komutan | mert hakan yandaş

Bölüm 2:"Dejavu"

07.12.2021 Salı 09.45:

Gözlerimi alarm sesiyle açtım.Elimi sola attım ve alarmı kapattım.Bir süre tavanı izledikten sonra kalktım.

Elimi yüzümü yıkayıp aşağı indim.Çay için su ısıtıcısına su koydum.Dolaptan iki yumurta çıkarttım ve haşlamak için su kaynattım.

Bu sırada çalan telefonumla elimdeki yumurtaları tezgaha bırakıp telefonuma döndüm.

"Günaydıın."

"Günaydıınn."

"Minik fizyoterapistim nasılmış bugün?"

"Vasatın üstü.Sen nasılsın aşkım?Ayrıca siz de fizyoterapistsiniz Gizem Hanım hatırlatırım."

"Çalışıyoruz be güzelim.Akşam maça geleceksin değil mi?"

"Elbette.En yakın arkadaşımın çalıştığı takımın ilk maçı olacak.Hem de bir derbi.Ben gelmeyeceğim de kim gelecek?"

"Ay tamam.Aşkım ben sana sormadan bir şey yaptım."

"Başıma ne iş açtın acaba Gizem Hanım?"

"Yüz yüze konuşmamız lazım."

"Desene o zaman yarını bekleyeceğim."

"Yok be.Gel işte Dereağzı'na.Maç öncesi hem motivasyon alayım hem de konuşalım."

"Bu soğukta mı?"

"Ecre!Haydi,haydi."

"Başımın belasısın yemin ederim."

"Biliyorum bebeğim hadi."

Telefonu kapattım ve yumurtaları haşlamaya bıraktım.

Yukarı çıktım ve üzerime ne giyeceğimi düşündüm.Büyük ihtimalle maça direkt geçeceğimiz için eve uğrayamayacaktım.

Dolabımdan çubuklu formayı çıkartıp giydikten sonra üzerine lacivert üstünde sarı harflerle Fenerbahçe yazan sweatshirtü giydim.

Gizem'in hediyesiydi.Kadın futbol takımı için yapılan bir parçaydı.O da benim için bir tane satın almıştı.

Altıma siyah bir eşofman giydikten sonra saçımı açtım ve aşağı indim.Haşlanmış yumurtaların yanına kahvaltılık koyduktan sonra bir bardak da çay aldım ve kahvaltımı ettim.

Kahvaltım bitince bulaşıkları makineye yerleştirdim.Yukarı tekrar çıktım ve günlük makyajımı yaptım.

Çantamı da aldıktan sonra tekrar aşağı indim ve havaya baktım.Kapalı gözüküyordu.

Montumu giydikten sonra botlarımı giydim ve beremi taktım.

Michelin Lastikler bana sponsor olur muydu?

Kapıyı kilitleyip çıktım ve arabaya ilerledim.İstanbul trafiği yüzünden yaklaşık 45 dakika süren bir yolculuğun sonunda hedefime varabilmiştim.

Dereağzı Lefter Küçük Andonyadis Tesisleri.Girişte güvenlikle karşılaştım.

"Merhaba.Arkadaşımı ziyarete gelmiştim ben."

"Tabii ki hanımefendi.Adınızı ve arkadaşınızın adını öğrenebilir miyim?"

"Ecre Özdemir.Arkadaşım Gizem Sancak.Kadın futbol takımının fizyoterapistlerinden."

Bir süre güvenliğin içeriyle konuşmasını bekledikten sonra girmeme izin vermişti.Arabayı uygun bir yere park ettikten sonra yavaşça girişe yürüdüm.

Girdiğimde çok farklı bir yerle karşılaştım.Buraya ilk defa geliyordum.Etrafı incelemeye başladığımda gerçekten bambaşka bir havası olduğunu fark ettim.