Yanlış zaman..

orada olmamalıydın..

merhaba adım sinem. 17 yaşındayım istanbulda yaşıyoruz .sıcak bir bahar akşamıydı. arkadaşlarımla sinemadan dönüyorduk. tuğçeyle binmiştik taksiye. benim evime geldik ve tuğçeyle vedalaşıp arabadan indim. evimize tam girecekken arka sokaktan bağırış sesleri gelmeye başladı. bizim
mahallenin arkasındaki mahalle karanlık bir mahalledir, oraya gitmekten çok korkuyordum. ailemde beni birçok kez oraya gitmemem için uyarmışlardı. çünkü daha önce kavgalara tanık olmuştuk. çok korkmama rağmen merakıma yenilip bağırışların geldiği yöne ilerlemeye başladım sessizce. sonunda
adamların olduğu yere geldim. tanımadığım bikaç kişi kavga ediyordu. duvarın arkasına saklandım ve izlemeye koyuldum. biliyorum yaptığım yanlıştı ama ben meraklı bir kızdım ve takıntım vardı merak ettiğim şeyleri görmezsem aklımda kalıyordu ve hatta uykum bile kaçıyordu değişik bir kızdım kısacası garip huylarım vardı. adamın birinen sonunda cebinden silah çıkardı ve karşısındakine doğrulttu.tetiği çekti ve.. vurdu. benüm nefes alışverişim hızlanırken adam yere yığıldı. tam kaçmaya hazırlanıyorlardı bende gidecektim duvarın ardından kimseye görünmeden çıktım ve tam gidiyordum ki ayağım tuğla gibi bir taşa takıldı ve büyük bir gürültüyle yere çakıldım . bem umarım duymamışlardır diye düşünürken karşımda bir çift ayak belirdi dizilerde kız yere düşünce karşısında siyah takımlı ve rugan siyah ayakkabılı adamlar birden belirirdi , işte benimkide aynen böyle olmuştu. başımı kaldırmamls adamın karanlık yüzüyle karşı karşıya geldim kalbim öyle atıyordu ki biran kalbimin sesini duydum sandım ama diğer adamın ayakkanbısının sesiymiş. -bu daha kötü değilmi?- hiçbir şekilde kaçmama imkan yoktu. adam cebinden silahı çıkardı. "yanlış Zamanda yalnış yerdesin küçük bu olanları görmemen gerekirdi. ama sen gördün görmemeliydin. üzgünüm bunu yapmaya mecburum. bu saatte seni öldürmek istemezdim." dedi ben içimden kelime-i şehadet getirirken. birden başım döndü ve sanki yer ayağımın altından kaydı. dünya sanki benim için o an bitti...