ATLAS "Kaybolmuş Hayatlar Meselesi"

GİRİŞ

-Yeni bir hayatın mahvolma hikayesine hoş geldiniz-

*ATLAS*

     Yanımda ki komodinin üstünde olan telefonum alarım sesleri ile gözlerimi beyaz tavana açtım. yatakta yan dönüp komodinin üstünden telefonumu alıp alarımı kapattım saat 06.00 dı bugün tatil olmasına rağmen erkenciydim çünkü taşınıcaktık. Yatağımdan kalkıp odam dan çıktım ve odamdan çıkınca sağda kalan banyo ya girip elimi yüzümü yıkadım. Banyodan çıkıp salona doğru uzun koridorda yürüdüm ve annemi son kez kolileri sayarken buldum. "Günaydın" dediğimde bakışları bana döndü "günaydın, hadi git çabuk üstünü giy ve bunlarıda valizine koyup kapat valizini adam aradı yoldalarmış." annem nefes almadan konuştğunda yanına ilerleyip yanağına bir öpücük kondurdum ve geldiğim yöne doğru tekrar yürümeye başladım. "Nefes al arada valide sultan". Odama girdikten sonra hemen valizden ayrı ayırdığım üstümü giydikten sonra beyaz ayakkabılarımı giydim. Terliklerim pijamalarımı valize koyduktan sonra valizi kapatıp kolidora çıkarttım. Odama geri dönüp sırt çantamı aldım ve içiine ayırdığım okuma kitaplarımı, laptopumu ve şarj aletlerini koyup onuda telefonum ile birlikte salona götürdüm ve koltuğa bıraktım. "Yorganını ve yastığını da topladınmı" anneme dönüp yüzüne baktığımda kafamı hayır anlamında iki yana salladım."gözlüklerim de odada kalmış onları alırken toplarım şimdi" dedim ve tekrardan odama döndüm, taşınmak gerçekten yorucuydu. Gözlüklerimi komodinin çekmecesinden alıp gözlerime taktım ve yastık ile yorganımı toplayıp onlarıda boş valize koydum ve kapaının oraya götürdüm. "odam da birşey kalmadı anne" dediğim sırada kapı çaldı. Arkamda kalan kapıya ilerleyip açtığımda nakliye şirketi ile karşılaştım. "Merhaba , hayırlı sabahlar müsait mi?". Elim ile içeriyi gösterdi "günaydın. Tabi müsait geçebiilirsiniz."...

    Nakliye şirketinin çalışanları son eşyaları taşırken bende annemin sabah hazırladığı sandiviç'i yiyordum. "bunlar da son koliler efendim" dedi genç adam anneme. "Tamam biz şimdi yola çıkıyoruz gidince konum atarız sizde yola çıkarsınız" dedi annem adamda onayladıktan sonra çıktı evden. Boş evde birtek annem ve ben kalmıştık. "E hadi oğlum" dediğinde 5 katlı apartmanın 3. katından bahçeye bakıyordum. "Tamam hadi gidelim" dedim anneme ve sırt çantamı da alarak evin kapısına yürüdüm. Asansöre bindik ve giriş kata indik. "Osman amca buyur bu da evin anahtarı evde de birşey kalmadı sen verirsin ev sahibine" dedim osman macaya elimdeki evin anahtarını uzatırken. "Tamam evladım hadi yolunuz açık olsun kendinize iyi bakın" dedi yaşlı adam. "Görüşüz" dedim ve binanın çıkışında arkadaşları ile konuşan anneme doğru ilerledim. "Hadi anne" dedim annemin beline elimi yerleştrirken. "Hadi görüşürüz kızlar" dedi annem ve arabaya doğru ilerledik. Annem şöfor koltuğuna geçerken ben de yolcu koltuğuna geçtim. İzmir'den istanbul'a taşınıyorduk. ve yaklaşık 6 saatlik bir yolumuz vardı. O yüzden yola çıktığımız da laptop umu çantadan çıkartıp telefonumun internetine bağlayıp tyt soru çözümü videosu açıp dinlemeye başladım. 

