KAZA

34 6 7
                                    

Çok şaşırmıştım. benim partnerim Demir mi olacaktı? Iyi ama o başka bir Düğüne gitmeyecek miydi? Ben böyle düşünürken annem konuştu:

-"sinemcim bu Aslı teyzen Demir'in annesi. Ayrıca da benim çok yakın arkadaşım bizim sitenin oraya taşınmışlardı görmüşsündür belki."

-"memnun oldum."dedim şaşkınca.

Annem "hadi demirle tanış Konuşun biraz." dedi Sonra annem ve Aslı Teyze aralarında konuşmaya başladı.

Bende demire döndüm

-"sen başka bir düğünde olmayacak mıydın?"

-"ikimizde öyle sanıyormuşuz sinem halbuki aynı düğünden bahsetmişiz."

-"ama o kadar çok şaşırdım ki."

-"ben seni burada görünce şaşırmadım çünkü yolda gelirken annemle konuştuk ve laf senin annene geldi. benim en yakın arkadaşım kızı var adı sinem gibi şeylerden bahsetti bende " merak etme anne biz sinemle tanışıyoruz" dedim. Meğerse Geleceğimiz düğün aynı düğünmüşde haberimiz yokmuş düğün sahibi annelerimizin en yakın arkadaşıymış .yani seninde bu düğünde olacağını yolda öğrenmiş oldum tabi ilk önce şaşırdım ama sonra geçti." dedi gülümseyerek. sonra elini uzattı.

-"benimle dans edermisin güzel bayan?"

-"memnuniyetle yakışıklı genç."dedim bende.ve piste inip dans etmeye başladık.demir güzel dans ediyordu birbirimize uyum sağlıyorduk. gelin ve damat gelecek diye Uyardılar ve yerlerimize geçtik. Gelin ve damat güzel bir slow Müzikle geldiler. pasta kesildi ve oyun Faslı başladı herkes piste çıkıp dans edip oynamaya başladı keyifli bir düğündü. bizde biraz oynadık ardından yemek servisleri başladı. önce atıştırmalıklar sonra ana yemekler derken yemek işi de bitti hadi yine millet piste döküldü. artık herkes yorulmuştu o yuzden oturdular. Takı töreni başlamak üzereydi. annemle ben ayaklandık sıraya girmek için arkamızdan demir ve anneside geldiler. onlar bizim bir kaç sıra arkamızdaydılar. Takı taktık ve tam yerimize Geçmek üzereyken bazı sesler Yükseldi.

-"YANGIN eyvah !!!!herkes kaçsın"dedi biri. birden Paniğe kapıldım.

-"herkes dışarı çıksın salonu boşaltın yangın büyüyor."diye bağırdı bir kadın.

Annemle Aramıza bir kaç kişi girmişti yani aramız kalabalıklaştı. annem yanıma gelemiyordu. kalabalıktan ama birşeyler işaret ediyordu. demirle beni işaret ediyordu.ikiniz diye elleriyle bizi gösteriyordu. sonra kapıyı işaret etti sanırım ikimizin beraber kaçmamız gerektiğini ve birbirimizden ayrılmamamızı söylemeye çalışıyordu. salonda çok kişi olduğundan salon yavaş boşalıyordu. ön kapı çok kalabalıktı.ve duman gittikçe bizi esir alıyordu. Boğazım yanmaya başlamıştı öksürüyordum. Demir benim kötü olduğumu görünce konuşmaya başladı:

-"sinem o kapının önü çok kalabalık daha fazla bekleyemeyiz bu salonun arka Kapısında olması lazım yoksa çok fazla kişi dayanamayacak." dedi ve benim elimden tutup salonun arka tarafına koşmaya başladı. umduğumuz gibi arka kapı vardı ama kilitliydi.

-"Anahtarı bulmakla zaman kaybedemeyiz."dedi ve kapıyı zorlamaya başladı zorladı zorladı zorladı. en sonunda kapı açılmıştı. demir bağırdı.

