27 Nisan 2015
Hem güzel, hem de üzücü haberlerim var günlük... Ugh, bu deftere başlarken çok bağlanacağımı düşünmemiştim ve az sayfalı bir defter almıştım. Ve az önce, yazmaya başlamadan defteri kontrol edince yalnızca 2 sayfası kaldığını fark ettim・゜・(ノД')
Hayır günlükçük, seni bırakmak istemiyorum（；_・）Bitme, lütfen Σ(ＴωＴ) İlk aşkımı ve neler hissettiğimi seninle paylaştığım için çok mutluyum, beni kendi düşüncelerimle baş başa bırakmadın ve gerçekten çok iyi hissettim. Kısacası, sevgili günlükçük, beni her zaman dinlediğin için çok teşekkür ederim, sana minnettarım ('∀｀)♡Tabii ki de günlük yazmaya devam edeceğim ve kendime yeni bir defter edineceğim (Ɔ ˘⌣˘)♥(˘⌣˘ C)
Bugün iş olmasına rağmen şirkete gitmedim çünkü Chanyeol benimle biraz dolaşmak istediğini söyledi... Nereye götüreceği hakkında oldukça meraklı ve heyecanlıydım çünkü Chanyeol yanımdayken nasıl hissettiğimi biliyorsun... Sanki dünya duruyor ve yalnızca ikimiz kalıyoruz... Feels dalgası geçirdi yine.
''Nereye gidiyoruz?'' diye sordum arabaya bindiğimizde, emniyet kemerimi takarken. Anahtarı kontağa geçirdikten sonra kafasını kaldırıp bana baktığında yüzünde oldukça heyecanlı bir ifade gördüm, gözleri kocaman açılmıştı.
''Bir tane öpücük verirsen söyleyeceğim,'' dedi gülümseyerek.
BENİ UTANDIRMAKTAN ŞEYTANİ BİR ZEVK ALIYORDU, TANRIM.
İtiraz etmeden yaklaşıp dudaklarına kocaman bir öpücük bıraktım ve geri çekildim ancak bu yanaklarımın kızarmasına engel olmamıştı, tabii ki.
''Şimdi söyle,'' dedim, göz ucuyla ona bakarken. Arabayı çalıştırıp otoparktan çıkarken gülümsüyordu.
''Bana geçen gün yemek yerken lunaparkları çok sevdiğini ancak annen çalıştığı için çocukken çok gidemediğini söylemiştin,'' diye mırıldandı şeker kadar tatlı bir sesle, ''Hatırlıyor musun?''
Evet, elbette ki çok iyi hatırlıyordum. Ben doğduğumda annem büyük bir paniğe kapılmış, sebebiyse bana bakamayacağını düşünmesiymiş. Teyzemin anlattığına göre bana o ve büyükannem bakmış, annem sık sık tuvalete girer ve ağlarmış. Zaten ben 3 yaşına gelince de anaokuluna yazılmışım, annemse işe başlamış. İşte bu yüzden, annemle geçirdiğim vakitler çok değerliydi. Şöyle bir zihnimi gözden geçirince annemle çok fazla hatıralarım olmadığını fark ediyorum ve bu beni üzüyor... Sanki asıl annem teyzem gibiydi, beni doğuran oymuş gibi. Hayatımda tüm ilklerimi teyzemle yaşamıştım, beni ilk alışveriş merkezine, ilk lunaparka, ilk oyun salonuna vs. şeylere götüren oydu. Ve, geçen gece bunu Chanyeol'a anlatmıştım.
''Hatırlıyorum,'' diye mırıldandım, kafamı çevirip onun yüzüne bakarak.
''Güzel,'' dedi yumuşak bir sesle, ''Ben de seni lunaparka götürmek istedim, böylece küçükken yaşamak istediğin ancak yaşayamadığın birkaç heyecanı benimle yaşabilirsin.''
Chanyeol... Beni bu kadar çok düşünüyor olması beni çok mutlu ediyordu.
Oraya gittiğimizde ilk yaptığımız şey bilet almak oldu ve Chanyeol'ün elinde kocaman bir koçan görünce şaşırdım. Yanıma geldiğinde,
''BÜTÜN BİLETLERİ SATIN MI ALDIN?'' diye bağırdığımı fark etmemiştim.
Şaşırmış yüzüyle bana baktı ve koçanı elime tutuşturdu.
''Bugün senin günün, Baekhyun,'' dedi, ''Her şeye binmeni ve mutlu olmanı istiyorum.'' Tekrardan güldüğünde karnıma kocaman bir ağrı girdi, tanrım, Chanyeol beni delirtiyordu. Onu hak etmediğimi düşünmeye başladım, cidden.
''T-Teşekkür ederim,'' diye mırıldandım kafamı eğerek. Birkaç saniye sonra tekrardan kıkırdadı ve beni kendine çekti, yüzüm gömleğine sürtünürken içime çekmeye doyamadığım parfümünün kokusu burnumu doldurdu. Kafasını eğip kulak arkama minik bir öpücük kondurdu.
''Ben teşekkür ederim, Baekhyun,'' dedi nazik bir şekilde saçlarımı okşarken, ''Hayatımda olduğun için teşekkür ederim.''
Ardından dudaklarını alnımda hissettim... O an görebileceğiniz en fluff moment olduğuna bahse girebilirim. Bir de beni düşünün, BEN NASIL HİSSETTİM ACABA?
Tüm gün boyunca oyuncaklara bindik ve hep güldüm, bir kere bile ağzımın kapandığını hatırlamıyorum. Gülmemin sebebi lunapark değildi aslında, bu cevabı ikimiz de çok iyi biliyoruz günlükçük.
Chanyeol'dü... Onu seviyorum, onu çok fazla seviyorum. Bir gün onun sevgisi sayesinde ölmeyi umuyorum.
Bugünün şarkısı Jonghyun'dan Love Belt (^∇^)
Ve, günlüğümün son sözcüklerini yazarken mutluyum. Aslında bu bir son değil, tam tersine bir başlangıç çünkü her son aslında bir başlangıçtır sevgili günlük （〜^∇^)〜 Bu sözü unutma lütfen.
Son olarak, seni seviyorum Chanyeol. Sevginden boğulabilecek derecede çok seviyorum seni. Ve bu defteri, sana adıyorum.
Baekhyun~