  Balıkesir de mola verdiğimiz de ben en az 20. ayt ve tyt video soru çözümünü bitiriyordum. Mola tesisinde Yemek yedikten sonra kalan 280 kilometrelik yanı yaklaşık 3 saatlik yolumuza devam etmek için arabaya bindik. Yola çıktığımız da yanıma aldığım yaralasar-1 e başladım. Geri kalan yolda ben kitap okumuştm annem yeri geldinde arkadaşlarıyla konuşmuştu yeri geldiğinde dizini arabanın ekranından izlemişti. İstanbul sınırlarına girdiğimizde kitabın son sayfasını okuyup kapağını kapattıktan sonra sırt çantama koydum. Sabah saat 10 gibi yola çıkmıştık ve şuan saat 16.08 di. İstanbul da şuanlık trafik yoktu. "Kaç dakikaya eve gideriz" anneme bakarak sorumu yönelttiğimde bana yandan bir bakış attı "yarım saate" dedi. Bende kafamı sallayıp önüme döndüm. Evi daha önce görmemiştim annem gelip şeçmişti fakat 12. katta olduğunu ve dubleks olduğunu biliyordum. İstanbula taşınmamızın sebepi benim üniversitem içindi boğaziçi üniversitesini istiyordum. Geçimizi ise annemin dediğine göre babamdan kalan büyük bir miraz vardı ve onun ile geçiniyorduk. Babamı hiç tanımamıştım annemin söylediğine göre ben daha annemin karnında 7 aylıkken ölmüştü. Bazen tanısam hayatımız nasıl ilerlerdi diye düşünmüyor değilim. 

   Sonunda bir sitenin açık otoparkına arabayı park etip sitenin bahçesine doğru ilerlemeye başladık. Site 6 bloktan oluşuyordu ve hepsi yüksek binalardı. Annem D blok a doğru ilerlediğinde bende peşinden gittim. Binaya girdik ve asansör ile 15. kata çıktık. en üst katta olduğumuzu ve terasımızın olduğunu biliyordum. "sen adamlara konumu atsana" dediğinde annem bakışlarımı ona çevirdim ve kafamı tamam anlamında sallayıp telefonumu cebimden çıkardım ardından nakliyeci ile olan konuşmamıza girip konumu gönderip altına "konum bu abi akşama gelirmisiniz?" yazdım ve mesaj sayfasından çıkıp tekrardan telefonu cebime koyduğum sırada asansör durdu ve kapıları açıldığında indik asansörden. "Geç bakalım" dedi annem kapıyı açıp ittirirken. İçeri girdiğim an gözüme çarpan ilk şey evin tavanının yükseliği ve salon ile mutfağın arasında bir duvar olmaması. ayrıyaten de köşede duran ve üst kata çıkan siyah merdiven. 

  "Sevdin mi?" dedi annem arkamdan eve girip kapıyı kapatırken. "Evet, odam neresi" dedim anneme dönerken. "Üst kattaki oda" kafa sallayıp merdivenlere yöneldim ve üst kata çıktım. etrafa baktığımda merdivenlerin sonunda sadece bir oda vardı bende ilerleyip kapısı kapalı olan odanın kapısını açarak içeriye girdim. Odanın tavanı yüksekti alt katta olduğu gibi ve terasa bakan taraf ful camdı. Odam da bir de banyo vardı banyo ya girdiğimde geniş olduğunu gördüm ve içinde hem duşakabin hemde küvet vardı. banyodan çıkıp terasın kapısını açtım ve terasa çıktım. Aşşağıda hafif esen rüzgar burada hiddetlenmişti. Aşşağıya baktığımda herşey in küçük kaldığını gördüm. Aşşağıdan bakılınca bu kadar yüksek gözükmüyordu bina. Tekrardan içeri girdim ve alt kata evi gezen annemin yanına indim "ben biraz bahçe de dolaşayım anne belki market bulursam bir iki birşey alırım." dedim annem bir yandan da telefonu ile uğraştığı için kafasını sallamakla yetindi...

-OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN HER CUMARTESİ SAAT 18.00 DA YEN BÖLÜM-