kniya sken.

He holds my hand again and kiss my forehead

"I Love you Sweetie Sophie"

"I Love you more Chris" I replied. Narinig ko yung yabag ng sapatos na pumasok sa loob ng room ko papalapit sa bed ko. Maybe Its kyle helping his brother to go back to his wheelchair .

Later on

"Mauna na kami sophie" Its kyle who said that

I just nod and said "Sige" in a very low voice. then afterwards, a slam of the door echoed to my room.

Minutes passed by , pakiramdam ko isang oras na akong nakaupo sa bed ko na yun. I decided to get sleep muna.

—————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————-

"Chris ?" lumingon siya . Nakangiti at patakbong Lumapit siya sken at niyakap ako nang narating na niya ako. Niyakap ko rin siya ng mahigpit.

Inalis ko yung pagkakayakap ko sa kaniya habang nakangiti sa kniya. Everything was so white .. Exactly white , Nakakakita na ako ulet .. Nakakakita na ako ng Liwanag and the good thing is,nakikita ko na si Chris.

"Youre Sill Beautiful since then. I Love You so much my sweetie sophie"

"Kelan ka pa naging basketball player huh at binubola mo ako ngayon" I replied habang nakangiti sa kniya ng abot langit. Hinawakan niya yung kamay ko ng mahigpit . take note , TWO HANDS ang hinawakan niya. Pati Left hand ko magaling na ?? Well I like to Celebrate this.

"Sophie" nakatingin ako sa kamay niya na hawak ang kamay ko nung tinawag niya yung pangalan ko. napatingin ako sa kniya with all my smilling face ..

"Sorry" biglang naging half sad , half happy yung face niya . Kung painter lang ako hndi ko na maipinta yung mukha niya

"Sorry for what ?" still naka smile ako

"Kasi sa panaginip nalang kita nabalikan"

"Huh ? What do you mean?" my face was completely curious sa sinasabi ni Chris

"I know you'll be happy and you must, kasi malulungkot ako kung nasan man ako ngayon kapag magiging sad ka. Understand that?" Hndi ko maipinta tlga yung emotions and face niya.

"Wait Chris youre so —"

"I Love you so much Sweetie Sophie. I Love you" biglang mas timindi yung liwanag and yung boses ni Chris nag fa.fade while his saying his last words nung magkaharap kami . 

Tinitigan ko yung kamay ko but I found out na wala na akong hawak at wala na ring may hawak ng kamay ko. Tinignan ko ulet yung harapan ko pero, WALA NA. Wala na si Chris sa harapan ko. Malakas na puting ilaw nalang ang nakita ko na halos mabulag ako sa liwanag. "Chris —"

"CHRIS ——" napa upo ako sa kama ko and find myself calling out loud chris's name. Hinihingal ako. Pilit ko nmang hinahabol yung pag hinga ko. I notice rin na ang dilim. ang dilim dilim. kinapa ko yung hinihigaan ko.

"Chris ? Tita Liz ?" mahina kong salita

"Tita Liz ?? Chrisssss ?" papalakas ng papalakas

"Chris , Chrissss" biglang humina ulet at halos humikbi na ako ng malakas at humagulgol sa pag iyak.

"No chris — you can't do this to me"

"Come back Chris .. I badly need you" *crying and crying*