Gece saatlerinde küçük kızın ağlama sesleriyle gözlerini açmıştı Jimin.
Biliyordu Jimini görse susmayacaktı ama eşini güzel uykusundan uyandıramazdı.
Ayağa kalkıp sesin geldiği yan odaya girdi. Jae yatakta kendi kendine yuvarlanmaya çalışırken bir yandan da ağlıyordu.
Dikkatlice kucağına aldı bebeğini.
"Miniğim~" burnunu küçük boyuna yaklaştırarak kokusunu içine çekmişti.
Bu küçük kızın gülümsemesine sebep olurken Jimin bu duruma şaşırmıştı.
Elbette dokuz ay karnında taşıdığı bebeğin onu sevmediğini düşünsede iş hiçte öyle değildi.
Küçük kız en çok onu seviyordu. Fakat Jungkook babasının onunla ilgilenmesini daha çok seviyordu.
Henüz sekiz aylık bir bebekti sonuçta ilgiye küçük yaşta muhtaçtı.
İnsanlar ilgi ve sevgiyle büyümez mi zaten? Yaş çoğalmış ne fark eder.
"Demek hoşuna gitti hm?" Burnunu daha çok sürttü küçük kızın boynuna.
Jimin burnunu sürttükçe tatlı mırıltılar çıkartıyordu Jeon Jae.
Jiminin gözleri saate çarptığında iki saat sonra eşinin toplantısı olduğu geldi aklına.
Jungkook artık evden çalıştığı için Jimin onun asistanı gibi olmuştu ve bu durum onu çok mutlu ediyordu.
Şimdi eşine kahvaltı hazırlamalıydı. Bebeğini yatağa yatırıp dolaptan güzel kıyafetler çıkarttı.
Onları hemen üzerine geçirip mutfağa inerek kızını mama sandalyesine oturtup onun için önceden hazırladığı püreyi güzelce yedirdi.
Öncelik kızı olduğu için onu doyurmalıydı.
-
JeonJimin_
Yemeğin üzerine kurabiye yemek istedi(^._.^)TaehyungKim_ : mimi o çok tatlııı.