-"herkes buraya koşsun salonu acilen boşaltın kalabalıkta kalanlar bu tarafa." dedi. önce biz çıktık sonra millet Kapıya Hücum etti. Meğerse demir o kapıyı açmasa çoğu insan mahsur kalacaktı. biz demirle koşmaya başladık annemleri etrafta göremiyordum. arıyordum ama yoklardı. beni böylece bırakıp gitmiş olamazlardı dimi beni böyle bırakamazlardı.

-"aksiliğe bak bugün bizim evin Şoförüyle geldim keşke kendi arabamı getirseydim etrafta da bizimkiler görünmüyor. bir taksi bulsak iyi olur."

-"hayır ben gelmiyorum."

-"sinem neden ama?"

-"annemler beni burda bırakıp gitmiş olamazlar birazdan çıkarlar ortaya sen git ama ben onları bekleyeceğim."

-"sinem bak eğer annenler burda olsaydı kesinlikle onları görürdük salonda kimse kalmadı itfaiye de gelmek üzere zaten. annenler belliki gitmişler. hem annen ikimizin çıkmasını söylememiş miydi seni bana emanet etti ve gitmiş olamaz mı?"

Demir haklı olabilirdi. yoksa öbür Türlü beni bırakmazlardı. Başımı salladım demir gülümsedi bende Karşılık vermek amaçlı dudaklarımın kenarlarını yukarı kaldırdım gülümsemek istemiyordum ağlamak istiyordum. ama demirin yanında ağlayamazdım. hemen kendimi koyvermemeliydim. güçlü Olmalı ve eve gitmeliydim. Yürümeye devam ettik. demir bir taksi çevirdi. taksiye bindik. demir gideceğimiz yeri söyledi. Nedense telefonuma bakmak aklıma taksideyken geldi. Telefonumu çıkardım. Rakamı görmemle Gözlerim Büyüdü. annemden 28 cevapsız arama vardı telefonumu sessize aldığım için duymamışım. Ama annemi arayamazdım çünkü telefonumun şarjı %1 di. demirden telefonunu istedim. araba çok hızlıydı. demir taksiciye biraz daha yavaş Olmasını söyledi abi de "tamam yavaşlıyorum." dedi. ben annemin numarasını demirin telefonuna tuşlarken taksici bağırmaya başladı.

-"frenler tutmuyor napacağız şimdi arabayı keşke muayenelerini geciktirmeden yaptıraydım neyse şimdi napacağız onu Düşünelim dedi." araç çok hızlıydı. "Frenler tutmuyor" sözleri kulaklarımda yankılanıyordu. midem hafif hafif bulanmaya başlamıştı. çok korkuyordum buz gibi terlemeye başladım yanımda demirin sesini duyuyordum. "son bir kere daha arabaya baktırılmazmı kardeşim ya sen burda bi kendini değil başkalarının Canını da taşıyorsun dimi ama." demir adama böyle bağırırken birden Karşımda gördüğüm şeyle adamın ve demirin bağırması bir oldu çünkü karşımızda bir uçurum Ardında da deniz vardı. artık herşey için çok geçti. Arabanın uçurumdan yuvarlandığını hissettim ve aşağı savruluyorduk.araba çok sarsılıyordu. Daha sonra Gözlerimin ve bilincimin kapandığını hissettim....

***
Bu bölüm kısa ama öz oldu yani gerçekten güzel oldu. biraz Heyecanlı oldu. vote ve Yorumları lütfen eksik etmeyin emeğimin karşılığını almak istiyorum. arkadaşlarınıza da önerebilirsiniz. umarım beğenir ve beğendiğinizi yorum ve votelerle gösterirsiniz iyi geceler. Bu arada kitabın Kapağı değişti sizce nasıl olmuş ? eğer istediğiniz kapaklar varsa atabilirsiniz.

Yanlış zaman..Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin