Benden uzak dur!

87 9 3
                                    

(MULTİMEDİADA ANIL VAR)tuğçeyle ikimiz korkulu gözlerle anıla bakıyorduk. anıl konuşmaya başladı.

-" bunun hesabını vericeksiniz elimden kaçmak ve beni şikayet etmek ne demekmiş göreceksiniz." dedi ve birden tuğçenin ağzına elindeki mendili dayadı. bende ağzımda bir mendil hissettim.

--------------

gözlerimi açtığımda tanımadığım bir evdeydim. doğruldum ve etrafa bakındım. demir kanepede telefonuyla uğraşıyordu.

-"demir."

- "uyandınmı"? dedi boğuk bir sesle.

- birden bütün olanlar aklıma geldi. ve hüngür hüngür ağlamaya başladım. tuğçe nerde tuğçe anıl naptı ona nerdeler diye bir yandanda bağırıyordum. demir beni sakinleştirmeye çalışıyordu. en sonunda sakinleştim ve demiri dinlemeye başladım.

-" bak sinem, tuğçe nerde bilmiyoruz seni balkonda baygın bulduk. polisler herkes tuğçeyi arıyor. sen biliyormusun ne olmuş olabilir yanınıza biri geldimi?"

-" demir, anıl geldi. o kaçırdı tuğçeyi."

- "anıl kim sinem?"

-anıl sürekli eskiden tuğçeyi rahatsız ediyordu. ve tehlikeli biriydi.pis işlere bulaşıyordu. bizde en sonuda polise şikayet ettik. hapse girdi. hapisten çıkmış ve buraya gelmiş. balkona çıktığımda tuğçe ağlıyordu. ben onu teselli etmeye çalışırken anıl tekrar geldi ve benim ve tuğçenin ağzına mendil dayadı. gerisini hatırlamıyorum, bilmiyorum daha doğrusu.

- " anladım canım".ü

-ne duruyoruz hadi aramaya gidelim onları.

olmaz sinem biz gitsek bişey yapamayızki.

-" ama demir. böyle oturucazmı?" deyip ağlamaya başladım. demire sarıldım.

- "bak sinem polisler ararken bir yol üzerinde bunu bulmuşlar. bu tuğçeye ait olabilirmi?"

-" aaaaa demir ewet ewet bu tuğçenin bu onun nerde bulunmuş bu o yoldan gittile demekki oraya baksınlar.

- "merak etme arıyolar canım".

TUĞÇEDEN
- niye kaçırdın beni bırak beni istemiyorum anlamıyomusun?

-senin için yapmadım bunu intikam alıcam senden beni polise şikayet etmiycektin tuğçe!!

- ama sende beni rahatsız ediy.......

- kes sesini!

- benden uzak dur! senden nefret ediyorum!

SİNEMDEN..

demir beni yatıştırmaya çalışıyordu. oturup beklemekten başka çaremiz yoktu. sabaha karşı demir bir gecelondu da bir ize rastladıklarını söyledi. o tam oraya gitmek üzere çıkıyordu ki bende gelicem dedim. olmaz falan dediysede kabul etmedim. bende düştüm peşine takıldım. demirle oraya gittik polislerde yoldaymış. ama biz önce vardık ve ewe girmeye çalıştık demir bana sen dur dedi ben bir ağacın arkasında onu bekliyordum
-----
DEMİRDEN..
içeri girdim biraz karanlıktı ses çıkarmamaya özen gösteriyordum. bir odanın önüne geldim. içeriden konuşma sesleri geliyordu. içeri girdim iki yüz anında bana çevrildi. bir adam bağırmaya başladı.

- sende kimsin burda ne işin var diye.

- şey ben biyeri arıyodum. ama aşağının kapısı açık olunca size sormak için içeri girdim ama.

- çık dışarı! sn benim başıma belamısın?

-niye kaçırdın bu kızı?

- "sanane burdan çıkınca polise gidiceksin dimi seni öldürücem görürsün..... "dedi.

SİNEMDEN..

daha fazla dayanamayacaktım çok merak ediyordum. bir tane adam gecekonduya doğru gidiyordu. yanımda yerde bira şişesi vardı. aldım ve adamın arkasından gitmeye başladım. tam beni görmedi. ama görmesin diyede çok dikkat ediyordum. en sonunda şişeyi kafasına geçirdim. eve girdim. anılın yüzü içeri dönüktü. kapının ağzındaydı.elindeki silahta demire doğruydu panikten ne yapacağımı şaşırdım. oradaki biblo yu anılın kafasına geçirdim.anıl bayıldı. demir hemen tuğçeyi çözmeye başladı. tuğçe iplerden kurtuldu. hemen o evden çıktık. arabaya bindik tuğçeye sıkıca sarıldım. biz daha bize zarar veremez. onu yine şikayet edeceğim. adam kaçırmak neymiş görsün. çkktığı zamanda bizi asla bulamıycak emin ol.
demir polisi aradı geldiler ve anıl ve diğer adamıda aldılar.tuğçeyi sakinleştirmek için eve götürdük. duş aldı ve yattı. bende kendi evime gittim. üstümü değiştirip rahat bişeler giydim. biraz kitap okudum ve yattım.
gözlerimi açtığımda akşam olmuştu. akşam yemeğine indim. annemle beraber sinemaya gitmeye karar verdik.
film çok güzeldi. birazda avm de gezdik. sonra eve geldik. kendimi yatağa attım. çok yorulmuştum. sabah faruk abi beni okula bıraktı.sınıfa çıktım. tuğçe oturuyordu. yanına oturdum.

- "naber"?

-"eh işte sen?"

- "hadi ama tuğçe geçti daha fazla üzülme. hem yağmur nerde? "

-"eve gittiğimde oradaydı. sabah ben çıkmadan öncede yatıyordu."

- "sende takma kafana artık. geçti bak."dedim. öğretmen sınıfa girdi ve ders anlatmaya başladı. dersimiz tarihti bu dersi seviyordum. öğretmeni dinlemye başladım. teneffüs zili çalınca tuğçeyle beraber bahçeye çıktık. demir bahçedeydi hemde emirle beraber.! konuşuyorlardı. gülüşerek. acaba arkadaşmı oluyorlardı. kesinlikle çok iyi arkadaş olmaları. eğer emir onu sevdiyse demir iyi bir çocuktur kesin olarak. neyse derse girdik. tuğçe emrin yanına oturmuştu.demirde benim yanıma oturdu. derste canımız sıkıldı. demirle kağıda resimler çizdik. yazılar yazdık. en son yazdığı şeyi görünce şaşırdım. çünkü yazan şey: " Benim için değerlisin."di

Yanlış zaman..Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin